Cassatie van Supreme Court (Netherlands), 20 de Diciembre de 2011

• Datum uitspraak: 20 de Diciembre de 2011
• Uitgevende instantie: Supreme Court (Netherlands)

20 december 2011

Strafkamer

nr. 10/00940

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch van 3 februari 2010, nummer 20/001971-09, in de strafzaak tegen:

[Verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1969, ten tijde van de betekening van de aanzegging gedetineerd in de Penitentiaire Inrichting "Zuid-West, locatie Dordtse Poorten" te Dordrecht.

1. Geding in cassatie

   Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. R.J. Baumgardt, advocaat te Spijkenisse, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

   De Advocaat-Generaal Machielse heeft geconcludeerd tot een verlaging van de opgelegde straf en tot verwerping van het beroep voor het overige.

2. Beoordeling van het eerste middel

   2.1. Het middel klaagt dat het Hof het beroep op noodweer(exces) onvoldoende gemotiveerd heeft verworpen.

   2.2.1. Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat:

   hij op 9 augustus 2008 te Grave opzettelijk [slachtoffer] van het leven heeft beroofd, immers heeft hij, verdachte, met dat opzet, met een vuurwapen schoten op [slachtoffer] afgevuurd, tengevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] is overleden.

   2.2.2. Deze bewezenverklaring steunt op de volgende bewijsmiddelen:

   1. de verklaring van de verdachte ter terechtzitting in hoger beroep, voor zover inhoudende:

      Mijn vriendin [betrokkene 1] en ik [sliepen] in de nacht van 8 op 9 augustus 2008 in onze toercaravan aan de [a-straat 1] in Grave. [...]

      Wij werden wakker van het geschreeuw van [slachtoffer]. Dat geschreeuw stopte even, waarna wij weer wilden gaan slapen, maar vervolgens hoorde ik dat hij op mijn plaats kwam en op mijn caravan begon te bonken. [...] Hij [gooide] het raam van onze caravan [in] [...]. En toen is het gebeurd. Ik heb een pistool gepakt, de deur opengedaan en geschoten.

      [...]

      De caravandeur had ik afgesloten, met de hendel naar boven. Vanaf de buitenkant kon je daardoor dus niet in de caravan komen. Dat deed ik 's nachts altijd en ook die bewuste nacht voordat ik ging slapen. De ramen waren dicht en de gordijnen waren gesloten. Wij werden die nacht omstreeks 03.50 uur wakker van geschreeuw. In eerste instantie waren we daar niet zo van onder de indruk, het gebeurde immers wel vaker. Daarna hoorde ik echter een poortje opengaan en het geschreeuw dichterbij komen. Ik hoorde dat het [slachtoffer] was. Hij riep dat ik eruit moest komen en zijn schulden moest betalen. Het was voor mij duidelijk dat hij daarbij op mij doelde en niet op [betrokkene 1]. Hij begon flink op onze caravan te bonzen en riep: 'Jij betaalt mijn schulden' en 'Kom eruit'. Hij heeft tegen het raam, de zijkant en ook de deur van de caravan gebonsd. [...] Ik kon horen waar hij was. [...] Ik ben toen uit bed opgestaan en heb een keer 'Flikker op' naar hem teruggeroepen. [...] Er is vervolgens een dakpan door de plexiglazen ruit van onze caravan gegooid. [...] Het was [slachtoffer], dat wist ik zeker. Iemand anders heb ik niet gehoord. [...] Ik had mij [...] aangekleed [...]. Toen de dakpan naar binnen was gegooid, heb ik tegen mijn vriendin gezegd dat zij zich ook moest aankleden. [...] Ik weet nog [...] dat ik het pistool heb gepakt. Het pistool lag in de toiletruimte boven de spiegel in een plastic zakje. Daar had ik het zelf neergelegd. Ik wist dat het wapen voorzien was van kogels. Ik heb de slede naar achter getrokken. [...] Hij was nog steeds aan het schreeuwen. Ik heb heel even staan luisteren.

      [...] Ik heb hem [...] niet [...] gewaarschuwd. [...] Hij was nog steeds in de buurt van de caravan, dat kon ik namelijk horen door het bonzen op de caravan en het geschreeuw. [...] Ik weet nog wel dat ik de deur open heb gedaan. [...] Ik heb de hendel van de deur naar beneden gedaan om de deur te openen. Door de hendel naar beneden te duwen, haal je ook het slot van de deur. [...] [Slachtoffer] stond toen bij de deur. [...]

      Ik zag [hem] bij de deur staan. Ik heb naar hem gekeken. Het was weliswaar donker, maar de lantaarns schenen wel. Ik zag [slachtoffer] staan en ik heb vrijwel direct geschoten. [...] Ik heb mijn wapen [...] naar buiten gericht. Ik zag hem wel staan. Ik had een wapen in mijn hand. Ik heb met gestrekte arm naar voren geschoten. [...]

      Mij wordt gevraagd of ik kon horen dat hij alcohol had gedronken. Dat was zeker te horen. Hij was aangeschoten. [...]

      Het is [...] waar dat hij aan de deur heeft getrokken en dat het hem niet is gelukt de deur te openen.

   2. de verklaring van de verdachte ter terechtzitting in eerste aanleg, voor zover inhoudende:

      In de nacht van 8 op 9 augustus 2008 lag ik met mijn vriendin (hof: [betrokkene 1]) te slapen in mijn caravan op het perceel [a-straat 1] te Grave. [slachtoffer] (het hof begrijpt: [slachtoffer]) is naar mijn caravan gekomen en heeft naar mij staan schreeuwen. Hij heeft ook op mijn caravan gebonsd. Daarna heeft hij met een dakpan op de ruit van de caravan geslagen. Deze ruit is stukgegaan. Ik heb het pistool gepakt en doorgeladen. Ik heb de haan nog teruggedaan. Enige tijd daarna heb ik de deur van mijn caravan van het slot gedaan, geopend en vrijwel direct op [slachtoffer] geschoten.

   3. een proces-verbaal van politie, voor zover inhoudende als verklaring van de verdachte:

      "Vraag: Wanneer heb jij het wapen gepakt?

      Antwoord: [Dat] heb ik gepakt op het moment dat [slachtoffer] (het hof begrijpt: [slachtoffer]) die dakpan naar binnen had gegooid.

      Vraag: Waar lag dat wapen?

      Antwoord: In de caravan. Boven bij de spiegel, bij het wasbakje. [...]

      Vraag: Hoe heb je geschoten?

      Antwoord: Ik heb gewoon zo gedaan. Van paf paf.

      Noot verbalisant: Verdachte maakt met zijn rechterhand en rechterarm een beweging alsof hij een pistool vast heeft en richt deze naar voren. [...]

      Vraag: Wat heb je gedaan nadat je geschoten had?

      Antwoord: Ik heb vlug de deur dicht gedaan en ben terug naar binnen gegaan. [...]

      Vraag: Waar stond jij toen jij schoot?

      Antwoord: Ik stond in de deuropening, in de caravan.

   4. een proces-verbaal van de Rechter-Commissaris, voor zover inhoudende als verklaring van de verdachte:

      Ik schoot toen [slachtoffer] vlakbij de deur van de caravan stond. Ik deed de deur open, toen zag ik [slachtoffer] en toen heb ik geschoten.

   5. een proces-verbaal van politie, voor zover inhoudende als verklaring van [betrokkene 1]:

      [Verdachte] (het hof begrijpt: verdachte) en ik zijn gaan slapen. Op een gegeven moment werd ik wakker van geschreeuw buiten. Ik hoorde [slachtoffer] (het hof begrijpt: [slachtoffer]) zingen, even later begon hij te schreeuwen. [...] Vlak nadat ik wakker was geworden, hoorde ik het poortje van onze standplaats opengaan [...].

      Ik hoorde [slachtoffer] schreeuwen, het geluid kwam dichterbij. [...] Ik hoorde dat [slachtoffer] tegen onze caravan begon te schoppen of slaan. [Verdachte] en ik lagen nog steeds in bed. Ik hoorde dat hij op de deur begon te rammen en volgens mij trok hij aan de deur van onze caravan. Ik hoorde dat bij steeds hetzelfde bleef schreeuwen. Op het moment dat [slachtoffer] aan de deur begon te trekken, is [verdachte] uit bed gegaan en heeft zich aangekleed. [...] Ik hoorde dat [verdachte] riep: 'Ga nou eens weg.' [...] Ik hoorde dat [slachtoffer] bleef schreeuwen en op de deur bleef rammen. Ik hoorde plotseling een hoop kabaal en zag dat er iets door het raam aan de voorkant van de caravan naar binnen werd gegooid. Het rolgordijn van dit raam zat dicht. Ik zag iets naar binnen komen vliegen. [...] [Verdachte] (zei) tegen mij dat ik me aan moest kleden. [verdachte] klonk geschrokken en volgens mij was hij ook boos. [...] Ik heb me aangekleed en ben teruggelopen naar het bed aan de andere kant van de caravan. [...] Toen ik terugliep naar het bed zag ik dat [verdachte] een wapen in zijn hand had. [...] Ik zat alweer op bed toen ik zag dat [verdachte] de deur van de caravan openmaakte. Zoals ik me nu herinner, hoorde ik [slachtoffer] constant schreeuwen. [...] Op het moment dat [verdachte] de deur openmaakte, hoorde ik schoten.

   6. een proces-verbaal van politie, voor zover inhoudende als verklaring van [betrokkene 1]:

      Ik hoorde dat [verdachte] de deur openmaakte.

      Vraag: Waar was [slachtoffer] op dat moment?

      Antwoord: Volgens mij stond hij voor de deur van onze caravan. Ik hoorde hem nog steeds op de caravan bonken bij de deur.

      Vraag: Hoe lang na het openen van de deur hoorde jij het eerste schot?

      Antwoord: Het ging vrij snel. [Verdachte] heeft niets gezegd.

   7. een proces-verbaal van politie, voor zover inhoudende als verklaring van [betrokkene 2]:

      "[Verdachte] woonde op de [a-straat 1] te Grave.

      [Vannacht] (het hof begrijpt: op 9 augustus 2008) werd [ik] [...] door [betrokkene 3] (het hof begrijpt: [betrokkene 3]) wakker gemaakt. [...]

      Ik ben naar buiten gelopen richting de wagen [...] op nummer [001]. [...]

      Pa (het hof begrijpt: zijn vader [slachtoffer]) is naar de deur (het hof begrijpt: van de caravan van de verdachte) gelopen en heeft daar op gebonkt.

      Daarna is hij teruggelopen naar de voorkant van toercaravan en heeft toen op het raam geslagen en gebonkt. Daarna heeft hij de dakpan gepakt en daarmee op het raam geslagen. [...]

      Daarna heb ik gezien dat mijn vader weer naar de deur liep. Ik zag en hoorde hem weer tegen de deur van de caravan bonken met zijn handen. Ik hoorde mijn vader roepen "Kom eruit" of zoiets, of "Kom naar buiten".

      Ik stond tussen 2 pilaren waartussen een hekwerk zit. Ik kreeg de poort die tussen de pilaren zit niet open. Ik ben toen een stukje doorgelopen en wilde over het hekwerk heen klimmen om mijn vader terug te halen. Op de een of andere manier lukte het mij niet om over het hekwerk te klimmen. Toen gebeurde het eigenlijk.

      Ik maakte aanstalten om terug te lopen naar het poortje dat ik eerder niet open kreeg. Ik hoorde een knal en zag uit mijn linkerooghoek een flits. [...] Ik draaide me direct weer richting de toercaravan en ik zag de lichtflitsen en hoorde de knallen. [...] Ik heb nog buiten het hekwerk aan mijn...