Uitspraak Nº AWB - 14 _ 8414. Rechtbank Gelderland, 2015-08-06
| ECLI | ECLI:NL:RBGEL:2015:5161 |
| Docket Number | AWB - 14 _ 8414 |
| Date | 06 Agosto 2015 |
| Court | Rechtbank Gelderland (Neederland) |
Zittingsplaats Arnhem
Bestuursrecht
zaaknummer: 14/8414
in de zaak tussen
(gemachtigde: mr. D. Gürses),
en
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen te Arnhem, verweerder.
Bij besluit van 1 juli 2014 (het primaire besluit) heeft verweerder eiser meegedeeld dat zijn uitkering ingevolge de Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten (Wet Wajong) eindigt met ingang van de eerste dag van de maand nadat hij buiten Nederland gaat wonen.
Bij besluit van 5 november 2014 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiser ongegrond verklaard.
Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 15 juni 2015. Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde en vergezeld door zijn vader. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. M.S. Winkel.
1. De rechtbank gaat uit van de volgende feiten.
Eiser is geboren in Turkije op [geboortedatum]. Sedert 3 november 2004 woont eiser in Nederland bij zijn vader, [naam] . Eiser heeft de Nederlandse nationaliteit. Aan eiser is met ingang van 17 mei 2010 een Wajong-uitkering toegekend omdat hij volledig en duurzaam arbeidsongeschikt is in de zin van de Wet Wajong.
Eiser heeft verweerder op 25 juni 2014 verzocht om met behoud van Wajong-uitkering buiten Nederland te mogen wonen.
2. Verweerder heeft de aanvraag afgewezen en zich, onder verwijzing naar de artikelen 2:11 en 2:13 van de Wet Wajong, op het standpunt gesteld dat het niet in Nederland wonen een uitsluitingsgrond is voor het recht op Wajong-uitkering, met ingang van de eerste dag volgend op de maand dat een betrokkene buiten Nederland is gaan wonen. Daarvan kan worden afgeweken indien sprake is van onbillijkheid van overwegende aard, maar hiervan is geen sprake, aldus verweerder.
3. Het in dit geding aan de orde zijnde geschil wordt beoordeeld aan de hand van de bepalingen van de Wet Wajong, zoals die luidden ná 1 januari 2010. In geschil is of verweerder zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat in het geval van eiser geen sprake is van een onbillijkheid van overwegende aard, zodat geweigerd wordt toepassing te geven aan de in artikel 2:13, derde lid, van de Wet Wajong opgenomen hardheidsclausule.
4. In artikel 2:11, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wet Wajong is bepaald dat voor de toepassing van dit hoofdstuk en de daarop berustende bepalingen als uitsluitingsgrond wordt onderscheiden: het niet in Nederland wonen.
Ingevolge artikel 2:13, eerste lid, van de Wet Wajong is artikel 2:11, eerste lid, aanhef en onder c, van die wet eerst van toepassing met ingang van de eerste dag van de maand volgend op die waarin de jonggehandicapte buiten Nederland is gaan wonen.
In het derde lid daarvan is bepaald dat verweerder 2:11, eerste lid, onderdeel c, buiten toepassing kan laten of daarvan kan afwijken voor zover toepassing, gelet op het belang van het eindigen van het recht op arbeidsondersteuning indien de jonggehandicapte buiten Nederland gaat wonen, zal leiden tot een onbillijkheid van overwegende aard.
5. Verweerder heeft in zijn Besluit beleidsregels voortzetting Wajong-uitkering buiten Nederland (het Besluit) aangegeven in welke gevallen en op welke wijze door hem toepassing zal worden gegeven aan deze hardheidsclausule. In artikel 2 van dit Besluit is bepaald dat van een onbillijkheid van overwegende aard sprake is indien de jonggehandicapte zwaarwegende redenen heeft om buiten Nederland te gaan wonen en naar verwachting als gevolg van het beëindigen van het recht op uitkering aanmerkelijk nadeel zal ondervinden. Als zwaarwegende redenen worden in ieder geval aangemerkt:
a. het ondergaan van een medische behandeling van enige...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT