Voorlopige voorziening+bodemzaak van Rechtbank 's-Gravenhage, Utrecht, 23 de Diciembre de 2010

• Spreker: gepubliceerd
• Datum uitspraak: 23 de Diciembre de 2010
• Uitgevende instantie: Utrecht

RECHTBANK ‘s-GRAVENHAGE

Nevenzittingsplaats Utrecht

Sector bestuursrecht

Vreemdelingenkamer

zaaknummers: AWB 10/41429 en AWB 10/41428

uitspraak van de voorzieningenrechter in de zaak tussen

[verzoeker], geboren op [1992], van Syrische nationaliteit, verzoeker,

gemachtigde: mr. P. Ograjensek, advocaat te Echt,

en

de minister voor Immigratie en Asiel, verweerder,

gemachtigde: mr. L. Verheijen.

Inleiding

1.1 Op 22 november 2010 heeft verzoeker een aanvraag om verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd ingediend. Bij besluit van 30 november 2010 heeft verweerder de aanvraag in een Aanmeldcentrum afgewezen. Verzoeker heeft tegen dit besluit beroep bij deze rechtbank ingesteld en de voorzieningenrechter verzocht bij wijze van voorlopige voorziening te bepalen dat uitzetting achterwege blijft, totdat op het beroep is beslist.

1.2 Het geding is behandeld ter zitting van 16 december 2010. Verzoeker heeft in persoon, bijgestaan door zijn gemachtigde, en verweerder heeft bij gemachtigde het woord gevoerd.

Overwegingen

2.1 Op grond van artikel 8:86 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) kan de voorzieningenrechter, indien een verzoek om voorlopige voorziening wordt gedaan, beroep bij de rechtbank is ingesteld en de voorzieningenrechter van oordeel is dat na de zitting nader onderzoek redelijkerwijs niet kan bijdragen aan de beoordeling van de zaak, onmiddellijk uitspraak doen in de hoofdzaak. Er bestaat in dit geval aanleiding om van deze bevoegdheid gebruik te maken.

Over het beroep

2.2 Het bestreden besluit gaat over de weigering om aan verzoeker een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen.

2.3 Verweerder heeft allereerst gesteld dat verzoeker toerekenbaar geen documenten heeft overgelegd om zijn nationaliteit, identiteit en reisroute te kunnen vaststellen.

2.4 Verzoeker heeft gesteld dat de reisagent hem heeft meegedeeld dat hij zijn Syrische paspoort in Oekraïne moest achterlaten omdat hij anders mogelijk problemen zou krijgen tijdens de verdere reis. Bij de zienswijze heeft verzoeker een kopie van dit paspoort overgelegd. Volgens verzoeker heeft verweerder deze kopie ten onrechte niet betrokken bij de beoordeling van het asielrelaas. Verzoeker heeft gesteld dat zijn identiteitskaart bij zijn ouders in Syrië is achtergebleven. Het is tot nu toe niet gelukt om een kopie van deze identiteitskaart te overleggen. Verder heeft verzoeker gesteld dat hij zijn vliegticket en treintickets heeft weggegooid bij aankomst in de betreffende landen en dat hij zich niet bewust was van de importantie van het overleggen van deze documenten. Verzoeker heeft gesteld dat hij deze informatie niet bewust achter heeft willen houden. Voorts heeft verzoeker gesteld dat hij niet weet welke documenten hij over zijn verblijf in Oekraïne zou kunnen overleggen, nu hij nauwelijks naar buiten ging en als hij al buiten kwam, dit alleen was om een wandeling te maken. Ten slotte heeft verzoeker gesteld dat de reisagent zijn valse paspoort heeft afgepakt bij aankomst in Denemarken. Verzoeker was niet bekend met de mogelijkheid van het inroepen van bescherming bij de Deense autoriteiten.

2.5 Naar het oordeel van de voorzieningenrechter heeft verweerder zich in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat het aan verzoeker is toe te rekenen dat hij zijn eigen Syrische paspoort in Oekraïne bij een vriend heeft achtergelaten. De omstandigheid dat hij afhankelijk was van een reisagent, kan niet afdoen aan zijn eigen verantwoordelijkheid voor de onderbouwing – waar mogelijk – van zijn reis- en asielrelaas. Gesteld, noch gebleken is dat verzoeker zijn paspoort onder dwang heeft afgestaan. De door verzoeker overgelegde kopie van dit paspoort kan niet tot een ander oordeel leiden, nu de authenticiteit...