Hoger beroep van Gerechtshof 's-Hertogenbosch (Nederland), 28 de Enero de 2013

• Spreker: gepubliceerd
• Datum uitspraak: 28 de Enero de 2013
• Uitgevende instantie: Gerechtshof 's-Hertogenbosch (Nederland)

Afdeling strafrecht

Parketnummer : 20-004145-11

Uitspraak : 28 januari 2013

TEGENSPRAAK

Arrest van de meervoudige kamer voor strafzaken van het gerechtshof

's-Hertogenbosch

gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank 's-Hertogenbosch van 8 april 2011 in de strafzaak met parketnummer 01-016199-11 tegen:

[verdachte],

geboren te [geboorteplaats] op [1961],

wonende te [woonplaats], [adres].

Hoger beroep

Bij voormeld vonnis is de verdachte ter zake van “verduistering gepleegd door hem die het goed uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking onder zich heeft, meermalen gepleegd”, veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van twee maanden, met een proeftijd van twee jaren, alsmede tot een werkstraf voor de duur van 150 uren, subsidiair 75 dagen hechtenis.

De verdachte heeft tegen voormeld vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen namens de verdachte naar voren is gebracht. De verdachte is niet ter terechtzitting aanwezig geweest en heeft zich laten verdedigen door zijn gevolmachtigde raadsman.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof het beroepen vonnis zal vernietigen en, opnieuw rechtdoende, zal bewezen verklaren hetgeen aan de verdachte is ten laste gelegd en de verdachte daarvoor zal veroordelen tot een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van twee maanden, met een proeftijd van twee jaren, alsmede tot een werkstraf voor de duur van 150 uren, subsidiair 75 dagen hechtenis.

Door de verdediging is vrijspraak bepleit.

Vonnis waarvan beroep

Het beroepen vonnis zal worden vernietigd omdat de politierechter kon volstaan met aantekening van de uitspraak op een aan het dubbel van de dagvaarding gehecht stuk, maar het hof gebonden is aan het motiveringsvoorschrift van artikel 359 van het Wetboek van Strafvordering.

Tenlastelegging

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

primair:

hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 01 januari 2008 tot en met 13 september 2009 te Uden, in elk geval in Nederland, (telkens) opzettelijk een of meer geldbedragen (tot een totaal beloop van ongeveer EUR 88.000,-), in elk geval enig goed, dat/die geheel of ten dele toebehoorde(n) aan de [Stichting R], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, en welk(e) goed(eren) verdachte uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking van/als secretaris/(financieel) medewerker/administrateur, in elk geval anders dan door misdrijf onder zich had, (telkens) wederrechtelijk zich heeft toegeëigend;

subsidiair:

hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 01 januari 3008 tot en met 13 september 2009 te Uden, in elk geval in Nederland, (telkens) met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen een of meer geldbedragen (tot een totaal beloop van ongeveer EUR 88.000,-), in elk geval enig goed, (telkens) geheel of ten dele toebehorende aan de [Stichting R], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten of omissies voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het primair ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij in de periode van 01 januari 2008 tot en met 13 september 2009 te Uden, althans in Nederland, telkens opzettelijk geldbedragen (tot een totaal beloop van EUR 82.048,50), die toebehoorden aan de [Stichting R], en welke goederen verdachte uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking, anders dan door misdrijf onder zich had, telkens wederrechtelijk zich heeft toegeëigend.

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Door het hof gebruikte bewijsmiddelen

Indien tegen dit verkort arrest beroep in cassatie wordt ingesteld, worden de door het hof gebruikte bewijsmiddelen die redengevend zijn voor de bewezenverklaring opgenomen in een aanvulling op het verkort arrest. Deze aanvulling wordt dan aan het verkort arrest gehecht.

Bijzondere overwegingen omtrent het bewijs

De beslissing dat het bewezen verklaarde door de verdachte is begaan, berust op de

feiten en omstandigheden als vervat in de hierboven bedoelde bewijsmiddelen, in onderlinge samenhang beschouwd.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit dat verdachte dient te vrijgesproken. Daartoe heeft de raadsman aangevoerd dat geen sprake is van verduistering nu verdachte zich de geldbedragen niet opzettelijk wederrechtelijk heeft toegeëigend. Verdachte veronderstelde dat hij toestemming had gekregen voor een lening van de [Stichting R] (hierna: [Stichting R]). Verdachte heeft de term lening ook opgenomen als omschrijving bij de overboekingen. Voorts is geen sprake van ‘persoonlijke dienstbetrekking’ in de zin van artikel 322 van het Wetboek van Strafrecht.

Overwegingen van het hof

Van opzettelijk wederrechtelijk toe-eigenen in de zin van artikel 321 en artikel 322 van het Wetboek van Strafrecht is sprake indien een persoon zonder daartoe gerechtigd te zijn als heer en meester beschikt over een goed dat aan een ander toebehoort. Van een zodanig beschikken kan - afhankelijk van de concrete omstandigheden van het geval - onder meer sprake zijn indien aan een ander dan de verdachte toebehorende gelden aan de verdachte zijn overgemaakt met een bepaald, al dan niet contractueel vastgelegd doel en de verdachte deze gelden tegen de afspraken in beheert of voor andere doeleinden heeft aangewend, dan wel indien teruggave van die...