Uitspraak Nº AWB - 16 _ 1332. Rechtbank Gelderland, 2017-07-14
| ECLI | ECLI:NL:RBGEL:2017:3675 |
| Docket Number | AWB - 16 _ 1332 |
| Date | 14 Julio 2017 |
| Court | Rechtbank Gelderland (Neederland) |
Zittingsplaats Arnhem
Belastingrecht
zaaknummer: AWB 16/1332
in de zaak tussen
(gemachtigde: mr. [gemachtigde] ),
en
Verweerder heeft aan eiseres voor het jaar 2013 een navorderingsaanslag (aanslagnummer [000] .H.37.01) inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (hierna: IB/PVV) opgelegd naar een totaal te betalen bedrag van € 116.514. In dit bedrag is een vergrijpboete tot een bedrag van € 19.639 begrepen.
Eiseres heeft bij brief van 13 oktober 2015 bezwaar gemaakt tegen de in het aanslagbedrag begrepen boete.
Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 20 januari 2016 de navorderingsaanslag gehandhaafd.
Eiseres heeft daartegen bij brief van 24 februari 2016, ontvangen door de rechtbank op 25 februari 2016, tijdig beroep ingesteld.
Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 21 april 2017 te Arnhem. Eiseres is daar vertegenwoordigd door haar gemachtigde. Namens verweerder zijn verschenen mr. [gemachtigde] en [A] .
Verweerder heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan de wederpartij.
Feiten
1. In haar aangiften IB/PVV voor de jaren 2001 tot en met 2013 heeft eiseres geen melding gemaakt van de bankrekeningen bij de Zwitserse UBS bank met de rekeningnummers [001] en [002] waartoe zij gerechtigd was.
2. Eiseres heeft op 30 december 2014 in verband met deze bankrekeningen een beroep gedaan op de inkeerregeling, als opgenomen in artikel 67n van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR).
3. Op 4 juni 2015 heeft verweerder aan eiseres meegedeeld dat hij voornemens is navorderingsaanslagen op te leggen, alsmede een vergrijpboete. Na onderling overleg over de wijze van formaliseren van de belastingschuld, hebben partijen in juli 2015 een vaststellingsovereenkomst gesloten waarbij de correcties over de jaren 2001 tot en met 2013 zullen worden geformaliseerd in één navorderingsaanslag IB/PVV 2013. Uit een excel-overzicht dat als bijlage tot de vaststellingsovereenkomst behoort volgt dat het te betalen bedrag bestaat uit een bedrag aan enkelvoudige belasting van € 76.859 en een bedrag aan heffingsrente/belastingrente van € 20.016 over de jaren 2001 tot en met 2013. Daarnaast is in het te betalen bedrag een vergrijpboete begrepen van € 19.639, zijnde 30 % van de over 2001 tot en met 2011 nagevorderde belasting. Voor de jaren 2012 en 2013 wordt geen boete opgelegd.
4. In de vaststellingsovereenkomst heeft eiseres zich het recht voorbehouden om tegen de boete bezwaar en beroep aan te tekenen.
5. Met dagtekening 5 september 2013 heeft verweerder een navorderingsaanslag IB/PVV 2013 opgelegd overeenkomstig de vaststellingsovereenkomst.
Geschil
6. In geschil is of in de navorderingsaanslag terecht een boete tot een bedrag van € 19.639 is begrepen.
7. Eiseres stelt dat de boete is opgelegd in strijd met artikel 7 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (hierna: EVRM) en artikel 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (hierna: IVBPR). Artikel 67n van de AWR (tekst per 2 juli 2009) dient buiten toepassing te blijven voor zover de strafbare feiten (het doen van onjuiste aangiften IB/PVV) vóór 2 juli 2009 zijn begaan. Ten tijde van het begaan van de beboetbare feiten luidde de inkeerregeling zo, dat geen vergrijpboete zou zijn opgelegd. Pas later is de inkeerregeling in het nadeel van eiseres gewijzigd. De inkeer van eiseres op 30 december 2014 leidt daarom tot een zwaardere bestraffing van eerder begane feiten, aldus eiseres.
8. Verweerder stelt zich op het standpunt dat artikel 67e van de AWR een zelfstandige boetebepaling inhoudt die omschrijft welke gedraging leidt tot het vaststellen van een boete. Dat de inkeerregeling als bedoeld in artikel 67n van de AWR in 2009 door de wetgever is aangescherpt, betekent niet dat de strafbepaling in artikel 67e van de AWR is verzwaard. Er is een boete van 30 % opgelegd, terwijl op grond van dat laatste artikel een maximum van 100 % gold ten tijde van het begaan van de beboetbare gedragingen/feiten. Dit betekent dat geen zwaardere beboeting heeft plaatsgevonden dan toen mogelijk was, aldus verweerder. Verweerder benadrukt dat het geschil niet kan zien op aangiften die zijn gedaan ná 2 juli 2009. De aangiften IB/PVV tot en met het jaar 2008 zijn vóór die datum gedaan.
Beoordeling van het geschil
9. Artikel 67e, eerste en tweede lid, van de AWR luidt – voor zover hier van belang – als volgt:
“1. Indien het met betrekking tot een belasting welke bij wege van aanslag wordt geheven aan opzet of grove schuld van de belastingplichtige is te wijten dat de aanslag tot een te laag bedrag is vastgesteld of anderszins te weinig belasting is geheven, vormt dit een vergrijp ter zake waarvan de inspecteur hem, gelijktijdig met de vaststelling van de navorderingsaanslag, een boete kan opleggen van ten hoogste 100 percent van de in het tweede lid omschreven grondslag voor de boete.
2. De grondslag voor de boete wordt gevormd door:
a. het bedrag van de navorderingsaanslag, dan wel
b. (…)”
10. Tot 2 juli 2009 luidde de tekst van artikel 67n van de AWR (ook: de oude inkeerregeling) als volgt:
“Een vergrijpboete wordt niet opgelegd aan de belastingplichtige die alsnog een juiste en volledige aangifte doet, dan wel juiste en volledige inlichtingen, gegevens of aanwijzingen verstrekt vóórdat hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat de inspecteur met de onjuistheid of onvolledigheid bekend is of bekend zal worden.”
11. Bij de wet...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT