Uitspraak Nº 200.160.067/01. Gerechtshof Amsterdam, 2015-08-18

ECLIECLI:NL:GHAMS:2015:3364
Docket Number200.160.067/01
Date18 Agosto 2015
CourtGerechtshof Amsterdam (Nederland)
GERECHTSHOF AMSTERDAM

Afdeling civiel recht en belastingrecht

Team III (familie- en jeugdrecht)

Uitspraak: 18 augustus 2015

Zaaknummer: 200.160.067/01

Zaaknummers eerste aanleg: C/15/195894/FA RK 12-3089 en C/15/194166 / FA RK 12-2332

in de zaak in hoger beroep van:

[de man] ,

wonende te [woonplaats a] ,

appellant,

advocaat: mr. S. Rozemeijer te Velserbroek,

tegen

[de vrouw] ,

wonende te [woonplaats b] ,

geïntimeerde,

advocaat: mr. P. Wieringa te Zaandam.

1 Het geding in hoger beroep
1.1.

Appellant en geïntimeerde worden hierna respectievelijk de man en de vrouw genoemd.

1.2.

De man is op 24 november 2014 in hoger beroep gekomen van de beschikkingen van 27 augustus 2014 van de rechtbank Noord-Holland (locatie Haarlem), met kenmerk C/15/195894/FA RK 12-3089 en C/15/194166 / FA RK 12-2332.

1.3.

De vrouw heeft op 16 januari 2015 een verweerschrift ingediend.

1.4.

Van de zijde van de man heeft het hof op 1 april 2015 en 8 april 2015 nadere stukken ontvangen. Van mr. M. Bootsma, de bijzondere curator van [het kind] , heeft het hof op 9 april 2015 een processtuk ontvangen.

1.5.

De zaak is op 22 april 2015 ter terechtzitting behandeld.

1.6.

Ter terechtzitting zijn verschenen:

- de man, bijgestaan door zijn advocaat;

- de vrouw, bijgestaan door haar advocaat;

- mr. M. Bootsma in haar hoedanigheid van bijzondere curator van de hierna te noemen minderjarige [het kind] .

2. De feiten

2.1.

Partijen hebben van 2004 tot medio 2010 een relatie gehad. Op [datum] 2010 is geboren [het kind] . De vrouw heeft het ouderlijk gezag over [het kind] . De man heeft [het kind] op 9 december 2009 erkend. [het kind] verblijft bij de vrouw.

2.2.

In juni 2010 is uit een rapport van een DNA-onderzoek van Consanguinitas gebleken dat de man niet de biologische vader van [het kind] is.

2.3.

In december 2010 is uit een rapport van een DNA-onderzoek van BaseClearGroup in opdracht van Verilabs gebleken dat de man met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid wel de biologische vader van [het kind] is.

2.4.

De vrouw heeft op 9 juli 2012 aan de rechtbank verzocht te bepalen dat de man een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van [het kind] zal voldoen van € 610,- per maand.

2.5.

De man heeft op 11 september 2012 een verzoek bij de rechtbank ingediend tot vernietiging van de door hem gedane erkenning van [het kind] ingevolge artikel 1:205 BW.

2.6.

Bij beschikking van 2 oktober 2012 van de kinderrechter in de rechtbank Haarlem is mr. M. Bootsma benoemd tot bijzondere curator over [het kind] .

2.7.

Bij een tussenbeschikking van 1 mei 2013 is door de kinderrechter in de rechtbank Noord-Holland bepaald dat de huisarts van de vrouw zich schriftelijk bereid dient te verklaren de afname van het DNA te verrichten conform de aanwijzingen van Sanquin.

2.8.

Bij beschikking van 18 september 2013 is door de kinderrechter in de rechtbank Noord-Holland een kenmerkenonderzoek middels DNA (wangslijm) gelast ter beantwoording van de vraag of de man de verwekker is van [het kind] .

2.9.

Uit het rapport van een op 23 juni 2014 afgenomen DNA-test door Sanquin is gebleken dat de man niet de biologische vader van [het kind] is. Tevens is uit een DNA-test gebleken dat een derde de biologische vader van [het kind] is.

3 Het geschil in hoger beroep
3.1.

Bij de bestreden beschikking met kenmerk C/15/194166/FA RK 12-2332 (kinderalimentatie) is bepaald dat de man aan de vrouw als bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van [het kind] € 45,- per maand dient te voldoen met ingang van de datum van de bestreden beschikking.

Deze beschikking is gegeven op het verzoek van de vrouw een door de man te betalen bijdrage van € 610,- per maand te bepalen met ingang van 28 juni 2010, zijnde de datum waarop de man de gemeenschappelijke woning heeft verlaten, dan wel met ingang van 16 december 2010, zijnde de datum waarop uit door Verilabs verricht DNA-onderzoek is gebleken dat de man de verwekker van [het kind] is.

Bij de bestreden beschikking met kenmerk C/15/195894/FA RK 12-3089 is de man -voor zover in hoger beroep van belang-...

Om verder te lezen

PROBEER HET UIT

VLEX uses login cookies to provide you with a better browsing experience. If you click on 'Accept' or continue browsing this site we consider that you accept our cookie policy. ACCEPT