Eerste aanleg - meervoudig van Rechtbank Rotterdam, 10 de Noviembre de 2011

• Spreker: gepubliceerd
• Datum uitspraak: 10 de Noviembre de 2011
• Uitgevende instantie: Rechtbank Rotterdam

RECHTBANK ROTTERDAM

Sector Bestuursrecht

Meervoudige kamer

Reg.nr.: AWB 11/502 GEMWT - T1

Uitspraak in het geding tussen

[eisers], wonende te Dubai, eisers,

gemachtigde mr. C.N. van der Sluis, advocaat te Rotterdam,

en

het dagelijks bestuur van de deelgemeente Prins Alexander, verweerder.

1 Ontstaan en loop van de procedure

Bij besluit van 9 augustus 2010 heeft verweerder zijn besluit om op 27 juli 2010 met spoed bestuursdwang toe te passen op schrift gesteld en aan eisers meegedeeld dat de kosten van deze toepassing van bestuursdwang op hen worden verhaald.

Tegen dit besluit (hierna: besluit 1) hebben eisers bezwaar gemaakt.

Bij besluit van 14 oktober 2010 heeft verweerder aan eisers medegedeeld dat de kosten vanwege de uitvoering van de bestuursdwang € 4.336,71 bedragen en eisers deze kosten binnen zes weken na dagtekening van deze kostenbeschikking dienen te betalen.

Tegen dit besluit (hierna: besluit 2) hebben eisers bezwaar gemaakt voor zover verweerder meent dat artikel 5:31c van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) niet van toepassing is.

Bij besluit van 12 januari 2011 heeft verweerder de bezwaren ongegrond verklaard.

Tegen dit besluit (hierna: het bestreden besluit) hebben eisers beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 4 oktober 2011. Eisers hebben zich laten vertegenwoordigen door hun gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. A.J.J. van der Vlist.

2 Overwegingen

2.1 Bij inspectie van het pand [adres] te [plaats] (hierna: de woning) op 27 juli 2010 is door inspecteurs van de afdeling Toezicht Gebouwen van de dienst Stedenbouw en Volkshuisvesting van de gemeente Rotterdam (hierna: dS+V) geconstateerd dat deze woning (gedeeltelijk) in gebruik was ten behoeve van hennepteelt. In de woning zijn onder meer 569 hennepplanten, 50 transformatoren en 39 assimilatielampen aangetroffen. Vanwege de ernstige gevaren voor de omgeving en omwonenden heeft verweerder spoedeisende bestuursdwang toegepast en is de hennepkwekerij ontmanteld.

Met besluit 1 heeft verweerder dit aan eisers bekend gemaakt en meegedeeld dat de kosten van deze toepassing van bestuursdwang op hen als overtreder worden verhaald. Bij besluit 2 heeft verweerder de kosten van de bestuursdwang ingevorderd van eisers.

2.2 Bij het bestreden besluit heeft verweerder, onder overneming van de overwegingen van het advies van de Algemene Bezwaarschriftencommissie van de gemeente Rotterdam (hierna: ABC) van 5 oktober 2010, de primaire besluiten gehandhaafd. Hiertoe is overwogen dat eisers niet hebben voldaan aan de zorgplicht, zoals deze in de jurisprudentie is neergelegd. Eisers hebben van buitenaf toezicht gehouden c.q. laten houden, maar gelet op de jurisprudentie mag van hen worden verwacht dat toezicht wordt gehouden in het pand. Nu eisers dit niet hebben gedaan, hebben zij zich onvoldoende op de hoogte gesteld van het gebruik van de woning. Bij normaal toezicht zou een hennepkwekerij met een omvang als hier aan de orde onmiddellijk zijn opgemerkt. Dat de politie is langsgegaan en niets verdachts heeft geconstateerd, doet hier volgens verweerder niet aan af. Eisers hadden druk kunnen uitoefenen om het pand te mogen betreden. Verder stelt verweerder dat het eisers is aan te rekenen dat de huurovereenkomst is gesloten met een niet traceerbare huurder, omdat de huurder zich heeft bediend van een valse identiteit. De gang van zaken bij de totstandkoming van de huurovereenkomst pleit niet voor eisers, terwijl de huurbetalingen contant hebben plaatsgevonden via het GWK. Dergelijke contante betalingen zijn in deze tijd minder gebruikelijk en leveren risico’s op die voor rekening van eisers dienen te blijven. Het beroep op artikel 1a, tweede lid, van de Woningwet is volgens de uitspraak van de rechtbank van 23 september 2010, regnr.: AWB 09/3300 GEMWT-T1 een draagkrachtige motivering voor het besluit, aldus verweerder. Omdat sprake...