Uitspraak Nº 200.206.217_01. Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 2017-07-13
| ECLI | ECLI:NL:GHSHE:2017:3298 |
| Date | 13 Julio 2017 |
| Docket Number | 200.206.217_01 |
| Court | Gerechtshof 's-Hertogenbosch (Nederland) |
Afdeling civiel recht
Uitspraak: 13 juli 2017
Zaaknummer: 200.206.217/01
Zaaknummer eerste aanleg: C/02/314007 FA RK 16-2120
in de zaak in hoger beroep van:
[appellant] ,
wonende te [woonplaats] (Frankrijk),
appellant in principaal appel,
verweerder in incidenteel appel,
hierna te noemen: de vader,
advocaat: mr. J.A.M. Schoenmakers,
tegen
[verweerster] ,
wonende te [woonplaats] ,
verweerster in principaal appel,
appellante in incidenteel appel,
hierna te noemen: de moeder,
advocaat: mr. W.A.M. Kouters.
In zijn hoedanigheid als omschreven in artikel 810 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering is in de procedure gekend:
de Raad voor de Kinderbescherming,
vestiging: [vestigingsplaats] ,
hierna te noemen: de raad.
Het hof verwijst naar de beschikking van de rechtbank Zeeland-West-Brabant, zittingsplaats Breda, van 1 november 2016.
Bij beroepschrift met producties, ingekomen ter griffie op 27 december 2016, heeft de vader verzocht voormelde beschikking te vernietigen en het verzoek van de moeder in eerste aanleg alsnog af te wijzen. Kosten rechtens.
Bij verweerschrift met producties, ingekomen ter griffie op 3 februari 2017, heeft de moeder verzocht de vader in zijn hoger beroep niet-ontvankelijk te verklaren, althans zijn verzoek af te wijzen, en de bestreden beschikking te bekrachtigen.
De moeder heeft aanvullend verzocht om – ter vervanging van de ontbrekende toestemming van de vader – toestemming te verlenen om gedurende het verblijf in de Verenigde Staten onbeperkt met de hierna nader te noemen [minderjarige 1] te mogen reizen, om [minderjarige 1] te mogen inschrijven voor diverse activiteiten/vrijetijdsbestedingen en te mogen handelen waar het betreft belangrijke aangelegenheden die onverwijld dienen plaats te vinden, zoals medische of anderszins noodzakelijke zorg.
Met veroordeling van de vader in de proceskosten van deze procedure en van die in eerste aanleg.
De mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden op 4 juli 2017. Bij die gelegenheid zijn gehoord:
-
-
de vader, bijgestaan door mr. Schoenmakers;
-
-
de moeder, bijgestaan door mr. Kouters;
-
-
de raad, vertegenwoordigd door mevrouw [vertegenwoordiger van de raad] .
Het hof heeft de minderjarige [minderjarige 1] in de gelegenheid gesteld zijn mening kenbaar te maken. Hij heeft hiervan gebruik gemaakt en is voorafgaand aan de mondelinge behandeling ter zitting buiten aanwezigheid van partijen en overige belanghebbenden gehoord. Ter zitting heeft de voorzitter de inhoud van dit verhoor zakelijk weergegeven, waarna alle aanwezigen de gelegenheid hebben gekregen daarop te reageren.
Het hof heeft voorts kennisgenomen van de inhoud van:
-
-
het proces-verbaal van de mondelinge behandeling in eerste aanleg d.d. 3 oktober 2016;
-
-
het V-formulier met brief met bijlagen van de advocaat van de moeder d.d. 22 juni 2017;
-
-
het ter zitting bij het hof overgelegde slotpleidooi van de vader.
In het principaal en incidenteel appel:
Partijen zijn op 15 april 2008 met elkaar gehuwd. Zij hebben een kind te weten:
- [minderjarige 1] (hierna: [minderjarige 1] ), geboren op [geboortedatum] 2005 te [geboorteplaats] .
Partijen oefenen gezamenlijk het ouderlijk gezag over [minderjarige 1] uit.
[minderjarige 1] heeft het hoofdverblijf bij de moeder.
Bij beschikking van 23 januari 2012 heeft de rechtbank Breda tussen partijen de echtscheiding uitgesproken, welke beschikking op 30 januari 2012 is ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand.
Bij deze beschikking heeft de rechtbank voorts, voor zover hier van belang, bepaald dat de onderlinge regelingen uit het door partijen op 30 november 2011 ondertekende ouderschapsplan (hierna: het ouderschapsplan) deel uitmaken van de beschikking.
In het ouderschapsplan zijn partijen, voor zover hier van belang, een zorgregeling overeengekomen, in hoofdzaak inhoudende dat [minderjarige 1] eens per drie weken een weekend met de vader bij diens ouders doorbrengt, een verdeling van de zorgtaken tijdens de vakanties en een minimum verblijf van vier nachten bij de vader indien [minderjarige 1] bij de vader in Frankrijk verblijft. Gesteld noch gebleken is dat de uitvoering van deze zorgregeling in de praktijk tot problemen heeft geleid.
In het ouderschapsplan hebben partijen afspraken gemaakt over een mogelijke verhuizing van een van hen. In artikel 2.1. is vastgelegd dat zij bij een voorgenomen verhuizing vooraf met elkaar in overleg zullen treden en zij hebben zich in artikel 3.1. gebonden elkaar niet te verhinderen zich buiten Nederland te vestigen. In een zodanig geval zal de hoofdverblijfplaats van [minderjarige 1] bij de moeder zijn en zullen partijen de bezoekregeling hierop in alle redelijkheid en in het belang van [minderjarige 1] aanpassen.
De moeder heeft in eerste aanleg verzocht om haar vervangende toestemming te verlenen om begin 2017 met [minderjarige 1] naar [plaats] in de Verenigde Staten te verhuizen en [minderjarige 1] daar in te schrijven op een internationale school, met aanpassing van de zorgregeling tussen de vader en [minderjarige 1] , voor de duur dat [minderjarige 1] in de Verenigde Staten verblijft, in de door de moeder in het verzoekschrift voorgestelde zin.
De vader heeft gemotiveerd verweer gevoerd.
Bij de bestreden – uitvoerbaar bij voorraad verklaarde – beschikking heeft de rechtbank, ter vervanging van de ontbrekende toestemming van de vader, toestemming aan de moeder verleend om:
-
-
in de zomer van 2017 met [minderjarige 1] te verhuizen naar [plaats] (Verenigde Staten) en aldaar met [minderjarige 1] te verblijven tot uiterlijk de zomer van 2020;
-
-
[minderjarige 1] in te schrijven op een internationale school in [plaats] (Verenigde Staten).
De rechtbank heeft de kosten van het geding aldus gecompenseerd dat iedere partij de eigen kosten draagt. De rechtbank heeft het meer of anders verzochte afgewezen.
De vader kan zich met deze beslissing niet verenigen en is hiervan in hoger beroep gekomen. Hij voert in zijn beroepschrift één grief aan die is gericht tegen de beslissing van de rechtbank om de voornoemde vervangende toestemming aan de moeder te geven.
Hij onderbouwt deze grief met – onder meer – het volgende.
De rechtbank heeft ten onrechte belang toegekend aan het bepaalde in artikel 3.1 van het ouderschapsplan en heeft aldus de vaste jurisprudentie van de Hoge Raad inzake de verlening van vervangende toestemming voor een verhuizing miskend. Ingevolge deze jurisprudentie moeten alle omstandigheden van het geval in acht worden genomen en dienen de belangen van alle betrokkenen in aanmerking te worden genomen en te worden afgewogen. De vader is van mening dat bij een afweging van de relevante belangen de rechtbank niet tot het bestreden oordeel heeft kunnen komen. Hij wijst hierbij op het volgende:
-
-
De noodzaak om te verhuizen is door de moeder niet aannemelijk gemaakt. De partner van de moeder heeft niet aangetoond dat de verhuizing naar de Verenigde Staten nodig is, en dat alternatieven voldoende zijn onderzocht, zo min als de moeder aannemelijk heeft gemaakt dat zij haar partner naar de Verenigde Staten dient te volgen en dat zij niet in Nederland kan blijven en haar partner dan regelmatig kan bezoeken. Dat er geen noodzaak is om te verhuizen blijkt al uit het feit dat er eerst sprake zou zijn van een verhuizing in januari 2017 en later pas in de zomervakantie van 2017.
-
-
De verhuizing is onvoldoende doordacht en voorbereid. De vader is bij de verhuizing in het geheel niet betrokken, van begeleiding door derden is niet gebleken en de moeder heeft de verhuizing uitsluitend met [minderjarige 1] besproken en de vader voor een voldongen feit gesteld. De vader betwist dat hij eerder aan [minderjarige 1] of de moeder toestemming heeft verleend voor de verhuizing.
-
-
Aan het...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT