Hoger beroep van Centrale Raad van Beroep, 18 de Julio de 2011

• Datum uitspraak: 18 de Julio de 2011
• Uitgevende instantie: Centrale Raad van Beroep

10/3400 AW

Centrale Raad van Beroep

Meervoudige kamer

U I T S P R A A K

op het hoger beroep van:

het College van burgemeester en wethouders van de gemeente Haarlem (hierna: appellant),

tegen de uitspraak van de rechtbank Haarlem van 3 mei 2010, 09/5584 (hierna: aangevallen uitspraak),

in het geding tussen:

[Betrokkene], wonende te [woonplaats], (hierna: betrokkene)

en

appellant

Datum uitspraak: 18 juli 2011

1. PROCESVERLOOP

   Appellant heeft hoger beroep ingesteld.

   Betrokkene heeft een verweerschrift ingediend.

   Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 2 december 2010. Appellant heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. C. Laros-van der Jagt. Betrokkene is verschenen, bijgestaan door mr. A. Lange, werkzaam bij ABVA/KABO FNV.

   Nadat het onderzoek was heropend heeft de Raad, na daartoe van partijen verkregen toestemming, bepaald dat verder onderzoek ter zitting achterwege blijft.

2. OVERWEGINGEN

   1. Voor een uitgebreidere weergave van de in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden wordt verwezen naar de aangevallen uitspraak. De Raad volstaat met het volgende.

      1.1. Betrokkene, laatstelijk voor 36 uur per week aangesteld als [naam functie] bij de gemeente Haarlem, is op 30 januari 2006 uitgevallen wegens ziekte. Met ingang van 3 maart 2008 is betrokkene voor minimaal 50% en per 1 juli 2009 volledig hersteld gemeld.

      1.2. Bij besluit van 10 juni 2009 heeft appellant betrokkene bericht dat haar aanstelling met ingang van 1 juli 2009 wordt gewijzigd in een aanstelling voor 21,6 uren per week. Daarbij is vermeld dat er als uitvloeisel van de gewijzigde aanstelling een herberekening van de verlofuren van betrokkene plaatsvindt. Bij e-mailbericht van 7 juli 2009 heeft appellant betrokkene meegedeeld dat zij over de periode 2005-2009 een vakantieaanspraak heeft van 109,60 uren. Betrokkene heeft bezwaar gemaakt tegen het besluit van 10 juni 2009 en de haar op 7 juli 2009 verstrekte uitwerking.

      1.3. Bij besluit van 14 oktober 2009 (hierna: bestreden besluit) heeft appellant dit bezwaar ongegrond verklaard, met dien verstande dat het aantal vakantie-uren over de periode 2005-2009 nader is vastgesteld op 188,85. Het bestreden besluit rust op de grond dat gezien het bepaalde in artikel 6:2:5 van het Ambtenarenreglement Haarlem 1995 (hierna: Reglement) over de periode van 30 januari 2006 tot 3 september 2007 geen vakantieopbouw heeft plaatsgevonden. Appellant onderkent dat de in artikel 6:2:5 van het Reglement vervatte regeling op gespannen voet lijkt te staan met het door betrokkene ingeroepen arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (thans: Hof van Justitie van de Europese Unie; hierna: Hof) van 20 januari 2009, Schultz-Hoff e.a., C-350/06 en C-520/06, NJ 2009, 252. Appellant ziet zich echter, zolang de regelgeving niet is gewijzigd, genoodzaakt de regeling onverkort toe te passen. Volgens appellant stemt deze handelwijze overeen met een advies daartoe van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten.

      2.1. De rechtbank heeft bij de aangevallen uitspraak het beroep van betrokkene tegen het bestreden besluit gegrond verklaard en dat besluit vernietigd met bepalingen omtrent vergoeding van proceskosten en griffierecht. De rechtbank heeft - met verwijzing naar de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van 26 mei 2009, LJN BJ1356 en TAR 2009, 129 - als haar oordeel gegeven dat betrokkene een rechtstreeks beroep toekomt op artikel 7 van richtlijn 2003/88/EG van het Europees Parlement en de Raad van 4 november 2003 betreffende een aantal aspecten van de organisatie van de arbeidstijd (PB L 299, blz. 9), hierna: richtlijn 2003/88. Artikel 6:2:5 van het Reglement moet naar het oordeel van de rechtbank, nu de opbouw van het recht op vakantie afhankelijk wordt gesteld van de voorwaarde dat de werknemer in de betreffende periode daadwerkelijk heeft gewerkt, bij het licht van het...