Eerste aanleg - meervoudig van Rechtbank Utrecht, 15 de Diciembre de 2011

• Spreker: gepubliceerd
• Datum uitspraak: 15 de Diciembre de 2011
• Uitgevende instantie: Rechtbank Utrecht

RECHTBANK UTRECHT

Sector strafrecht

parketnummer: 16/600356-11 [P]

vonnis van de meervoudige kamer d.d. 15 december 2011

in de strafzaak tegen

[verdachte],

geboren op [1988] te [geboorteplaats],

wonende te [woonplaats], [adres].

Raadsman mr. J. de Haan, advocaat te Grave.

1 Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de terechtzittingen van 18 juli 2011, 10 oktober 2011 en 1 december 2011, waarbij de officier van justitie en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.

2 De tenlastelegging

De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht. De tenlastelegging is gewijzigd overeenkomstig artikel 313 van het Wetboek van Strafvordering.

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte:

ten aanzien van feit 1:

- samen met anderen heeft ingebroken in een tweetal bungalows, behorende bij een hotel, dan wel samen met anderen een televisie heeft geheeld die bij die inbraak is weggenomen;

ten aanzien van feit 2:

- samen met anderen heeft ingebroken in een woning en of restaurant en daarbij een aantal goederen, waaronder diverse vuurwapens, heeft weggenomen;

ten aanzien van feit 3:

- samen met anderen vier maal heeft ingebroken in een woning en/of garage, dan wel samen met anderen goederen heeft geheeld die bij die inbraken zijn weggenomen;

3 De voorvragen

3.1 Ontvankelijkheid officier van justitie

De raadsman heeft ter zitting aangevoerd dat er, gelet op de wijze waarop de politie in onderhavige zaak haar onderzoek heeft verricht en het proces-verbaal heeft opgesteld, geen sprake is van een deugdelijk proces, conform het gestelde in artikel 6 EVRM. De politie heeft, aldus de raadsman, betreffende de verdachte uitsluitend belastende zaken vastgelegd en heeft hetgeen mogelijk ontlastend is voor verdachte genegeerd en niet opgenomen in haar processen-verbaal. Derhalve is, aldus de raadsman, de officier van justitie niet ontvankelijk in haar vervolging. Voorts heeft de raadsman ter zitting gesteld dat er naar zijn mening geen sprake is van boos opzet van de zijde van de politie.

De rechtbank is van oordeel dat het door de raadsman gestelde niet berust op gebleken feiten en omstandigheden. De rechtbank is derhalve van oordeel dat het verweer van de raadsman feitelijke grondslag mist. Voorts wijst de rechtbank erop, gelet op het voorgaande ten overvloede, dat de ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie niet in het geding is nu niet is voldaan aan het zogenaamde Zwolsmancriterium. De raadsman heeft zich immers uitdrukkelijk op het standpunt gesteld dat geen sprake is van boos opzet van de zijde van de politie.

De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsman en stelt vast dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging.

3.2 overige voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van de zaak en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

4 De beoordeling van het bewijs

4.1 Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de onder

1 primair, 2 en 3 subsidiair ten laste gelegde feiten heeft gepleegd. Voor zover in de tenlastelegging onder feit 3 subsidiair, wordt gesproken van een mobiele telefoon, merk Samsung, dient verdachte daarvan te worden vrijgesproken. Voorts dient verdachte vrijgesproken te worden van het onder 3 primair ten laste gelegde feit.

4.2 Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft aangevoerd dat waar het de aanhouding van de verdachte betreft sprake is van een vormverzuim in de zin van artikel 359a van het Wetboek van Strafvordering (Sv.). Derhalve dient bewijsuitsluiting te volgen van de in beslag genomen televisie en dient verdachte vrijgesproken te worden van het onder 1 tenlastegelegde.

De verdediging is voorts van mening dat de rechtbank niet tot een bewezenverklaring kan komen van de ten laste gelegde feiten en dat verdachte derhalve vrijgesproken dient te worden.

De verdediging voert daartoe aan dat, ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde, op basis van het dossier niet kan worden vastgesteld dat verdachte direct betrokken is geweest bij de inbraak dan wel dat verdachte betrokken is geweest bij de heling van de televisie en/of wetenschap had van de aanwezigheid van de televisie in de auto. De verdediging acht de verklaring van [medeverdachte] onbetrouwbaar.

Ten aanzien van feit twee stelt de verdediging dat, op basis van het dossier niet kan worden vastgesteld dat verdachte direct betrokken is geweest bij de inbraak. Verdachte heeft een alibi voor 25 december 2009, gelet op de verklaringen van [getuige 1], [getuige 2] en [getuige 3]. Voorts heeft verdachte, gelet op zijn werkzaamheden op het terrein van aangeefster, een aannemelijke verklaring voor de aanwezigheid van zijn bloed op het raam van de woning van aangeefster, voor zover – aldus de verdediging - het aangetroffen bloed ook daadwerkelijk het bloed van verdachte betreft.

Ten aanzien van feit 3 primair refereert de verdediging zich aan het standpunt van de officier van justitie. Ten aanzien van de subsidiair ten laste gelegde heling stelt de verdediging dat op basis van het dossier niet kan worden vastgesteld dat verdachte direct betrokken is geweest bij de heling van de betreffende goederen.

4.3 Het oordeel van de rechtbank

4.3.1 aanhouding

De verdediging heeft aangevoerd dat in de onderhavige situatie geen aanleiding en omstandigheden aanwezig waren voor de verbalisanten om, na het geven van een stopteken, aan verdachte en zijn medeverdachten te verzoeken hun identiteitsbewijzen te tonen. Verbalisanten hadden op dat moment de in de auto aanwezige koevoet nog niet gezien.

De verdediging verwijst daarbij naar een uitspraak van de rechtbank Den Bosch (LJN BL8763) in een zaak...