Uitspraak Nº NL18.371 + NL18.373 + NL18.375. Rechtbank Den Haag, 2018-12-21
| ECLI | ECLI:NL:RBDHA:2018:15336 |
| Date | 21 Diciembre 2018 |
| Docket Number | NL18.371 + NL18.373 + NL18.375 |
| Court | Rechtbank Den Haag (Neederland) |
Zittingsplaats Roermond
Bestuursrecht
Zaaknummers: NL18.371 en NL18.373 en NL18.375
[eiser] , eiser
[eiseres onder 1] , eiseres onder 1
V-nummers
[V nummers]
gezamenlijk te noemen eisers,
(gemachtigde: mr. J.J. Eizenga),
en
(gemachtigde: mr. V.D. Schreuder).
Bij besluit van 5 januari 2018 (het bestreden besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiseres tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel in de verlengde procedure afgewezen als kennelijk ongegrond op grond van artikel 31 van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) in verbinding met artikel 30b, eerste lid, aanhef en onder g, van de Vw 2000.
Bij besluiten van eveneens 5 januari 2018 (de bestreden besluiten) heeft verweerder de aanvragen van eiser en eiseres onder 1 tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel niet-ontvankelijk verklaard op grond van artikel 30a, eerste lid, aanhef en onder d, van de Vw 2000.
Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld (NL18.371). Eiser en eiseres onder 1 hebben eveneens beroep ingesteld (NL18.373 en NL18.375).
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 6 februari 2018. Eisers zijn verschenen, bijgestaan door hun gemachtigde. Als tolk was aanwezig M. Mella-Doust. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
Het onderzoek is op 13 februari 2018 door de rechtbank heropend. Op 7 april 2018 heeft eiseres aanvullende gronden ingediend. Verweerder heeft daarop op 29 april 2018 gereageerd. Vervolgens heeft eiseres op 1 mei 2018 en op 13 juli 2018 een aanvullende reactie ingediend.
Het onderzoek ter zitting is hervat op 17 juli 2018. Eisers zijn verschenen, bijgestaan door hun gemachtigde. Als tolk was aanwezig G.R. Mohammadi. Verweerder heeft zich op deze zitting laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
1. De rechtbank gaat uit van de volgende niet betwiste feiten en omstandigheden.
2. Eiseres is geboren op [geboortedag] 2007 en afkomstig uit Herat, Afghanistan. Eiser is geboren op [geboortedag] 1981 en eiseres onder 1 is geboren op [geboortedag] 1987; zij zijn de ouders van eiseres en afkomstig uit Herat, Afghanistan.
3. In deze procedure staan centraal de asielaanvragen die eisers op 31 juli 2017 hebben ingediend. Eiseres onder 1 heeft voor eiseres (voor het eerst) een eigen aanvraag ingediend. De aanvragen van eiser en eiseres onder 1 verwijzen naar de motieven voor de aanvraag van eiseres en zijn afhankelijk daarvan.
4. Eiser en eiseres onder 1 hebben voor het eerst asielaanvragen ingediend, mede ten behoeve van hun minderjarige kinderen waaronder eiseres, op 17 december 2015. Na afwijzing van deze aanvragen en het onherroepelijk worden daarvan, zijn op 20 september 2016 opvolgende aanvragen ingediend. Ook deze aanvragen zijn afgewezen en onherroepelijk geworden. Dat geldt ook voor een aanvraag namens eiseres op 26 mei 2017 voor een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd met beperking ‘8 EVRM/tijdelijk humanitair’.
5. Bij de voorliggende aanvraag van eiseres is een verslag gevoegd van de openbare basisschool [naam basisschoool] te [plaats basisschool] over eiseres en haar zussen. Tevens is een brief van 29 mei 2017 van [naam 1] en [naam 2] van de Vrije Baptistengemeente [plaatsnaam] overgelegd. Aan haar aanvraag heeft eiseres ten grondslag gelegd dat zij in Afghanistan niet naar school kan. Eiseres wil zich vrij voelen. Ze wil de dingen doen die de kinderen hier doen; computeren en chillen. Ze wil ook naar de kerk kunnen en daarover kunnen nadenken. Ze wil vrij met dingen kunnen omgaan. Eiseres is heel bang dat als ze terug moet met haar ouders ze die dingen niet meer kan doen. Zij vreest te worden uitgehuwelijkt aan een familielid. Eiseres heeft verder nog een brief van 16 oktober 2017 van [naam leerkracht] , haar leerkracht, overgelegd.
6. In het nader gehoor van 31 juli 2017, waarbij eiseres is gehoord volgens het protocol voor het horen van zes tot twaalfjarigen, heeft eiseres haar motieven voor de aanvraag toegelicht. Zij heeft verder vragen over haar gestelde bekering beantwoord.
7. Verweerder heeft de aanvraag van eiseres afgewezen als kennelijk ongegrond op grond van artikel 31, gelezen in samenhang met artikel 30b, eerste lid, aanhef en onder g, van de Vw 2000.
Het asielrelaas van eiseres bevat volgens verweerder de volgende relevante elementen:
- eiseres is afkomstig uit Afghanistan, bezit de Afghaanse nationaliteit en behoort tot de bevolkingsgroep van de Tadzjieken;
- eiseres heeft voorafgaand aan haar komst naar Nederland in Iran verbleven;
- eiseres is een minderjarig verwesterd Afghaans meisje en heeft derhalve bij terugkeer naar haar land van herkomst te vrezen voor vervolging in de zin van het Vluchtelingenverdrag;
- eiseres heeft zich bekeerd tot het christendom;
- eiseres vreest bij terugkeer in haar land van herkomst voor uithuwelijking.
8. Verweerder acht de verklaringen die zien op de identiteit, nationaliteit en etniciteit van eiseres geloofwaardig. Eveneens wordt geloofwaardig geacht dat zij grotendeels is opgegroeid in Iran en nadien hier te lande kennis heeft gemaakt met een aantal (westerse) vrijheden die zij ook graag in Afghanistan zou willen genieten. Ten aanzien van de verklaring van eiseres dat zij bij terugkeer naar Afghanistan vreest voor uithuwelijking, stelt verweerder zich op het standpunt dat in rechte vaststaat dat de ouders eerder een situatie waarin sprake was van een hen onwelgevallige concrete wens tot uithuwelijking hebben kunnen weerstaan, zonder dat dit tot de conclusie heeft geleid dat dit voor hun en hun gezin leidt tot de aanname van een gegronde vrees voor of een reëel risico op ernstige schade. Ten aanzien van dit element vindt geen nadere beoordeling plaats.
Verder stelt verweerder zich op het standpunt dat er ten aanzien van eiseres niet aannemelijk is gemaakt dat er sprake is van een daadwerkelijke bekering tot het christelijk geloof. Evenmin volgt uit de verklaringen van eiseres dat er sprake is van afvalligheid. Eiseres komt niet in aanmerking voor toelating op grond van artikel 29, eerste lid, aanhef en onder a of b, van de Vw 2000. Verweerder heeft de aanvraag afgewezen als kennelijk ongegrond omdat het een opvolgende aanvraag betreft die niet niet-ontvankelijk is verklaard.
9. Verder heeft verweerder de opvolgende aanvragen van eiser en eiseres onder 1 met de bestreden besluiten niet-ontvankelijk verklaard op grond van artikel 30a, eerste lid, aanhef en onder d, van de Vw 2000.
10. Eiseres heeft in beroep, kort samengevat, het volgende aangevoerd. De aanvraag van eiseres dient niet beschouwd te worden als een herhaalde aanvraag nu het de eerste keer is dat eiseres zelfstandig een asielaanvraag heeft ingediend. Verder stelt eiseres dat zij is bekeerd tot het christendom, dat zij een westerse levensstijl heeft, dat er een risico op uithuwelijking is en dat er gelet op de algemene veiligheidssituatie in Afghanistan een risico is om terug te keren.
11. Eiser en eiseres onder 1 hebben in beroep aangevoerd dat hun gronden verwijzen naar het beroep van eiseres.
12. De rechtbank ziet aanleiding eerst het beroep van eiseres te beoordelen nu alle gronden, ook die van eiser en eiseres 1, hierop zien. Daarna zal het beroep van eiser en eiseres 1 beoordeeld worden. De rechtbank overweegt als volgt.
Wettelijk kader
In artikel 29 van de Vw 2000 is, voor zover thans van belang, bepaald dat een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd kan worden verleend aan een vreemdeling:
a. die verdragsvluchteling is;
b. die aannemelijk heeft gemaakt dat hij gegronde redenen heeft om aan te nemen dat hij bij uitzetting een reëel risico loopt om te worden onderworpen aan:
1. doodstraf of executie;
2...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT