Uitspraak Nº AWB - 16 _ 6505. Rechtbank Den Haag, 2017-03-16
| ECLI | ECLI:NL:RBDHA:2017:2515 |
| Date | 16 Marzo 2017 |
| Docket Number | AWB - 16 _ 6505 |
| Court | Rechtbank Den Haag (Neederland) |
Bestuursrecht
zaaknummer: SGR 16/6505
(gemachtigde: mr. G.H. Amstelveen),
en
(gemachtigde: mr. A. Boere).
Bij besluit van 5 april 2016 (het primaire besluit) heeft verweerder eisers recht op bijstand en bijzondere bijstand op grond van de Participatiewet (Pw) met ingang van 1 april 2016 beëindigd en ingetrokken over de periode van 1 augustus 2015 tot 1 april 2016, alsmede in totaal een bedrag van € 8.197,21 van eiser teruggevorderd.
Bij besluit van 4 juli 2016 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiser ongegrond verklaard.
Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld. De beroepsgronden zijn in een later stadium ingediend.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 9 februari 2017.
Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
De rechtbank gaat bij de beoordeling uit van de volgende feiten en omstandigheden. Eiser ontvangt sinds 2 april 2014 een bijstandsuitkering voor levensonderhoud. Er heeft een onderzoek plaatsgevonden naar de rechtmatigheid van de bijstandsverstrekking. In dat kader heeft een sociaal rechercheur op 8 maart 2016 een onaangekondigd huisbezoek afgelegd op het adres [adres] te [woonplaats] , waarbij eiser thuis is aangetroffen. De resultaten van dit onderzoek zijn weergegeven in het rapport “beëindiging levensonderhoud Participatiewet” van 1 april 2016 (het rapport).
Bij het primaire besluit heeft verweerder eisers recht op (bijzondere) bijstand met ingang van 1 april 2016 beëindigd en ingetrokken over de periode van 1 augustus 2015 tot 1 april 2016, omdat eiser geen hoofdverblijf zou hebben op het adres [adres] te [woonplaats] . Voorts heeft verweerder bij dat besluit een bedrag van in totaal € 8.197,21 van eiser teruggevorderd.
2. Bij het bestreden besluit heeft verweerder het primaire besluit, conform het advies van de Commissie voor de bezwaarschriften van 22 juni 2016, gehandhaafd. In het bestreden besluit is overwogen dat uit eisers verklaring dat hij gemiddeld 2 tot 3 nachten in zijn eigen woning verblijft, gelet op vaste jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB), volgt dat eiser niet zijn hoofdverblijf had op het uitkeringsadres. Daarnaast is hierin overwogen dat eiser aan de aanvankelijk tegenover de sociale rechercheurs afgelegde en vervolgens zonder enig voorbehoud ondertekende verklaring kan worden gehouden, omdat hij niet aannemelijk heeft gemaakt dat zich in zijn geval zodanige bijzondere omstandigheden voordoen dat op dit in de jurisprudentie van de CRvB ontwikkelde algemene uitgangspunt een uitzondering moet worden gemaakt. Daarbij heeft verweerder in aanmerking genomen dat eiser heeft bevestigd dat het verslag van het huisbezoek aan hem is voorgelezen en hij geen gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid om wijzigingen aan te brengen en/of een voorbehoud te maken. Voorts is in het bestreden besluit overwogen dat op grond van redelijke vermoedens van het verstrekken van onjuiste inlichtingen besloten is tot het afleggen van een huisbezoek en dat eiser terecht gevraagd is nadere uitleg te geven omtrent zijn woonsituatie. Verweerder stelt zich voorts op het standpunt dat wel degelijk sprake is van redelijke vermoedens van onjuiste inlichtingen die het afleggen van een huisbezoek rechtvaardigen. Zo geeft eiser onder meer geen gehoor aan uitnodigingen van verweerder voor gesprekken, verklaren buurtbewoners dat eiser niet woont op het uitkeringsadres, doet eiser vrijwilligerswerk in Leiden en volgt hij via die gemeente een opleiding. Daarbij is eiser terecht gevraagd nadere uitleg te geven over zijn woonsituatie. Alleen gegevens over het water- en elektriciteitsverbruik opvragen, zoals door eiser is bepleit, zou niet toereikend zijn geweest, aldus...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT