Cassatie van Supreme Court (Netherlands), 23 de Junio de 1999

• Datum uitspraak: 23 de Junio de 1999
• Uitgevende instantie: Supreme Court (Netherlands)

Gewezen op het beroep in cassatie van de Staatssecretaris van FinanciÎn tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 14 januari 1998 betreffende na te melden aan de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid X te Z opgelegde aanslag in de vennootschaps- belasting.

1. Aanslag, bezwaar en geding voor het Hof Aan belanghebbende is voor het jaar 1993/1994 een aanslag in de vennootschapsbelasting opgelegd, naar een belastbaar bedrag van f 203.745,--, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd. Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof, dat deze uitspraak heeft vernietigd en de aanslag heeft verminderd tot op nihil. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie De Staatssecretaris van FinanciÎn heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. Belanghebbende heeft bij vertoogschrift het cassa- tieberoep bestreden. De Plaatsvervangend Procureur-Generaal Van Soest heeft op 5 januari 1999 geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

3. Beoordeling van de middelen van cassatie In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan: 3.1. Op 11 mei 1990 heeft belanghebbende de aandelen in haar dochtervennootschap A Beheer B.V. verkocht aan de Engelse vennootschap E Plc. De verkoopprijs bestond voor een deel uit contanten, voor een deel uit aandelen E, welke belanghebbende gedurende een zekere periode niet mocht vervreemden, en voor het restant uit een uitgestelde winstafhankelijke betaling, voor welke zekerheid werd gesteld in de vorm van een pandrecht op de aandelen A Beheer. De uitgestelde betaling werd nog in 1990 omgezet in een vast bedrag van £ 750.000, te voldoen in drie termijnen. Als gevolg van de slechte gang van zaken bij E verlaagde belanghebbende de boekwaarde van haar aandelen in en haar vordering op E nog in 1990. Ultimo 1990 bestonden de activa van belanghebbende voor het overige nog slechts uit beleggingen en vorderingen. Op 31 juli 1991 zijn belanghebbende en E overeengekomen dat de verplichting tot betaling van voormeld bedrag van £ 750.000 verviel en dat belanghebbende een gegarandeerde opbrengst van £ 784.000 zou ontvangen bij verkoop van haar aandelen E. Omstreeks februari 1992 heeft een dochtervennootschap van belanghebbende, die in 1988 haar activiteiten had gestaakt, nog enige handelsactiviteiten verricht in verband waarmee belanghebbende die dochter een geldlening verstrekte. In september 1993 heeft belanghebbende gebruik gemaakt van haar pandrecht, hetgeen leidde tot een opbrengst van f 1,--. Op 15 december 1993 zijn alle aandelen in belanghebbende verkocht aan een bank. Over 1993/1994 behaalde belanghebbende een winst van f 456.709,--, waarvan f 252.964,-- is toe te rekenen aan de periode vÛÛr de verkoop en het restant aan de periode daarna. 3.2. Het Hof heeft geoordeeld: dat het litigieuze verlies ten bedrage van f 450.103,-- (zijnde het per 15 december 1993 nog onverrekende verlies van f 703.067,-- na aftrek van de niet in geschil zijnde verrekening van f 252.964,--) stamt uit het boekjaar 1991/1992 en is geleden na 31 juli 1991; dat belanghebbende na 31 juli 1991 geen onderneming in materiÎle zin meer dreef; dat het onderhavige door belanghebbende geleden verlies niet is een verlies ter zake van de gestaakte onderneming maar een verlies dat is geleden op aandelen welke belang- hebbende had verkregen bij de verkoop van haar deel- neming; dat die aandelen naar hun aard zelfstandig tot winsten en verliezen kunnen leiden; dat dergelijke winsten en verliezen niet voortvloeien uit de verkochte deelneming dan wel de...