Hoger beroep van Gerechtshof Amsterdam (Nederland), 7 de Diciembre de 2010

• Spreker: gepubliceerd
• Datum uitspraak: 7 de Diciembre de 2010
• Uitgevende instantie: Gerechtshof Amsterdam (Nederland)

GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

TWEEDE MEERVOUDIGE BURGERLIJKE KAMER

ARREST

in de zaak van:

mr. Hubertus Emile Cornelius SAVELKOUL,

wonende te Heerlen,

in zijn hoedanigheid van curator in het faillissement van de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Maxser Holding B.V.,

advocaat: mr. B.J.H. Crans te Amsterdam,

APPELLANT,

t e g e n

1. de naamloze vennootschap ABN AMRO BANK N.V.,

   gevestigd te Amsterdam,

   advocaat: mr. J.W. van Rijswijk te Amsterdam, en

2. de naamloze vennootschap ING BANK N.V.,

   gevestigd te Amsterdam,

   advocaat: mr. C.R. Zijderveld te Amsterdam,

   GEÏNTIMEERDEN.

1. Het geding in hoger beroep

   De partijen worden hierna respectievelijk de curator en de banken — geïntimeerden gezamenlijk — dan wel ABN AMRO en ING — geïntimeerden ieder afzonderlijk — genoemd.

   Bij gelijkluidende dagvaardingen van 29 april 2008 is de curator in hoger beroep gekomen van twee vonnissen van de rechtbank te Amsterdam van 12 september 2007 en 6 februari 2008, in deze zaak onder zaak-/rolnum¬mer 366437/HAZA 07-948 gewezen tussen hem als eiser en de banken als gedaagden.

   De curator heeft van grieven gediend, daarbij bescheiden in het geding gebracht en bewijs aangeboden, met conclusie, kort gezegd, dat het hof de vonnissen waarvan beroep zal vernietigen en alsnog — uitvoerbaar bij voorraad — de vordering van de curator zoals in eerste aanleg ingesteld zal toewijzen, met hoofdelijke veroordeling van de banken in de kosten van het geding in eerste aanleg en in hoger beroep.

   Daarop hebben de banken bij afzonderlijke memories geantwoord — ABN AMRO met overlegging van een productie — en bewijs aangeboden, met conclu¬sie, kort gezegd, dat het hof de bestreden vonnissen zal bekrachtigen, met — uitvoerbaar bij voorraad — veroordeling van de curator in de kosten van het geding in hoger beroep.

   Vervolgens heeft de curator bij akte nadere producties in het geding gebracht. De banken hebben zich daarover uitgelaten bij afzonderlijke antwoordakten.

   Ten slotte is arrest gevraagd op de stukken van beide instanties, waarvan de inhoud als hier ingevoegd wordt beschouwd.

2. Grieven

   De curator heeft tien grieven voorge¬steld en toegelicht. Voor de inhoud daarvan wordt verwezen naar de desbetreffende memorie.

3. Feiten

   De rechtbank heeft in het bestreden vonnis van 6 februari 2008, hierna “het eindvonnis”, onder 2, 2.1 tot en met 2.17, een aantal feiten als in deze zaak vaststaand aangemerkt. Over de juistheid van die feiten bestaat geen geschil, zodat ook het hof van de aldus vastgestelde feiten zal uitgaan, met dien verstande dat — gelet op de inhoud van productie 29 bij de memorie van grieven — onder 2.10, eerste regel, van het eindvonnis in plaats van “14 augustus 2002” zal worden gelezen “12 augustus 2002”.

   Met grief I betoogt de curator dat de door de rechtbank weergegeven feiten “te beperkt” zijn, omdat daarbij een deel van hetgeen onder 9 tot en met 33 van de memorie van grieven is aangevoerd niet is opgenomen. De grief miskent dat een rechterlijk vonnis — naar volgt uit het bepaalde in artikel 230, eerste lid aanhef en onder e, Rv — uitsluitend de feiten behoeft te vermelden waarop de beslissing rust. In de bepaling daarvan is de rechter in beginsel vrij. Het vonnis hoeft geen naar volledigheid strevende opgave te bevatten van al hetgeen tussen partijen in verband met hun geschil is voorgevallen. De grief is derhalve tevergeefs voorgesteld.

4. Beoordeling

   4.1 De curator heeft geen grieven aangevoerd tegen het tussen partijen gewezen vonnis van 12 september 2007, hierna “het tussenvonnis”, waarbij een comparitie van partijen is bevolen, terwijl de inhoud van dat vonnis ook anderszins niet is bestreden. De curator kan...