Cassatie van Supreme Court (Netherlands), 26 de Abril de 2011
| Datum uitspraak | 26 de Abril de 2011 |
| Uitgevende instantie: | Supreme Court (Netherlands) |
26 april 2011
Strafkamer
nr. 09/00107
Hoge Raad der Nederlanden
Arrest
op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te Arnhem van 18 december 2008, nummer 21/001475-08, in de strafzaak tegen:
[Verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1943, wonende te [woonplaats].
-
Geding in cassatie
1.1. Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze hebben mr. R. de Bree en mr. P.M. van Russen Groen, beiden advocaat te 's-Gravenhage, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
De Advocaat-Generaal Knigge heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest, doch alleen voor zover het de aan de verdachte opgelegde geldboete betreft, tot vermindering van die geldboete en tot verwerping van het beroep voor het overige.
1.2. Mr. De Bree heeft schriftelijk op de conclusie gereageerd.
-
Beoordeling van de middelen
De middelen kunnen niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu de middelen niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.
-
Ambtshalve beoordeling van de bestreden uitspraak
De Hoge Raad doet uitspraak nadat meer dan twee jaren zijn verstreken na het instellen van het cassatieberoep. Dat brengt mee dat de redelijke termijn als bedoeld in art. 6, eerste lid, EVRM is overschreden. Dit moet leiden tot vermindering van de aan de verdachte opgelegde geldboete van € 10.000,-, subsidiair 80 dagen hechtenis.
-
Slotsom
Nu de middelen niet tot cassatie kunnen leiden, terwijl de Hoge Raad geen andere dan de hiervoor onder 3 genoemde grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, brengt hetgeen hiervoor is overwogen mee dat als volgt moet worden beslist.
-
Beslissing
De Hoge Raad:
vernietigt de bestreden uitspraak, maar uitsluitend wat betreft de hoogte van de opgelegde geldboete en de duur van de vervangende hechtenis;
vermindert de geldboete in die zin dat deze € 9.500,- bedraagt;
vermindert de duur van de vervangende hechtenis in die zin dat deze 76 dagen beloopt;
verwerpt het beroep voor het overige.
Dit arrest is gewezen door de vice-president A.J.A. van Dorst als voorzitter, en de raadsheren J.W. Ilsink en J. de Hullu, in bijzijn van de waarnemend griffier E. Schnetz, en uitgesproken op 26 april 2011.
Nr. 09/00107
Mr. Knigge
Zitting: 21 december 2010
Conclusie inzake:
[Verdachte]
-
Nadat de Hoge Raad deze zaak bij arrest van 18 maart 2008 naar het Hof te Arnhem heeft verwezen, is verdachte door dat Hof bij arrest van 18 december 2008 wegens "Opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist of onvolledig doen, terwijl het feit er toe strekt dat te weinig belasting wordt geheven" veroordeeld tot een geldboete van € 10.000,-, subsidiair tachtig dagen hechtenis.
-
Tegen deze uitspraak is namens verdachte cassatieberoep ingesteld.
-
Namens verdachte hebben mrs. R. de Bree en P.M. van Russen Groen, advocaten te Den Haag, zes middelen van cassatie voorgesteld.
-
Deze zaak maakt onderdeel uit van de zogenaamde "KB Lux-affaire". De verdachte is één van de vele Nederlandse ingezetenen die door de belastingdienst is geconfronteerd met gegevens betreffende "zwarte" bankrekeningen bij de Kredietbank Luxembourg (hierna: KB Lux). De belastingdienst heeft de koppeling tussen die bankrekeningen en de Nederlandse belastingplichtigen gelegd aan de hand van microfiches die zij van de Belgische fiscale autoriteiten had gekregen. (1) De gegevens van de desbetreffende microfiches bestaan uit namen en rekeningnummers van personen die een rekening hebben (gehad) bij KB Lux. Andere persoonsgegevens, zoals adressen of geboortedata, staan op die microfiches niet vermeld. Op twee van de microfiches komt de naam "[A]" als rekeninghouder van de rekeningen met rekeningnummer [001] voor. Blijkens die microfiches zou "[A]" op 31 januari 1994 twee rekeningen hebben gehad bij KB Lux; één met een saldo van 54,03 gulden en één met een saldo van 1.260.343,38 gulden.(2) De verdachte, aan wie onder meer is tenlastegelegd dat hij zijn aangifte inkomstenbelasting over het jaar 1994 onjuist en/of onvolledig heeft gedaan,(3) heeft altijd ontkend dat hij rekeninghouder bij KB Lux is (geweest).
-
De onderhavige zaak is al eerder aan de Hoge Raad voorgelegd; destijds door het openbaar ministerie, dat cassatieberoep had ingesteld tegen het arrest van het Hof Den Bosch waarbij verdachte integraal was vrijgesproken van de aan hem tenlastegelegde feiten. De motivering van de vrijspraak hield in dat, nu uit de twee microfiches enkel blijkt dat op 31 januari 1994 op rekeningen met nummer [001] met de tenaamstelling [A] een geldbedrag van 54,03 en 1.260.343,38 stond vermeld en uit het dossier verder niet was gebleken of op die rekeningen nog gelden aanwezig waren of rente is bijgeschreven ná 31 januari 1994, niet wettig en overtuigend bewezen kon worden geacht dat verdachte het aan hem tenlastegelegde heeft begaan. Daarbij heeft het Hof Den Bosch in het midden gelaten of de verdachte de persoon is geweest op wiens naam de rekeningen waren gesteld.
-
Dit oordeel is door het openbaar ministerie met succes in cassatie aangevochten. In zijn arrest van 18 maart 2008 oordeelde de Hoge Raad(4) dat van algemene bekendheid is dat door een bank rente pleegt te worden uitgekeerd over een tegoed op een bankrekening. In dat licht is 's Hofs oordeel, dat erop neerkomt dat niet kan worden uitgegaan van rente-inkomsten in 1994 die in de aangifte inkomstenbelasting over het jaar 1994 hadden moeten worden betrokken, niet zonder meer begrijpelijk, aldus de Hoge Raad. Voorts oordeelde de Hoge Raad dat het Hof in de gegeven omstandigheden niet in het midden had mogen laten of het de verdachte is geweest die destijds onder de tenaamstelling [A] een rekening met het nummer [001] aanhield bij KB Lux.
-
En toen kwam de zaak bij het Hof Arnhem. Dat Hof heeft verdachte geïdentificeerd als de rekeninghouder van de rekeningen met het rekeningnummer [001] bij KB Lux en veroordeeld wegens een onjuist gedane aangifte inkomstenbelasting over het jaar 1994. De overwegingen die aan deze beslissing ten grondslag liggen, luiden - voor zover hier van belang - als volgt:(5)
"Feiten die niet worden betwist
Door de autoriteiten van België zijn in het kader van spontane gegevensuitwisseling op basis van richtlijn 77/799/EEG aan de FIOD-ECD te Haarlem gegevens verstrekt inzake Nederlandse ingezetenen met een bankrekening bij de Kredietbank Luxembourg te Luxemburg (hierna: KB Lux). Deze gegevens bestaan uit fotokopieën van afgedrukte microfiches, welke microfiches in 1995 door de gerechtelijke politie in Brussel in beslag zijn genomen. De afdrukken bevatten gegevens van circa 20.000 bankrekeningen van circa 10.200 Nederlandse rekeninghouders bij KB Lux, die in 1994 bij KB Lux werden aangehouden. Bij brief van 27 april 2001 heeft de Belgische belastingadministratie meegedeeld dat zij geen bezwaar heeft dat de aan de Nederlandse belastingadministratie in de zaak KB Lux medegedeelde inlichtingen voor strafrechtelijke doeleinden worden aangewend. Van ongeveer 6.200 rekeninghouders is de naam bekend. Ten aanzien van 3952 rekeninghouders is er een behandeltraject gestart. Van deze laatstgenoemde groep mensen heeft de overgrote meerderheid (87,7%) toegegeven een rekening te hebben (gehad) bij KB Lux.
Uit de aangifte inkomstenbelasting over het jaar 1994, ontvangen door de Belastingdienst in Venlo op 1 juni 1995, blijkt dat verdachte geen bedrag aan rente-inkomsten en geen saldi inzake rekeningen bij KB Lux heeft opgegeven aan de Belastingdienst. Verdachte heeft bekend de bovengenoemde aangiften te hebben ondertekend.
Authenticiteit van de afdrukken
(...)
Identificatie verdachte
De raadsman heeft betoogd dat niet vast is komen te staan dat de naam [A] betrekking heeft op de verdachte. Voor wat betreft dit laatste heeft de raadsman in het bijzonder aangevoerd dat verdachte Duits staatsburger is, de voornaam van verdachte [voornaam verdachte] is en niet [C], de namencombinatie niet hoeft te duiden op een familierechtelijke verbinding en dat verdachte altijd heeft ontkend rekeninghouder te zijn geweest bij KB Lux en volledig heeft meegewerkt met de FIOD en de FIOD niets heeft gevonden in verdachtes woning.
Naar het oordeel van het hof staat vast dat de tenaamstelling [A], genoemd op de kopieën van de microfiches, betrekking heeft op de verdachte. Het hof overweegt daartoe als volgt.
Belastingambtenaar [verbalisant 1] heeft gerelateerd dat door hem een onderzoek is ingesteld naar de identiteit van Nederlandse rekeninghouders bij KB Lux. Op verzoek van de FIOD Opsporingsinformatie Haarlem zijn door B/KIR (Belastingdienst, Kenniscentrum Identificatie Renseigneringsstromen) de gegevens van Nederlandse rekeninghouders op de afdrukken van de microfiches van de KB Lux verwerkt in een bestand. Dit bestand is op verzoek van de FIOD-opsporingsinformatie Haarlem door B/KIR gematcht met het BVR-bestand (Beheer van Relaties), een bestand van de Belastingdienst waarin alle Nederlandse natuurlijke personen en rechtspersonen zijn opgenomen. Het BVR-bestand wordt voor wat betreft de natuurlijke personen gevoed met gegevens uit de gemeentelijke basisadministratie.
Op twee van de kopieën van de microfiches komt de naam [A] als rekeninghouder voor. De systematiek van KB Lux volgend zou dit gaan om [verdachte], getrouwd met [betrokkene 1]. Uit de match van Cliëntenbestand KB-Lux met het BVR-bestand komt als enige "hit" [verdachte], geboren op [geboortedatum] 1943 en getrouwd met [betrokkene 1]. Deze persoon is grootaandeelhouder in [B] B.V. Uit opvraag bij de kamer van koophandel naar de functionarisgegevens blijkt dat de voornamen, c.q. doopnamen van [verdachte] zijn: [voornamen]. Op grond hiervan is verdachte geïdentificeerd als de rekeninghouder van de rekeningen met het rekeningnummer [001] bij KB Lux. Op voormelde rekeningen stonden op 31 januari...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT