Uitspraak Nº 19-2863 en 19-2864. Rechtbank Gelderland, 2020-04-30
| ECLI | ECLI:NL:RBGEL:2020:2396 |
| Docket Number | 19-2863 en 19-2864 |
| Date | 30 Abril 2020 |
| Court | Rechtbank Gelderland (Neederland) |
Zittingsplaats Arnhem
Bestuursrecht
zaaknummers: AWB 19/2863 en 19/2864
in de zaken tussen
en
(gemachtigde: mr. I.E. Nauta),
en
het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Lingewaard te [woonplaats] , verweerder.
Bij besluiten van 24 juli 2018 (de primaire besluiten) heeft verweerder de door eisers gevraagde omgevingsvergunningen geweigerd
Bij besluiten van 16 april 2019 (de bestreden besluiten) heeft verweerder de bezwaren van eisers gegrond verklaard en de primaire besluiten met een aanvullende motivering en belangenafweging in stand gelaten.
Eisers hebben tegen de bestreden besluiten beroep ingesteld.
Verweerder heeft verweerschriften ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 3 februari 2020. Eisers zijn verschenen, bijgestaan door hun gemachtigde en adviseur [adviseur] . Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigden T.J.E. Lodders en E.P.H. Weijde.
1. De relevante bestemmingsplanregels en de relevante bepalingen uit de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo), het Besluit omgevingsrecht (Bor), de Wet ruimtelijke ordening (Wro) en de Dienstenrichtlijn zijn opgenomen in de bijlage bij de uitspraak.
Inleiding
2. Eisers exploiteren beiden een glastuinbedrijf in [woonplaats] , [eiser 2] aan de
[locatie] in [woonplaats] en [eiser 1] aan de [locatie] 2.
[eiser 2] gebruikt zijn kassen voor het telen van gewassen, zoals sperziebonen, basilicum, dille en munt, voor de restaurantketen Humphrey’s, en voor het stallen van caravans. [eiser 2] heeft 1 hectare aan kassen waarvan hij 30 á 40% gebruikt voor teelt en 50% voor caravanstalling. Het overige deel staat leeg. [eiser 1] teelt in zijn kassen paprika’s, komkommers en spinazie voor zaadveredelaar [bedrijf] (thans [bedrijf] ), en stalt daarnaast ook caravans. [eiser 1] heeft 1,5 hectare aan kassen, waarvan hij 40% gebruikt voor teelt en 60% voor caravanstalling. Naar eigen zeggen zijn eisers voor hun inkomen geheel of grotendeels afhankelijk van de caravanstalling aangezien de teelt nog niet ( [eiser 2] ) of nauwelijks ( [eiser 1] ) kostendekkend is.
Vanaf de jaren ’90 worden van overheidswege plannen ontwikkeld voor de herontwikkeling van het gebied tussen [woonplaats] en [woonplaats] ten behoeve van grootschalige glastuinbouw. In de Structuurvisie 2012 is dit gebied onderverdeeld in een glastuinbouwconcentratiegebied en een glastuinbouwintensiveringsgebied. Het gebied de [locatie] is in het provinciale beleid aangewezen als glastuinbouwintensiveringsgebied. In 2017 hebben de provincie en de gemeente Lingewaard de samenwerkingsovereenkomst ‘Next Garden’ gesloten. Deze overeenkomst is gericht op het verbeteren van de toekomstmogelijkheden (marktpositie, innovatie, duurzaamheid) voor de glastuinbouw en regelt tevens subsidiemogelijkheden. In het kader van deze samenwerkingsovereenkomst heeft de gemeente in juli 2017 voor de kleinschalige glastuinbouwbedrijven met leegstaande kassen op de [locatie] het innovatieve project Living Lab gestart. Het doel van dit project is het behoud en het voortbestaan van de kleinschalige glastuinbouwbedrijven. Dit wordt bereikt door de telers te begeleiden in een transitie naar het kweken van nieuwe producten. Eisers werken mee aan dit project (o.a. door de teelt van waterlinzen en de teelt van sperziebonen in het kader van het project ‘korte keten glastuinbouw’). Onder leiding van de gemeente is de werkgroep De [locatie] geformeerd, waarin de voortgang in de ontwikkelingen van de innovatieve teelten wordt besproken.
In het coalitieprogramma ‘Samen bouwen aan Lingewaard’ 2018-2022 wordt beschreven dat Next Garden voor de [locatie] wordt uitgevoerd. Ook wordt beschreven dat nog eens goed zal worden gekeken naar de herstructurering in de gebieden [locatie] en een deel van de Leutse Leigraaf en dat zal worden overlegd met de provincie of er ook andere mogelijkheden zijn.
In het College Uitvoeringsprogramma 2018-2022 wordt beschreven hoe zij dit gaan uitvoeren:
Aanpak :Verkenning ontwikkelingsrichtingen welke op de langere termijn kansrijk zijn. Afhankelijk van de uitkomsten wordt beoordeeld of een actualisatie van de visie nodig is.
Resultaat: Nieuwe visie op herstructurering van deze tuinbouwgebieden
Planning:
2018: Verkennen ontwikkelingsrichtingen; 2019: Zo nodig actualiseren visie
Besluitvorming
3. Bij besluiten van 21 december 2017 is aan eisers een last onder dwangsom opgelegd om het met het bestemmingsplan strijdige gebruik te staken en gestaakt te houden. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: Afdeling) heeft in de uitspraak van 29 mei 2019 (ECLI:NL:RVS:2019:1752) het hoger beroep tegen deze besluiten gegrond verklaard en geoordeeld dat verweerder ten onrechte niet is ingegaan op het betoog over de evenredigheid van het handhavend optreden (rechtsoverweging 5.1). De begunstigings-termijn is door verweerder verlengd tot 1 maart 2020.
4. Eisers hebben op 19 juni 2018 voor het stallen van caravans een (tijdelijke) omgevingsvergunning aangevraagd voor een periode van twee jaar. Tussen partijen is niet in geschil dat dit gebruik in strijd is met artikel 3.1.2, onder d, van het ter plaatse geldende bestemmingsplan “Buitengebied Lingewaard”, mits dit artikel niet onverbindend wordt verklaard. Het artikel bepaalt dat opslag (als nevenactiviteit) niet mag plaatsvinden in kassen. Op het perceel rust de bestemming "Agrarisch-Glastuinbouw", met de nadere gebiedsaanduiding “Wro-zone-wijzigingsgebied intensiveringsgebied”.
Verweerder heeft geweigerd om de omgevingsvergunningen te verlenen. Volgens verweerder past een caravanstalling niet in een herontwikkelingsgebied waar wordt ingezet op de intensivering van glastuinbouw. Het financieel belang van eisers bij een caravanstalling is volgens verweerder hieraan ondergeschikt. De voorgestane herstructurering en intensivering van de glastuinbouw wordt door de caravanstalling in de kassen gefrustreerd. Verder wil verweerder ongewenste precedenten voorkomen.
6. Eisers betogen dat verweerder niet het bevoegde gezag is om op hun aanvragen te beslissen. Verweerder had de aanvragen door moeten sturen aan de gemeenteraad voor het al dan niet afgeven van verklaringen van geen bedenkingen (vvgb).
Een vvgb van de gemeenteraad is op basis van artikel 6.5 van het Bor slechts nodig indien toepassing wordt gegeven aan artikel 2.12, eerste lid, onder a, onderdeel 3˚, van de Wabo. Dat is hier...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT