Uitspraak Nº 02/665184-18. Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 2020-07-22
| ECLI | ECLI:NL:RBZWB:2020:3297 |
| Docket Number | 02/665184-18 |
| Date | 22 Julio 2020 |
| Court | Rechtbank Zeeland-West-Brabant (Neederland) |
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Strafrecht
Zittingsplaats: Breda
parketnummer: 02/665184-18
vonnis van de meervoudige kamer van 22 juli 2020
in de strafzaak tegen
[verdachte]
geboren op [geboortedag] 1981 te [geboorteplaats]
wonende te [adres verdachte]
raadsman mr. Van Rijsbergen, advocaat te Breda
De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 8 juli 2020. Verdachte is niet verschenen. Wel is verschenen haar gemachtigde raadsman mr. Van Rijsbergen.
De officier van justitie, mr. Bezem, en de verdediging hebben hun standpunten kenbaar gemaakt.
De tenlastelegging is als bijlage I aan dit vonnis gehecht.
De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het witwassen van € 41.848,70.
De dagvaarding is geldig.
De rechtbank is bevoegd.
De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.
Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht het tenlastegelegde wettig en overtuigend bewezen en baseert zich daarbij op hetgeen naar voren is gebracht in de gevoerde klaagschriftprocedure en het naar aanleiding daarvan uitgevoerde nadere onderzoek. Hieruit is volgens de officier van justitie gebleken dat verdachte aantoonbaar liegt in haar klaagschrift en dat zij kennelijk een belang heeft bij deze leugen, namelijk het terugkrijgen van het illegaal verkregen geld. Uit de gemaakte kasopstelling blijkt dat het om illegaal geld ging omdat door verdachte en haar vriend [medeverdachte 1] meer werd uitgegeven dan er legaal binnenkwam. Hiermee staat vast dat verdachte wetenschap had van het witwassen voor de inbeslagname van het geld en de sieraden en dat zij daar gebruik van maakte, waarmee ook het medeplegen is gegeven.
Het standpunt van de verdediging
De verdediging is van mening dat de rechtbank niet tot een bewezenverklaring kan komen. De verdediging wijst daarbij op de gevoerde klaagschriftprocedure, in welke procedure gemotiveerd is aangegeven dat het geldbedrag aan verdachte toebehoort en op haar verzoek door haar vriend [medeverdachte 1] bij [medeverdachte 2] is opgeborgen, dit vanwege een voorgenomen vakantie.
Met betrekking tot de herkomst van het geldbedrag is door de verdediging aangevoerd dat het om vermengde geldbedragen zou gaan die deels afkomstig zijn uit een erfenis van de moeder van verdachte en deels uit de verkoop van de woonwagenstandplaats van verdachte aan de [instantie] . De verdediging is op grond van dit alles van mening dat verdachte, na aftrek van kosten in verband met de aan- en verkoop van de Volkswagen Transporter, kon beschikken over een contant geldbedrag van € 61.314,=
Het oordeel van de rechtbank
De bewijsmiddelen
De bewijsmiddelen zijn in bijlage II aan dit vonnis gehecht.
De bijzondere overwegingen met betrekking tot het bewijs
Uitgangspunt bij het witwassen
De rechtbank stelt voorop dat voor een bewezenverklaring van het in de delictsomschrijving van art. 420bis, eerste lid, onder b Sr opgenomen bestanddeel "afkomstig uit enig misdrijf", niet is vereist dat uit de bewijsmiddelen moet kunnen worden afgeleid dat het desbetreffende voorwerp afkomstig is uit een nauwkeurig aangeduid misdrijf. Wel is voor een veroordeling ter zake van dit wetsartikel vereist dat vaststaat dat het voorwerp afkomstig is uit enig misdrijf.
Dat een voorwerp "afkomstig is uit enig misdrijf" kan, indien op grond van de beschikbare bewijsmiddelen geen rechtstreeks verband valt te leggen met een bepaald misdrijf, niettemin bewezen worden geacht, indien het op grond van de vastgestelde feiten en omstandigheden niet anders kan zijn dan dat het in de tenlastelegging genoemde voorwerp uit enig misdrijf afkomstig is.
Indien door het Openbaar Ministerie feiten en omstandigheden zijn aangedragen die een vermoeden rechtvaardigen dat het niet anders kan zijn dan dat het voorwerp uit enig misdrijf afkomstig is, mag van verdachte worden verlangd dat zij een concrete, verifieerbare en niet op voorhand hoogst onwaarschijnlijke verklaring geeft dat het voorwerp niet van misdrijf afkomstig is. De omstandigheid dat zo een verklaring van verdachte mag worden verlangd, houdt niet in dat het aan verdachte is om aannemelijk te maken dat het voorwerp niet van misdrijf afkomstig is.
Indien verdachte zo'n verklaring heeft gegeven, ligt het op de weg van het Openbaar Ministerie nader onderzoek te doen naar die verklaring. Mede op basis van de resultaten van dat onderzoek zal moeten worden beoordeeld of ondanks de verklaring van verdachte het witwassen bewezen kan worden op de grond dat het niet anders kan zijn dan dat het voorwerp uit enig misdrijf afkomstig is. Indien een dergelijke verklaring is uitgebleven, mag de rechter die omstandigheid betrekken in zijn bewijsoverwegingen.
De feiten en omstandigheden
Vooropgesteld wordt dat het onderzoek geen direct bewijs heeft opgeleverd dat het ten laste gelegde geldbedrag van enig misdrijf afkomstig is. Dit betekent, zoals ook volgt uit het voorgaande kader, dat eerst moet worden vastgesteld of de aangedragen feiten en omstandigheden zodanig zijn dat er zonder meer van een vermoeden van witwassen sprake is. In dat verband leidt de rechtbank uit het dossier en het onderzoek ter terechtzitting de volgende feiten en omstandigheden af.
Bij een doorzoeking in en rond een woning aan de [adres] de woning en het bedrijf van [medeverdachte 2] , de schoonvader van verdachte, is onder andere een geldbedrag aangetroffen en inbeslaggenomen van € 41.848,70. Dit bedrag lag op een ongewone plek, namelijk in een motorblok in een loods, zonder enig gebleken noodzaak daartoe. Over dit geldbedrag van € 41.848,70 heeft [medeverdachte 2] verklaard dat het van verdachte en haar vriend [medeverdachte 1] is.
Uit het onderzoek volgt dat er over de...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT