Uitspraak Nº 200.106.838/01. Gerechtshof Den Haag, 2015-09-08

• ECLI: ECLI:NL:GHDHA:2015:2514
• Docket Number: 200.106.838/01
• Date: 08 Septiembre 2015
• Court: Gerechtshof Den Haag (Nederland)

GERECHTSHOF DEN HAAG

Afdeling Civiel recht

Zaaknummer: 200.106.838/01

Zaak-rolnummer rechtbank: 392675 HA ZA 11-1302

Arrest d.d. 8 september 2015

in de zaak van

de stichting Stichting Verpleging en Verzorging E.O. Archipel ,

gevestigd te Eindhoven,

appellante in het principale appel,

verweerster in het incidentele appel,

hierna te noemen: Archipel,

advocaat: mr. W.M.J. Saes te Roermond,

tegen

de naamloze vennootschap E.on Benelux N.V.,

gevestigd te Rotterdam,

geïntimeerde in het principale appel,

eiseres in het incidentele appel,

hierna te noemen: E.on,
advocaat: mr. J.J. Wittekamp te Delft.

Het geding

Bij exploot van 20 april 2012 is Archipel in hoger beroep gekomen van het vonnis van 25 januari 2012 van de rechtbank ‘s-Gravenhage. Bij arrest van 10 juli 2012 heeft het hof een comparitie van partijen gelast. Deze heeft plaatsgevonden ter zitting van 11 september 2012. Van het ter zitting verhandelde is proces-verbaal opgemaakt. De zaak is na afloop verwezen naar de rol voor het nemen van een memorie van grieven aan de zijde van Archipel. Vervolgens heeft Archipel bij memorie van grieven (met producties) elf grieven tegen het vonnis aangevoerd welke E.on bij memorie van antwoord (met producties) heeft bestreden. E.on heeft bij diezelfde memorie als incidenteel appellante zelf vijf grieven aangevoerd, welke Archipel bij memorie van antwoord in incidenteel appel heeft bestreden. Ten slotte hebben partijen hun stukken overgelegd voor arrest.

De beoordeling van het hoger beroep in het principaal en het incidenteel appel

1. Met grief I betoogt Archipel dat de rechtbank in overweging 2.1 het wettelijk kader onvolledig heeft weergegeven. Het hof bespreekt de grief tezamen met de grieven V tot en met X van Archipel en de grieven van E.on.

2. Archipel heeft als grief II aangevoerd dat in rechtsoverweging 3.3 de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat Archipel E.on op 1 november 2005 heeft bericht dat E.on gedurende de periode 1 januari 2001 tot en met 30 juni 2004 ten onrechte de aansluitingen in de verzorgingshuizen van Archipel heeft aangemerkt als blokverwarming en dientengevolge teveel energiebelasting in rekening heeft gebracht, nu al op 11 augustus 2005 Archipel (in de persoon van [medewerker]) aan E.on heeft verzocht energiebelasting te restitueren voor met name genoemde locaties.

Ook deze grief bespreekt het hof tezamen met de grieven V tot en met X van Archipel en de grieven van E.on. De grief baat Archipel overigens niet, omdat de overweging van de rechtbank feitelijk correct is.

3. Met grief III voert Archipel terecht aan dat de statusrappporten die de rechtbank noemt niet dateren van 20 april 2008, zoals de rechtbank overweegt, maar van 20 april 2006. Ook voert Archipel terecht aan dat de rapporten bij elkaar opgeteld € 156.813,65 bedragen, niet het door de rechtbank becijferde bedrag van € 155.813,66. Het hof leest de vastgestelde feiten met inachtneming van deze verbeteringen. Zij zijn niet doorslaggevend voor de uitkomst van dit geschil.

4. De rechtbank overweegt onder 3.7 dat de Belastingdienst het bezwaar van E.on op 16 april 2008 heeft ontvangen. Met grief IV klaagt Archipel dat de datum niet vaststaat.

De grief faalt. E.on heeft in hoger beroep het bezwaarschrift overgelegd. Het is gedateerd 15 april 2008. In eerste aanleg bevindt zich als productie 4 bij de conclusie van antwoord de brief van de belastingdienst van 28 mei 2009, waarin de inspecteur de ontvangst van het bezwaarschrift op 16 april 2008 bevestigt.

5. Het hof gaat met inachtneming van het voorgaande uit van de feiten die de rechtbank heeft vastgesteld onder 3 van haar vonnis, nu daartegen voor het overige geen bezwaren zijn aangevoerd.

6. Het hof bespreekt vervolgens de grieven V tot en met X van Archipel en alle grieven van E.on gezamenlijk, omdat zij alle de overwegingen 5.1 tot en met 5.4 van de rechtbank bestrijden.

7. Uitgangspunt is het volgende. De Wet belastingen op milieugrondslag voorziet erin dat de energieleverancier de belastingplichtige is van de energiebelasting die de klant van de leverancier aan de Belastingdienst verschuldigd is. De klant betaalt de belasting aan de energieleverancier en deze draagt af aan de Belastingdienst. Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat de wetgever ervan uitging dat heffing en inning van deze belasting via de energienota geen zwaarwegende uitvoeringstechnische bezwaren opleverden, aangezien zoveel mogelijk werd aangesloten bij bestaande systemen; de belasting lift mee met andere via de energienota in rekening gebrachte bedragen, zoals bijvoorbeeld BTW en CAI.

Volgens Archipel heeft E.on over de periode 1 januari 2001 tot en met 30 juni 2004, waarin E.on energie heeft geleverd aan Archipel, een bedrag van € 156.813,65 teveel aan energiebelasting geheven van Archipel. E.on heeft dit bedrag geïnd en in haar rol van belastingplichtige afgedragen aan de Belastingdienst. De reden dat er teveel geheven en geïnd is, is dat over deze periode een verkeerd tarief is gehanteerd (te weten het hogere...