Hoger beroep van Centrale Raad van Beroep, 21 de Julio de 2011

• Datum uitspraak: 21 de Julio de 2011
• Uitgevende instantie: Centrale Raad van Beroep

10/970 AW Q.

10/971 AW

10/4553 AW

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

[Appellante], wonende te [woonplaats], (hierna: appellante)

tegen de uitspraken van de rechtbank Amsterdam van 12 januari 2010, 08/4078 en 08/4806 (hierna: aangevallen uitspraak 1) en van 6 juli 2010, 09/4435 (hierna: aangevallen uitspraak 2),

in de gedingen tussen:

appellante

en

het dagelijks bestuur van de Veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland (hierna: dagelijks bestuur)

Datum uitspraak: 21 juli 2011

1. PROCESVERLOOP

   Appellante heeft hoger beroep ingesteld.

   Het dagelijks bestuur heeft een verweerschrift ingediend.

   Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 19 mei 2011. Appellante is verschenen, bijgestaan door mr. O.W. Borgeld, juridisch adviseur te Bentveld. Het dagelijks bestuur heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. L.A.M. ten Brink, rechtskundig adviseur te Almere.

2. OVERWEGINGEN

   1. Op grond van de gedingstukken en het verhandelde ter zitting gaat de Raad uit van de volgende hier van belang zijnde feiten en omstandigheden.

      1.1. Appellante was werkzaam als [naam functie] bij de Brandweer Amsterdam. Op 11 december 2007 heeft zij zich ziek gemeld vanwege psychische klachten. Zij heeft haar werkzaamheden niet meer hervat.

      1.2. Per 1 januari 2008 is de tot de gemeente Amsterdam behorende diensttak Brandweer Amsterdam opgeheven. Op dezelfde datum is, middels de op die datum in werking getreden gemeenschappelijke regeling Veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland, een nieuw brandweerkorps, de Brandweer Amsterdam-Amstelland, in het leven geroepen.

      1.3. Bij besluit van 7 april 2008 heeft het dagelijks bestuur de bezoldiging van appellante, op grond van artikel 521 van het Ambtenarenreglement Amsterdam (ARA), met ingang van 12 juni 2008 met 10% gekort. Appellante heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt. Bij besluit van 15 oktober 2008 (hierna: besluit 1) heeft het dagelijks bestuur dit bezwaar ongegrond verklaard. Appellante heeft daartegen beroep ingesteld.

      1.4. Bij besluit van 13 november 2008 (hierna: besluit 2) heeft het dagelijks bestuur de bezoldiging van appellante met ingang van 12 december 2008 verder teruggebracht tot 75% van haar oorspronkelijke bezoldiging. Appellante heeft ook tegen dit besluit bezwaar gemaakt. Het dagelijks bestuur heeft desgevraagd ingestemd met rechtstreeks beroep en heeft het bezwaarschrift op grond van artikel 7:1a van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) doorgestuurd naar de rechtbank.

      1.5. Bij besluit van 7 september 2009 (hierna: besluit 3) heeft het dagelijks bestuur ten slotte de bezoldiging van betrokkene met ingang van 12 december 2009 tot aan het einde van het dienstverband teruggebracht tot 70% van de oorspronkelijke bezoldiging. Het door appellante tegen dit besluit ingediende bezwaarschrift is eveneens op grond van artikel 7:1a van de Awb doorgezonden naar de rechtbank.

   2. De rechtbank heeft bij aangevallen uitspraak 1, onder meer, de beroepen van appellante tegen de besluiten 1 en 2 ongegrond verklaard. Daartoe heeft de rechtbank allereerst overwogen dat besluit 1 bevoegd is genomen. Verder heeft de rechtbank overwogen in hetgeen door appellante naar voren is gebracht over de werkdruk, de wijze waarop de werkzaamheden bij haar terechtkwamen, het door haar vragen om hulp of verlichting van werkdruk en de niet adequate wijze waarop haar leidinggevende daarop heeft gereageerd, aanwijzingen te zien dat de omstandigheden waaronder appellante haar werk moest verrichten als buitensporig zijn te beschouwen, gelet op de grote werkdruk waaronder appellante lange tijd haar werkzaamheden heeft moeten verrichten. Nu de door de...