Uitspraak Nº 200.160.237/01. Gerechtshof Amsterdam, 2016-01-19
| ECLI | ECLI:NL:GHAMS:2016:105 |
| Date | 19 Enero 2016 |
| Docket Number | 200.160.237/01 |
| Court | Gerechtshof Amsterdam (Nederland) |
afdeling civiel recht en belastingrecht, team I
zaaknummer : 200.160.237/01
zaaknummer rechtbank Noord Holland : 2623392 / CV EXPL 13-14078
arrest van de meervoudige burgerlijke kamer van 19 januari 2016
inzake
[appellant] ,
wonend te [woonplaats] ,
appellante,
advocaat: mr. R.P. Heeren te Leiden,
tegen
BRIJDER VERSLAVINGSZORG B.V.,
gevestigd te Haarlem,
geïntimeerde,
advocaat: mr. E.V.H. van Tricht te Oud-Beijerland.
Partijen worden hierna [appellant] en Brijder genoemd.
[appellant] is bij dagvaarding van 20 oktober 2014 in hoger beroep gekomen van een vonnis van de kantonrechter in de rechtbank Noord-Holland (hierna: de kantonrechter), van 24 juli 2014, onder bovenvermeld zaaknummer gewezen tussen haar als eiseres en Brijder als gedaagde.
Partijen hebben daarna de volgende stukken ingediend:
- memorie van grieven, met producties;
- memorie van antwoord, met een productie.
Ten slotte is arrest gevraagd.
[appellant] heeft geconcludeerd dat het hof het bestreden vonnis zal vernietigen en, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:
primair:
A. voor recht zal verklaren dat [appellant] door de beëindiging van haar arbeidsovereenkomst bij Brijder per 1 oktober 2013 een wachtgeldgerechtigde is als bedoeld in hoofdstuk 14 van de CAO GGZ 2011-2013 waardoor de in dat hoofdstuk opgenomen regels ten aanzien van de wachtgeldregeling op [appellant] van toepassing zijn en wachtgeld aan haar dient te worden uitgekeerd,
B. Brijder zal veroordelen de in hoofdstuk 14 van de CAO GGZ 2011-2013 opgenomen regels over de wachtgeldregeling ten aanzien van [appellant] , als wachtgeldgerechtigde, met terugwerkende kracht vanaf 1 oktober 2013 na te komen, oftewel (achterstallig) wachtgeld aan [appellant] uit te keren, te vermeerderen met wettelijke rente vanaf 27 november 2013 tot aan de voldoening, en
subsidiair:
C. de beëindigingsvergoeding te verhogen tot een bedrag van € 147.500,= bruto, althans een door het hof in goede justitie te bepalen bedrag, en Brijder te veroordelen het verschil tussen dit bedrag en het bedrag van € 60.000,= bruto, aan [appellant] te voldoen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 10 oktober 2013 tot aan de voldoening,
primair en subsidiair:
D. alles met veroordeling van Brijder in de kosten van het geding in beide instanties.
Brijder heeft geconcludeerd tot bekrachtiging van het bestreden vonnis, met - uitvoerbaar bij voorraad - veroordeling van [appellant] in de kosten van het geding in hoger beroep, met rente.
Brijder heeft in hoger beroep bewijs van haar stellingen aangeboden.
De kantonrechter heeft in het bestreden vonnis onder “De feiten” een aantal feiten vastgesteld die hij tot uitgangspunt heeft genomen. [appellant] voert bij de grieven I tot en met III aan dat de kantonrechter een aantal feiten onjuist dan wel onvolledig heeft weergegeven. Het hof zal hierna, voor zover relevant en door Brijder niet of niet voldoende weersproken, bij het vaststellen van de feiten met een en ander rekening houden. De feiten zijn in hoger beroep voor het overige niet in geschil en dienen derhalve in zoverre ook het hof als uitgangspunt. Samengevat en waar nodig aangevuld met andere feiten die als enerzijds gesteld en anderzijds niet of onvoldoende betwist zijn komen vast te staan, komen de feiten neer op het volgende.
( i) [appellant] is op 1 september 1984 in dienst getreden bij de rechtsvoorganger van Brijder, een specialist in verslavingszorg.
(ii) Op de arbeidsovereenkomst is de CAO GGZ (hierna: cao) van toepassing. Hoofdstuk 14 van de cao luidt als volgt, voor zover van belang:
“A Wachtgeld
Artikel 1 Werkingssfeer
1. Wachtgeld wordt met ingang van de dag na de dag waarop de dienstbetrekking eindigt toegekend aan de werknemer wiens arbeidsovereenkomst niet op eigen verzoek eindigt, als deze beëindiging het gevolg is van:
a. (…)
b. (…)
c. (…)
d. onbekwaamheid die niet aan de schuld of het toedoen van de werknemer is te wijten. (…)”.
(iii) Op 1 februari 2004 is [appellant] door Brijder benoemd tot basiszorgcoördinator op de afdeling Basiszorgcoördinatie kwetsbare kinderen (Bkk) in Leiden. Bkk is een afdeling van de GGD Hollands Midden (hierna: GGD).
(iv) Uit hoofde van een samenwerkingsverband tussen GGD, GGZ Rivierduinen en Brijder bestond de mogelijkheid dat een medewerker van Brijder met expertise op het gebied van verslavingszorg werkzaam was bij Bkk.
( v) Nadat [appellant] in het najaar van 2011 een aantal operaties diende te ondergaan, is zij enige tijd arbeidsongeschikt geweest. In die periode heeft een derde de uitvoering van de werkzaamheden van [appellant] bij Bkk op zich genomen.
(vi) Vanwege de tevredenheid van zowel GGD als het team van Bkk met de vervanger is door de GGD aan Brijder voorgesteld dat [appellant] haar deskundigheid met betrekking tot verslaving weer op het gewenste niveau zou brengen door tijdelijk op een andere locatie te gaan werken. Daarna kon zij volgens de GGD weer terugkeren bij Bkk. Brijder heeft dit voorstel overgenomen en [appellant] voorgesteld gedurende enige tijd te gaan werken bij het behandelprogramma ProjeKt4. Hierna heeft Brijder [appellant] de functie van zorgcoördinator aangeboden.
(vii) Op 18 februari 2013 heeft tussen partijen een overleg plaatsgevonden
waarbij [appellant] werd bijgestaan door [A] voornoemd. Het verslag van dat gesprek luidt, voor zover van belang, als volgt:
“(…) [A] geeft aan in het gesprek (…) een viertal scenario’s te willen bespreken:
1. Terugkeer naar eigen werk bij de GGD;
2. Terugkeer naar P4 waar [appellant] haar re-integratie heeft plaatsgevonden.
3. Ander passend werk binnen Brijder;
4. Een vertrekregeling
Door [B] (hierna: [B] ) wordt namens Brijder gereageerd:
1. Terugkeer naar de GGD is uigesloten. De opdrachtgever wil haar niet terug.
2. P4 is door de arbeidsdeskundige als ongeschikt gekwalificeerd.
3. Brijder zal op zoek gaan naar een passende functie, waarbij in eerste...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT