Uitspraak Nº AWB 16/3965. Rechtbank Den Haag, 2016-05-09
| ECLI | ECLI:NL:RBDHA:2016:5192 |
| Docket Number | AWB 16/3965 |
| Date | 09 Mayo 2016 |
| Court | Rechtbank Den Haag (Neederland) |
Zittingsplaats Haarlem
Bestuursrecht
zaaknummers: AWB 16/3965
uitspraak van de enkelvoudige kamer voor vreemdelingenzaken van 9 mei 2016 in de zaak tussen
geboren op [geboortedatum] , van Albanese nationaliteit,
eiser,
(gemachtigde: mr. F. Fonville, advocaat te Haarlem),
en
verweerder,
(gemachtigde: mr. T. Nauta, werkzaam bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst).
De ambtenaar belast met de grensbewaking heeft op 28 februari 2016 aan eiser op grond van artikel 13, gelezen in samenhang met artikel 5, Verordening (EG) nr. 562/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 15 maart 2006 tot vaststelling van een communautaire code betreffende de overschrijding van de grenzen door personen (Schengengrenscode, hierna: SGC) de toegang tot Nederland geweigerd en bij besluit van diezelfde datum aan hem op grond van artikel 6, eerste lid Vreemdelingenwet 2000 (Vw) een vrijheidsbeperkende maatregel opgelegd.
Aansluitend heeft de ambtenaar belast met de grensbewaking aan eiser op 28 februari 2016, op grond van artikel 6, eerste en tweede lid, Vw een vrijheidsontnemende maatregel opgelegd.
Eiser heeft tegen de vrijheidsbeperkende maatregel en de vrijheidsontnemende maatregel op 1 maart 2016 beroep ingesteld en verzocht om schadevergoeding toe te kennen.
Ingevolge artikel 94, tweede lid, Vw wordt het beroep tegen de vrijheidsontnemende maatregel geacht mede een beroep tegen het besluit tot toegangsweigering te omvatten (zie de uitspraak van deze rechtbank en zittingsplaats van 11 januari 2016, onder 2 (ECLI:NL:RBDHA:2016:2507)).
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 14 maart 2016. Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
De rechtbank heeft het onderzoek ter zitting geschorst teneinde verweerder in de gelegenheid te stellen nadere informatie te verstrekken en een nader standpunt in te nemen. Per brief van 15 maart 2016 heeft verweerder de nadere informatie verstrekt en een aanvullend standpunt ingenomen.
Op 16 maart 2016 heeft verweerder de vrijheidsontnemende maatregel opgeheven.
Per brief van 17 maart 2016 heeft eiser gereageerd op de brief van verweerder van 15 maart 2016 en daarbij bericht zijn beroep te handhaven in verband met zijn verzoek om schadevergoeding. Op 18 maart 2016 heeft de rechtbank met toestemming van partijen zonder het houden van een nadere zitting het onderzoek gesloten.
De rechtbank heeft op 22 maart 2016 besloten het onderzoek ter heropenen om verweerder in de gelegenheid te stellen antwoord te geven op nadere vragen. Per brief van 25 maart 2016 heeft verweerder de vragen van de rechtbank beantwoord. Eiser heeft daarop per brief van 1 april 2016 gereageerd. Op 26 april 2016 heeft de rechtbank het onderzoek met toestemming van partijen zonder het houden van een nadere zitting gesloten.
Verweerder heeft eiser de toegang geweigerd omdat hij met het oog op de weigering van toegang staat gesignaleerd in het Schengen Informatie Systeem (SIS).
Eiser voert aan dat in het besluit tot toegangsweigering ten onrechte is nagelaten de naam van de ondertekenaar te vermelden. Uit het dossier blijkt niet wie het besluit tot toegangsweigering heeft genomen en of de betrokkene daartoe bevoegd was.
Verweerder heeft toegelicht dat hem uit navraag bij de Koninklijke Marechausse (KMar) te Eindhoven Airport, de heer [naam 1] , wachtmeester der 1e klasse der KMar, medewerker bureau vreemdelingenzaken, is gebleken dat het besluit tot toegangsweigering is genomen door mevrouw [naam 2] , wachtmeester der 1e klasse der KMar, zijnde een ambtenaar belast met de grensbewaking.
De rechtbank stelt vast dat het besluit tot toegangsweigering is ondertekend en voorzien van een stempel ‘de ambtenaar belast met grensbewaking’, zonder vermelding van de naam van de betreffende ambtenaar. Op grond van de nadere toelichting van verweerder kan echter worden vastgesteld dat het besluit is genomen door [naam 2] , ambtenaar van de KMar belast met de grensbewaking, nu de handtekening onder het besluit overeenkomt met de handtekening onder het besluit van dezelfde datum tot het opleggen van de vrijheidsbeperkende maatregel, waarbij de naam [naam 2] , ambtenaar belast met de grensbewaking, wachtmeester 1e klasse der KMar, staat vermeld. Het besluit tot toegangsweigering is derhalve bevoegd genomen.
De beroepsgrond slaagt niet.
3. Het beroep is ongegrond.
Het beroep voor zover gericht tegen de vrijheidsbeperkende maatregel
4. Ingevolge artikel 6, eerste lid, Vw kan de vreemdeling aan wie toegang tot Nederland is geweigerd worden verplicht zich op te houden in een door de ambtenaar belast met de grensbewaking aangewezen ruimte of plaats.
5. Verweerder heeft bij het besluit tot het opleggen van een vrijheidsbeperkende maatregel eiser verplicht zich op te houden in de ‘Brigade Brabant Zuid te Eindhoven’.
6. Eiser voert aan dat deze aanwijzing in strijd is met artikel 6, eerste lid, Vw, omdat de ‘Brigade Brabant Zuid’ een legeronderdeel is en geen ruimte of plaats als bedoeld in artikel 6, eerste lid, Vw. Daarnaast staat in het besluit tot het opleggen van de vrijheidsontnemende maatregel dat op Eindhoven Airport geen locatie is voor het toepassen van de maatregel op grond van artikel 6, eerste lid, Vw. Het is derhalve onduidelijk waar eiser is opgehouden.
Verweerder heeft toegelicht dat eiser de verplichting is opgelegd zich op te houden in een koffieruimte van de zogenoemde ‘air-side’ van de luchthaven Eindhoven voor de grens. De ruimte voor de grens op de luchthaven Eindhoven is klein. Daar is geen ruimte speciaal ingericht voor toepassing van een maatregel op grond van artikel 6, eerste lid, Vw, zoals bijvoorbeeld de ‘Lounge’ op luchthaven Schiphol. Daarom is eiser diezelfde dag nog overgebracht naar het Justitieel Complex te Schiphol (JCS).
Eiser voert op zichzelf terecht aan dat de aanduiding in het besluit ‘Brigade Brabant Zuid te Eindhoven’ onvoldoende specifiek is om te gelden als aanduiding van een ruimte of plaats als bedoeld in artikel 6, eerste lid, Vw. Nu echter vast staat dat eiser zich aan de grens heeft gemeld op de luchthaven Eindhoven, hem daar de toegang tot Nederland is geweigerd en de ruimte voor de grens aldaar van beperkte omvang is, was voor eiser voldoende duidelijk waar hij diende te verblijven. De opmerking in het besluit tot het opleggen van de vrijheidsontnemende maatregel dat op de luchthaven Eindhoven geen locatie is voor de toepassing van de maatregel op grond van artikel 6, eerste lid, Vw waardoor die maatregel daar niet kan worden uitgevoerd, kan zo worden begrepen dat de ruimte voor de grens op de luchthaven Eindhoven niet geschikt is voor het langer toepassen van de maatregel op grond van artikel 6, eerste lid, Vw, nu daarvoor geen aparte ruimte is zoals de ‘Lounge’ op de luchthaven Schiphol en, zoals ook in het besluit tot het opleggen van de vrijheidsontnemende maatregel staat vermeld, de luchthaven Eindhoven in de nacht haar deuren sluit en niemand kan verblijven aan de ‘air-side’. Het is daarom aannemelijk dat eiser door voornoemd gebrek in het besluit tot het opleggen van de vrijheidsbeperkende maatregel niet in zijn belangen is geschaad. Er is daarom geen grond voor het oordeel dat de vrijheidsbeperkende maatregel onrechtmatig is toegepast.
De beroepsgrond slaagt niet.
7. Het beroep is ongegrond.
Het beroep voor zover gericht tegen de vrijheidsontnemende maatregel
8. Indien de rechtbank bij het beroep van oordeel is dat de toepassing of tenuitvoerlegging van de maatregel in strijd is met de Vw dan wel bij afweging van alle daarbij betrokken belangen niet gerechtvaardigd is, verklaart zij ingevolge artikel 94, zesde lid, Vw het beroep gegrond.
9. Ingevolge artikel 6, eerste en tweede lid, Vw kan de vreemdeling aan wie toegang tot Nederland is geweigerd worden...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT