Hoger beroep van Centrale Raad van Beroep, 13 de Agosto de 2010

• Datum uitspraak: 13 de Agosto de 2010
• Uitgevende instantie: Centrale Raad van Beroep

08/4592 + 08/5594 WAO

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

[appellant], wonende te [woonplaats], Victoria in Australië (hierna: appellant),

tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van 27 juni 2008, 07/1986 (hierna: aangevallen uitspraak),

in het geding tussen:

appellant

en

de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: Uwv).

Datum uitspraak: 13 augustus 2010

1. PROCESVERLOOP

   Namens appellant heeft mr. S.N. Ketting, advocaat te Woerden, hoger beroep ingesteld.

   Ter uitvoering van de aangevallen uitspraak heeft het Uwv op 18 september 2008 een nieuwe beslissing op bezwaar genomen, waarop van de zijde van appellant is gereageerd.

   Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend.

   Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 2 juli 2010. Appellant was vertegenwoordigd door mr. Ketting. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. M.H.A.H. Smithuysen.

2. OVERWEGINGEN

   1.1. Appellant is op 24 mei 1994 met psychische klachten uitgevallen voor zijn werkzaamheden als blokkensteller. Aanvankelijk heeft appellant zijn werkzaamheden hervat, maar op 6 juni 1995 heeft hij zich, na betrokken te zijn geweest bij een auto-ongeval, opnieuw ziekgemeld wegens een whiplashletsel.

   1.2. Bij besluit van 13 september 1995 is aan appellant met ingang van 23 mei 1995 (onder andere) een uitkering ingevolge de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) toegekend, berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 80 tot 100%.

   1.3. Bij besluit van 28 november 2005 heeft het Uwv de WAO-uitkering van appellant met ingang van 30 januari 2006 herzien naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 25 tot 35%.

   1.4. Namens appellant is tegen het besluit van 28 november 2005 bezwaar gemaakt.

   1.5. Bij besluit van 11 oktober 2006 heeft het Uwv dit bezwaar gegrond verklaard en de WAO-uitkering van appellant met ingang van 30 januari 2006 herzien naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 35 tot 45%.

   2. De rechtbank heeft bij de aangevallen uitspraak het beroep van appellant tegen het besluit van 11 oktober 2006 gegrond verklaard, dat besluit vernietigd, het Uwv opgedragen een nieuwe beslissing op bezwaar te nemen en aanvullende beslissingen gegeven over vergoeding van proceskosten en griffierecht. De rechtbank heeft hiertoe, kort samengevat, overwogen dat de medische grondslag van het besluit van 11 oktober 2006 de rechterlijke toets kan doorstaan, maar dat dit niet geldt voor de arbeidskundige grondslag. De rechtbank heeft daarbij aangegeven dat de markeringen bij de geduide functies in de formulieren Resultaat Functiebeoordeling pas in een nadere reactie hangende beroep door de bezwaararbeidsdeskundige van een motivering zijn voorzien, zodat het Uwv niet bij het bestreden besluit heeft voldaan aan de eisen die door deze Raad worden gesteld aan de motivering van de signaleringen. Voorts is in beroep de indexering van het maatmanloon gecorrigeerd. Om die redenen kon het bestreden besluit volgens de rechtbank geen stand houden.

   3. Ter uitvoering van de uitspraak van de rechtbank heeft het Uwv op 18 september 2008 een nieuwe beslissing op bezwaar genomen. De herziening van de aan appellant toegekende WAO-uitkering met ingang van 30 januari 2006 naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 35 tot 45% is gehandhaafd nadat de bezwaararbeidsdeskundige R.E.T. Peters in een rapportage van 4 september 2008 de in de eerder geduide functies voorkomende signaleringen opnieuw nader heeft toegelicht en heeft berekend dat de mate van arbeidsongeschiktheid ongewijzigd 35 tot 45% bedraagt.

   4.1. In hoger beroep heeft appellant het oordeel van de rechtbank over de medische grondslag van het...