Uitspraak Nº 16_2169. Rechtbank Oost-Brabant, 2016-11-18
| ECLI | ECLI:NL:RBOBR:2016:6400 |
| Date | 18 Noviembre 2016 |
| Docket Number | 16_2169 |
Zittingsplaats 's-Hertogenbosch
Bestuursrecht
zaaknummer: SHE 16/2169
(gemachtigde: mr. L.H.M. Eijpe),
en
(gemachtigden: mr. R.L. Straathof en mr. R. van ’t Hof)
Bij besluit van 24 december 2015 (primair besluit I) heeft verweerder aan eiseres een last onder dwangsom opgelegd inhoudende dat eiseres binnen vijf werkdagen de dienstverlening aan Bluemay Enterprises NV (Bluemay) dient te beëindigen. Als zij niet voldoet aan de last verbeurt zij een dwangsom van € 1.500,- per dag, tot een maximum van € 21.000,-.
Bij besluit van 18 januari 2016 (primair besluit II) heeft verweerder besloten om primair besluit I te publiceren op de website van de Kansspelautoriteit.
Bij besluit van 28 juni 2016 (het bestreden besluit) heeft verweerder de bezwaren tegen beide primaire besluiten ongegrond verklaard.
Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 11 oktober 2016. Namens eiseres zijn verschenen [persoon 1] en [persoon 2] , bijgestaan door de gemachtigde van eiseres. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigden.
De rechtbank gaat uit van de volgende feiten.
Eiseres is een Collecting Payment Service Provider (CPSP), gespecialiseerd in het verzorgen van financiële transacties tussen consumenten en online verkopers. Daarnaast levert eiseres verschillende diensten aan bedrijven die zich bezighouden met online betalingen. Zij beschikt over een vergunning van de Nederlandsche bank. Transacties vinden plaats over de hele wereld. Eiseres biedt diverse betaalmethoden aan. In de Benelux zijn de meest gebruikte betaalmethoden: iDEAL, Credit Cards, Giropay, MisterCash en Paypal.
Op 24 september 2014 heeft verweerder aan Redcorp S.A., Bluemay Enterprises Ltd. en Bluemay bestuurlijke boetes opgelegd vanwege overtreding van artikel 1, eerste lid, onder a, van de Wet op de kansspelen (Wok), vanwege het zonder vergunning online kansspelen aanbieden via de websites www.7red.com en www.royaalcasino.com (de kansspelwebsites).
Op 9 januari 2015 is eiseres toegetreden tot het convenant ter bestrijding van illegale kansspelen via Internet. Eiseres heeft in dat kader verklaard dat zij het betalingsverkeer tussen consumenten en aanbieders van illegale kansspelen via internet zoveel mogelijk tegengaat.
Op 18 mei 2015 heeft eiseres een overeenkomst gesloten met Bluemay op basis waarvan eiseres betaaldiensten levert aan Bluemay, in deze overeenkomst “Merchant” genoemd. In de overeenkomst is in artikel 2, onder meer, vermeld:
“CURO will, to enable the use of agreed Payment Method, make a secured connection with the infrastructure of the Financial Institutions in order tot enable Customers to make a payment via de Website in favour of the Merchant with regard tot the agreed Payment Transaction.”
Op 29 oktober 2015 heeft verweerder aan Bluemay een bestuurlijke boete opgelegd, wederom voor overtreding van artikel 1, eerste lid, onder a, van de Wok. Ditmaal werden zonder vergunning kansspelen online aangeboden via de website www.redslots.com.
Op 8 december 2015 heeft verweerder aan eiseres meegedeeld voornemens te zijn om een last onder dwangsom op te leggen. Eiseres heeft daartegen haar zienswijzen kenbaar gemaakt bij brief van 21 december 2015. Vervolgens heeft verweerder primair besluit I, (hierna ook genoemd het sanctiebesluit) en primair besluit II (het openbaarmakingsbesluit) genomen. Eiseres heeft bezwaar gemaakt tegen de primaire besluiten.
Bij het bestreden besluit heeft verweerder conform het advies van 14 juni 2016 van de Adviescommissie bezwaarschriften van de Kansspelautoriteit de bezwaren van eiseres tegen de primaire besluiten ongegrond verklaard.
Ten aanzien van het sanctiebesluit stelt verweerder zich op het standpunt dat eiseres zonder vergunning betaaldiensten heeft geleverd aan een illegale kansspelaanbieder. De werkzaamheden van betaaldienstverleners vallen onder het (bevorderings)verbod van artikel 1, eerste lid, aanhef en onder b, van de Wok. Verweerder wijst in dit verband op het arrest van het Hof ’s-Gravenhage van 19 november 1998 (ECLI:NL:GHSGR:1998:AD2964), de beantwoording op 6 september 2013 van op 31 juli 2013 ingezonden Kamervragen naar aanleiding van de brief “kansspelen op het internet” en naar de memorie van toelichting bij het wetsvoorstel Wijziging van de Wet op de kansspelen, de Wet op de kansspelbelasting en enkele andere wetten in verband met het organiseren van kansspelen op afstand (hierna: Kansspelen op afstand, Kamerstukken II, 2013-2014, 33 996, nr. 3, p. 41 en 74).
Ten aanzien van het bezwaar tegen het openbaarmakingsbesluit heeft verweerder zich op het standpunt gesteld dat hij het beleid voert om actief voorlichting te geven over zijn taakuitvoering. Het openbaar maken van sanctiebesluiten maakt daar onderdeel van uit, gelet op het maatschappelijk belang de consument te informeren. Verweerder verwijst daarbij naar de uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) van 10 november 2010 (ECLI:NL:RVS:2010:BO3468). Verder acht verweerder openbaarmaking van belang in verband met de preventieve werking van sanctiebesluiten en beoogt verweerder met de openbaarmaking van sanctiebesluiten transparantie te bieden met betrekking tot het functioneren van haar organisatie. Van een onevenredige benadeling aan de zijde van eiseres door publicatie van het openbaarmakingsbesluit is geen sprake. Het algemeen belang dat is gediend met publicatie weegt zwaarder.
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT