Hoger beroep van Gerechtshof 's-Hertogenbosch (Nederland), 18 de Junio de 2013

• Spreker: gepubliceerd
• Datum uitspraak: 18 de Junio de 2013
• Uitgevende instantie: Gerechtshof 's-Hertogenbosch (Nederland)

GERECHTSHOF ’s-HERTOGENBOSCH

Afdeling civiel recht

zaaknummer HD 200.086.737/01

arrest van 18 juni 2013

in de zaak van

[X.],

wonende te [woonplaats],

appellant,

hierna te noemen: [appellant],

advocaat: mr. P.J.A. van de Laar te Eindhoven,

tegen

[Y.],

wonende te [woonplaats],

geïntimeerde,

hierna te noemen: [geintimeerde],

advocaat: mr. I.K. Kolev te Hapert,

als vervolg op het door het hof gewezen tussenarrest van 21 juni 2011 in het hoger beroep van de door de rechtbank 's-Hertogenbosch onder zaaknummer 191598 HAZA 09-856 gewezen vonnissen van 16 december 2009 en 16 maart 2011.

5. Het tussenarrest van 21 juni 2011

   Bij genoemd arrest heeft het hof een comparitie na aanbrengen gelast en is iedere verdere beslissing aangehouden.

6. Het verdere verloop van de procedure

   6.1. De comparitie heeft op 22 juli 2011 plaatsgevonden. Daarvan is proces-verbaal opgemaakt. Partijen zijn niet tot een regeling gekomen en de zaak is naar de rol verwezen voor memorie van grieven.

   6.2. Bij memorie van grieven met één productie heeft [appellant] vier grieven aangevoerd en zijn eis vermeerderd. Hij heeft geconcludeerd tot vernietiging van de vonnissen waarvan beroep en, kort gezegd, tot afwijzing van de vorderingen van [geintimeerde] in conventie en tot toewijzing van zijn vorderingen in reconventie .

   6.3. Bij memorie van antwoord heeft [geintimeerde] de grieven bestreden.

   6.4. Beide partijen hebben een akte genomen. [appellant] heeft bij zijn akte één productie in het geding gebracht

   6.5. [appellant] heeft daarna de gedingstukken overgelegd en uitspraak gevraagd.

7. De gronden van het hoger beroep

   Voor de tekst van de grieven wordt verwezen naar de memorie van grieven.

8. De verdere beoordeling

   8.1. Het gaat in deze zaak om het volgende.

   Partijen hebben een relatie met elkaar gehad waaruit een kind is geboren. Zij hebben van 12 december 2008 tot 16 december 2008 met elkaar samengewoond in de (huur)woning [pand] te [plaatsnaam]. Op 16 december 2008 is de relatie verbroken. [geintimeerde] is uit de woning vertrokken en [appellant] is daarin blijven wonen.

   Partijen twisten over de eigendom van diverse inboedelzaken die in de woning zijn achtergebleven dan wel door [geintimeerde] bij haar vertrek uit de woning zijn meegenomen.

   Partijen vorderden in eerste aanleg over en weer de teruggave van een aantal zaken dan wel een vergoeding van de waarde van die zaken.

   De rechtbank heeft in het tussenvonnis van 16 december 2009 aan beide partijen een bewijsopdracht gegeven op het punt van de door hen gestelde eigendom van de inboedelzaken en van de waarden daarvan.

   In het eindvonnis van 10 maart 2011 heeft de rechtbank in conventie [appellant] veroordeeld om aan [geintimeerde] € 3.688,02 te betalen, vermeerderd met wettelijke rente. Tevens is [appellant] veroordeeld om aan [geintimeerde] een aantal inboedelzaken af te geven, waaronder een wasmachine en een droogtrommel, dit op verbeurte van een dwangsom. In reconventie is [geintimeerde] veroordeeld om aan [appellant] een bedrag van € 35,- te betalen, vermeerderd met wettelijke rente. De rechtbank heeft de vorderingen over en weer voor het overige afgewezen en de proceskosten gecompenseerd.

   [appellant] is in hoger beroep gekomen onder aanvoering van drie grieven tegen het eindvonnis van de rechtbank. De vierde grief betreft een vermeerdering van eis in hoger beroep.

   8.2. [appellant] heeft in zijn memorie van grieven weliswaar geconcludeerd tot (volledige) vernietiging van de beide vonnissen van de rechtbank en tevens tot (volledige ) afwijzing van de vorderingen van [geintimeerde] in conventie en de (volledige) toewijzing van zijn vorderingen in reconventie, maar uit de inhoud van de grieven blijkt dat het hoger beroep beperkt is tot een drietal...