Uitspraak Nº 13/091290-19; 13/122983-16 (TUL). Rechtbank Amsterdam, 2019-09-20
| ECLI | ECLI:NL:RBAMS:2019:6948 |
| Docket Number | 13/091290-19; 13/122983-16 (TUL) |
| Date | 20 Septiembre 2019 |
| Court | Rechtbank Amsterdam (Neederland) |
VONNIS
Parketnummers: 13/091290-19; 13/122983-16 (TUL)
Datum uitspraak: 20 september 2019
Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren op [geboortedag] 1980 te [geboorteplaats] ,
ingeschreven in de Basisregistratie Personen op het adres
[adres 1] ,
gedetineerd in het [detentieadres] .
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 6 september 2019. Verdachte was hierbij aanwezig.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie,
mr. L. Stroink, en van wat verdachte en zijn raadsvrouw, mr. M.G.C. van Riet, naar voren hebben gebracht.
Aan verdachte is – kort samengevat – ten laste gelegd dat hij zich heeft schuldig gemaakt aan
1.diefstal uit een woning door middel van braak in de nachtelijke uren op 14 april 2019;
2.diefstal uit een bedrijfspand door middel van een valse sleutel op 21 februari 2019.
De volledige tekst van de tenlastelegging is opgenomen in een bijlage bij dit vonnis.
Standpunt van het Openbaar Ministerie
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat beide feiten kunnen worden bewezen. Verdachte heeft bekend het eerste feit, de woninginbraak, te hebben gepleegd en heeft verklaard dat hij de in de tas aangetroffen spullen, samen met andere waardevolle spullen, wilde meenemen.
Het tweede feit kan ook worden bewezen. Verdachte is door meerdere verbalisanten op de camerabeelden herkend en er is geen enkele aanleiding om aan die herkenningen te twijfelen. De verbalisanten hebben bewegende beelden gezien en kennen verdachte vanuit hun werkzaamheden. Op de camerabeelden kan worden gezien dat verdachte wegloopt met iets ‘glimmends’ in zijn handen, dit lijken de laptops te zijn. Verdachte is niet werkzaam in het gebouw en is dus op een andere manier binnengekomen. Die combinatie maakt dat het feit kan worden bewezen.
Standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft geen verweer gevoerd ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde feit. Verdachte heeft dit feit bekend.
Ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde heeft de raadsvrouw primair bepleit dat niet op de camerabeelden kan worden gezien dat de man met een valse sleutel binnenkomt en dat hij weggaat met vier laptops. Ook zijn er geen braaksporen aangetroffen. Hierdoor kan, ongeacht de vraag wie deze man is, niet worden bewezen dat deze man de diefstal van laptops met braak en door middel van een valse sleutel heeft gepleegd.
Subsidiair heeft de raadsvrouw aangevoerd dat verdachte niet de persoon is die op de camerabeelden wordt weergegeven. De karakteristieke kenmerken van verdachte worden niet waargenomen bij de man op de camerabeelden.
Oordeel van de rechtbank
Vrijspraak van de diefstal door middel van braak en met een valse sleutel bij een bedrijfspand (feit 2)
De camerabeelden zijn op de terechtzitting door de rechtbank en in aanwezigheid van de officier van justitie, verdachte en zijn raadsvrouw bekeken. Op deze beelden is te zien hoe een man de toegangsdeur van het bedrijfspand binnengaat en even later naar buiten loopt met een klein glimmend voorwerp in zijn handen. Verdachte heeft bij het tonen van deze beelden verklaard dat hij zichzelf daarop niet herkent.
Bij het bekijken van de bewegende beelden heeft de rechtbank niet waargenomen dat de man die op de beelden te zien is vier laptops meeneemt. Wel is te zien dat deze man op enig moment een klein glimmend voorwerp in zijn handen heeft en op een later moment een wapperend stuk papier, maar op alle momenten waarop de man in beeld komt is duidelijk te zien dat hij geen laptops in zijn handen heeft. Dit betekent dat slechts uit één bewijsmiddel kan worden afgeleid dat er laptops zijn gestolen, namelijk uit verklaring van de aangeefster, die geen ondersteuning vindt in enig ander bewijsmiddel. De constatering dat een persoon onbevoegd het bedrijfspand is binnengegaan ondersteunt uiteraard wel dat daar iets is gebeurd dat niet in de haak is, maar draagt niet voldoende specifiek bij aan de vaststelling dat het daarbij gaat om de diefstal van laptops. De rechtbank oordeelt dat gelet hierop, ongeacht de vraag of verdachte de persoon is op de camerabeelden, onvoldoende bewijs aanwezig is om tot een bewezenverklaring van de diefstal te komen.
Gelet op het voorgaande dient verdachte te worden vrijgesproken van het onder 2 ten laste gelegde.
Ten aanzien van de woninginbraak
De rechtbank is van oordeel dat op grond van de bewijsmiddelen kan worden bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan feit 1. Verdachte heeft ook bekend dat hij in de woning heeft ingebroken. Zijn bekennende verklaring wordt ondersteund door het overige bewijs in het procesdossier.
De rechtbank acht dan ook bewezen dat verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan, zoals hierna wordt beschreven in rubriek 4. Nu verdachte dit feit heeft bekend en de raadsvrouw hiervoor geen vrijspraak heeft bepleit, kan op grond van artikel 359, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv) met de hierna genoemde opgave van bewijsmiddelen worden volstaan:
2. Een proces-verbaal van aangifte door [aangever] mede namens [aangever2] , met nummer [pvnummer 1] van 14 april 2019, in de wettelijke vorm opgemaakt door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaar [verbalisant 1] , doorgenummerde pagina’s 3-5.
3. Een proces-verbaal van bevindingen, met nummer [pvnummer 2] van 14 april 2019, in de wettelijke vorm opgemaakt door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaren [verbalisant 1] en [verbalisant 2] , doorgenummerde pagina’s 6-7.
De rechtbank acht bewezen dat verdachte
Ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde:
hij op 14 april...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT