Uitspraak Nº 21/1509 WIA-T. Centrale Raad van Beroep, 2022-10-27
| ECLI | ECLI:NL:CRVB:2022:2328 |
| Docket Number | 21/1509 WIA-T |
| Date | 27 Octubre 2022 |
| Court | Centrale Raad van Beroep (Nederland) |
Datum uitspraak: 27 oktober 2022
Centrale Raad van Beroep
Enkelvoudige kamer
Tussenuitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van
26 maart 2021, 20/1595 (aangevallen uitspraak)
Partijen:
[appellant] te [woonplaats] (appellant)
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)
Namens appellant heeft mr. M.H. Klijnstra, advocaat, hoger beroep ingesteld.
Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend.
Appellant heeft nadere stukken ingediend. Het Uwv heeft daarop gereageerd.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 4 augustus 2022. Appellant is vertegenwoordigd door mr. Klijnstra. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door
R.D. van den Heuvel.
Appellant is laatstelijk werkzaam geweest als algemeen medewerker en groepsleider van
een fietsrijwielherstelplaats voor 35,86 uur per week. Op 7 september 2016 heeft appellant zich ziek gemeld met klachten van handen en enkels bij artrose en hemochromatose.
Op 1 december 2017 heeft appellant een aanvraag ingediend om met toepassing van een verkorte wachttijd in de zin van artikel 23, zesde lid, van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wet WIA) in aanmerking te komen voor een WIA-uitkering. Bij besluit van 20 februari 2018 heeft het Uwv deze aanvraag afgewezen, omdat appellant niet volledig en duurzaam arbeidsongeschikt is.
Op 19 juni 2018 heeft appellant een aanvraag op grond van de Wet WIA gedaan. Naar aanleiding van die aanvraag heeft het Uwv bij besluit van 25 juli 2018 het tijdvak waarin appellant jegens haar ex-werkgever, de gemeente Amsterdam, recht heeft op loon tijdens ziekte verlengd met 52 weken tot 4 september 2019. Bij besluit van 5 februari 2019 heeft het Uwv het door de gemeente Amsterdam daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.
In het kader van de WIA-aanvraag heeft appellant op 8 augustus 2019 het spreekuur bezocht van een verzekeringsarts. Deze arts heeft vastgesteld dat appellant belastbaar is met inachtneming van de beperkingen die hij heeft neergelegd in een Functionele Mogelijkhedenlijst (FML) van 26 augustus 2019. Een arbeidsdeskundige heeft vastgesteld dat appellant niet meer geschikt is voor het laatstelijk verrichte werk. Hij heeft vervolgens functies geselecteerd en op basis van de drie functies met de hoogste lonen de mate van arbeidsongeschiktheid berekend. Bij besluit van 13 september 2019 heeft het Uwv geweigerd aan appellant met ingang van 4 september 2019 een WIA-uitkering toe te kennen, omdat hij met ingang van die datum minder dan 35% arbeidsongeschikt is. Het bezwaar van appellant tegen dit besluit heeft het Uwv bij besluit van 18 februari 2020 (bestreden besluit) ongegrond verklaard. Aan het bestreden besluit ligt een rapport van een verzekeringsarts bezwaar en beroep van 13 februari 2020, een gewijzigde FML van 13 februari 2020 en een rapport van een arbeidsdeskundige bezwaar en beroep van 17 februari 2020 ten grondslag. De arbeidsdeskundige bezwaar en beroep heeft een van de eerder geduide functies vervangen en de mate van arbeidsongeschiktheid berekend op 7,96%.
2. De rechtbank heeft het beroep van appellant tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard. Hiertoe heeft zij overwogen dat de medische situatie van appellant op zorgvuldige wijze is onderzocht en geen aanleiding bestaat te twijfelen aan de juistheid van het medisch oordeel. Met de door appellant genoemde klachten is voldoende rekening gehouden in de FML van 13 februari 2020. Ten aanzien van de handen zijn beperkingen aangenomen op de punten knijp/grijpkracht, het maken van schroefbewegingen, repetitieve hand/vingerbewegingen en trillingsbelasting. In bezwaar zijn beperkingen op de punten tastzin en boven schouder...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT