Cassatie van Supreme Court (Netherlands), 26 de Septiembre de 2003

• Datum uitspraak: 26 de Septiembre de 2003
• Uitgevende instantie: Supreme Court (Netherlands)

26 september 2003

Eerste Kamer

Nr. C02/307HR

JMH/MD

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

in de zaak van:

1. [eiser 1], wonende te [woonplaats],

2. [eiseres 2],

   gevestigd te [vestigingsplaats], Zwitserland,

   EISERS tot cassatie,

   advocaat: mr. J. Groen,

   t e g e n

   DE ONTVANGER DER BELASTINGDIENST PARTICULIEREN/ONDERNEMINGEN AMSTELVEEN, gevestigd te Amstelveen,

   VERWEERDER in cassatie,

   advocaat: mr. H.D.O. Blauw.

1. Het geding in feitelijke instanties

   Verweerder in cassatie - verder te noemen: de ontvanger - heeft bij gelijkluidende exploiten van 11 augustus 1995 en oproepingsexploot van 18 maart 1996 eisers tot cassatie - verder te noemen: [eiser 1] en [eiseres 2] - alsmede de Stichting 1940-1945, gevestigd te Diemen, hierna: de stichting, gedagvaard voor de rechtbank te Amsterdam en gevorderd bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

   1. de akte van cessie (het "cederingsverdrag") van 4 april 1995 te vernietigen;

   2. voor recht te verklaren dat, voor zover vanaf 4 april 1995 tot de datum van dit vonnis door de stichting betalingen aan [eiseres 2] zijn gedaan, deze betalingen ten opzichte van de ontvanger van onwaarde zijn;

   3. de stichting te veroordelen tot betaling aan de ontvanger van ƒ 2.606,-- per maand, althans het bedrag dat de stichting op grond van een ten tijde van het beslag bestaande rechtsverhouding maandelijks aan [eiser 1] is verschuldigd, en totdat de vordering aan de ontvanger volledig is voldaan;

   4. te bepalen dat [eiser 1] en [eiseres 2] zullen gehengen en gedogen en dat de stichting aan deze veroordeling zal (blijven) voldoen.

   [Eiser 1] en [eiseres 2] hebben de vorderingen bestreden en de stichting heeft zich ter zake aan het oordeel van de rechtbank gerefereerd.

   De rechtbank heeft bij vonnis van 16 september 1998 het gevorderde afgewezen.

   Tegen dit vonnis heeft de ontvanger hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te Amsterdam. Bij memorie van grieven heeft hij zijn eis met betrekking tot het oorspronkelijk gevorderde onder I en II gewijzigd en thans gevorderd:

   (i) primair voor recht te verklaren dat de akte van cessie van 4 april 1995 geen rechtsgevolg heeft, en

   (ii) subsidiair die akte te vernietigen,

   een en ander met handhaving van het sub III en IV gevorderde.

   Bij tussenarrest van 3 februari 2000 heeft het hof de zaak naar de rol verwezen voor het nemen van een akte door [eiser 1].

   Het hof heeft vervolgens bij eindarrest van 11 juli 2002 het vonnis waarvan beroep vernietigd en, opnieuw rechtdoende:

   - voor recht verklaard dat de ten processe bedoelde akte van 4 april 1995 geen rechtsgevolg heeft;

   - de stichting veroordeeld tot betaling aan de ontvanger van het bedrag dat zij op grond van de ten tijde van het beslag tussen haar en [eiser 1] bestaande rechtsverhouding maandelijks aan [eiser 1] verschuldigd is, en wel totdat de vordering van de ontvanger volledig is voldaan;

   - bepaald dat [eiser 1] en [eiseres 2] zullen gehengen en gedogen dat de stichting aan de zojuist uitgesproken veroordeling zal (blijven) voldoen;

   - dit arrest ten aanzien van voormelde veroordelingen en bepaling uitvoerbaar bij voorraad verklaard, en

   - het meer of anders gevorderde afgewezen.

   Beide arresten van het hof zijn aan dit arrest gehecht.

2. Het geding in cassatie

   Tegen het eindarrest van het hof hebben [eiser 1] en [eiseres 2] beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

   De ontvanger heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

   De zaak is voor partijen toegelicht door hun advocaten.

   De conclusie van de advocaat-generaal L. Strikwerda strekt tot verwerping van het beroep.

3. Beoordeling van de middelen

   De in de middelen aangevoerde klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

4. Beslissing

   De Hoge Raad:

   verwerpt het beroep;

   veroordeelt [eiser 1] en [eiseres 2] in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van de ontvanger begroot op € 301,34 aan verschotten en € 1.365,-- voor salaris.

   Dit arrest is gewezen door de vice-president P. Neleman als voorzitter en de raadsheren H.A.M. Aaftink, A. Hammerstein, P.C. Kop en F.B. Bakels, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer F.B. Bakels op 26 september 2003.

   Rolnr. C02/307HR

   Mr L. Strikwerda

   Zt. 13 juni 2003

   conclusie inzake

1. [eiser 1]

2. [eiseres 2]

   tegen

   de Ontvanger van de Belastingdienst

   Edelhoogachtbaar College,

1. Onderwerp van geschil in deze procedure, die samenhangt met de procedure onder rolnr. C02/117HR waarin eveneens heden wordt geconcludeerd, vormt een invorderingsmaatregel van de Ontvanger in verband met een aan thans eiser tot cassatie sub 1 (hierna: [eiser 1]) opgelegde aanslag Inkomstenbelasting. De invorderingsmaatregel betreft een ten laste van [eiser 1] onder de Stichting 1940-1945 (hierna; de Stichting) gelegd executoriaal derdenbeslag. In cassatie gaat het met name om de vraag of de cessie waarbij [eiser 1] vÛÛr het beslag zijn vordering op de Stichting 1940-1945 had overgedragen aan eiseres tot cassatie sub 2 (hierna: [eiseres 2]) rechtsgevolg heeft en naar welk recht die vraag dient te worden beantwoord, naar Nederlands of naar Zwitsers recht.

2. Voor zover thans in cassatie van belang liggen de feiten als volgt.

   (i) Orion BV, waarvan [eiser 1] enig aandeelhouder en feitelijk bestuurder is, heeft in 1991 door een ambtelijke vergissing van de Belastingdienst een teruggave wegens omzetbelasting ontvangen van f 3.865.116,-. Orion BV had slechts recht...