Eerste aanleg - enkelvoudig van Rechtbank Oost-Brabant, 12 de Abril de 2013

• Spreker: gepubliceerd
• Datum uitspraak: 12 de Abril de 2013
• Uitgevende instantie: Rechtbank Oost-Brabant

RECHTBANK OOST-BRABANT

Bestuursrecht

zaaknummer: SHE 12/3984

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 12 april 2013 in de zaak tussen

Beleggingsmaatschappij De Mispelaar B.V., te Eindhoven,

eiseres,

(gemachtigde: mr. W.B. Kroon),

en

het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Eindhoven,

verweerder,

(gemachtigden: H.W. van den Reek en mr. M.J.M.J. Heutink).

Procesverloop

Bij besluit van 13 december 2011 (het primaire besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiseres om een tegemoetkoming in planschade op grond van artikel 6.1 van de Wet ruimtelijke ordening (Wro) afgewezen.

Bij besluit van 18 oktober 2012 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiseres ongegrond verklaard.

Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 26 maart 2013. Eiseres en verweerder hebben zich laten vertegenwoordigen door hun gemachtigden. Namens eiseres zijn verschenen J. Groeneveld, mr. ing. J.F.M. van den Tweel en mr. V.H.A.M. van Hapert.

Overwegingen

1. De rechtbank neemt de volgende, door partijen niet betwiste, feiten als vaststaand aan. Eiseres is eigenaar van het perceel, gelegen in de kadastrale gemeente Woensel, sectie A nummer 4356. De kadastrale oppervlakte van het perceel bedraagt 44.530 m², wat ter zitting door verweerder is bevestigd. Via een aanvraagformulier van 29 juli 2010 en een nadere motivering per brief van 30 juli 2010 heeft eiseres verzocht om een tegemoetkoming in planschade op grond van artikel 6.1 van de Wro. Eiseres stelt daarin schade te lijden als gevolg van de waardevermindering van haar eigendom door het bestemmingsplan “Bedrijventerrein GDC- Noord”, vastgesteld op 21 oktober 2008 en onherroepelijk geworden op 17 maart 2010. Ter advisering van de aanvraag heeft verweerder de Stichting Adviesbureau Onroerende Zaken (hierna: de SAOZ) ingeschakeld, die in oktober 2011 en in november 2011 een (aangepast) advies heeft uitgebracht. Op grond daarvan is bij het primaire besluit de aanvraag van eiseres afgewezen.

   Verweerder stelt zich daarbij op het standpunt dat eiseres door het genoemde bestemmingsplan niet in een planologisch nadeliger positie is geraakt. Ten tijde van het primaire besluit en hangende de bezwaarfase is daaraan ten grondslag gelegd dat de afwezigheid van een uitwerkingsplan, in combinatie met het bouwverbod in het voorheen geldende bestemmingsplan, tot uitdrukking komt in de waardering van de planvergelijking. In de beroepsfase heeft verweerder zijn standpunt aldus gewijzigd dat, onder verwijzing naar een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de ABRS) van 7 november 2012, LJN: BY2475, de elementen van (de afwezigheid van) een uitwerkingsplan en het bouwverbod bij de planvergelijking zelf een rol spelen. De aanwendingsmogelijkheden en de courantheid van de gronden van eiseres zijn als gevolg van thans geldende bestemmingsplan “Bedrijventerrein GDC- Noord” juist toegenomen en daarmee ook de waarde, aldus verweerder.

2. Eiseres heeft aangevoerd dat het bestreden besluit in strijd met de wet en de algemene beginselen van behoorlijk bestuur is genomen. Zij is van mening dat aan het formele bouwverbod, zoals opgenomen in het voorheen geldende bestemmingsplan “Goederendistributiecentrum Acht”, geen zelfstandige betekenis toekomt en verweerder een verkeerde uitleg geeft aan de bestaande jurisprudentie. In de aangehaalde uitspraak is immers sprake van indirecte planschade, terwijl het in de onderhavige zaak gaat om directe planschade. Nu verweerder een waardedrukkend effect aan het formele bouwverbod heeft toegekend kan het bestreden besluit niet in stand blijven. Volgens eiseres leidt de planologische...