Voorlopige voorziening van Rechtbank 's-Gravenhage, Haarlem, 15 de Enero de 2007

• Spreker: gepubliceerd
• Datum uitspraak: 15 de Enero de 2007
• Uitgevende instantie: Haarlem

RECHTBANK 's-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

Nevenzittingsplaats Haarlem

zaaknummer: AWB 06 / 59223

uitspraak van de voorzieningenrechter van 15 januari 2007

in de zaak van:

[verzoeker],

geboren op [geboortedatum] 1957, van Afghaanse nationaliteit,

verzoeker,

gemachtigde: mr. T.E. Breton - de Munck, advocaat te Lisse,

tegen:

de minister van Justitie, voorheen de minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie,

verweerder,

gemachtigde: mr. T. Hartsuiker, werkzaam bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst te

's-Gravenhage.

1. Procesverloop

   1.1 Verzoeker heeft op 31 oktober 2006 een aanvraag ingediend tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd. Verweerder heeft de aanvraag bij besluit van 2 december 2006 afgewezen. Verzoeker heeft tegen het besluit op 4 december 2006 beroep ingesteld.

   1.2 Verweerder heeft zich op het standpunt gesteld dat het beroep de werking van het besluit niet opschort. Verzoeker heeft op 4 december 2006 gevraagd een voorlopige voorziening te treffen. Hij verzoekt verweerder te verbieden hem uit te zetten voordat de rechtbank op het beroep heeft beslist.

   1.3 De openbare behandeling van het geschil heeft plaatsgevonden op 4 januari 2007. Verzoeker is in persoon verschenen, bijgestaan door mr. H.H.R. Bruggeman, kantoorgenoot van zijn gemachtigde. Verweerder is vertegenwoordigd door zijn gemachtigde.

2. Overwegingen

   2.1 Indien tegen een besluit beroep bij de rechtbank is ingesteld, kan de voorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd is in de hoofdzaak, ingevolge artikel 8:81, eerste lid, Algemene wet bestuursrecht (Awb) op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

   2.2 Ingevolge artikel 82, eerste lid, Vreemdelingenwet 2000 (Vw) wordt, voor zover hier van belang, de werking van het besluit omtrent een verblijfsvergunning asiel opgeschort totdat op het beroep is beslist. Ingevolge artikel 82, tweede lid, aanhef en onder b, Vw is artikel 82, eerste lid, Vw onder meer niet van toepassing indien het besluit inhoudt de afwijzing van een herhaalde aanvraag.

   2.3 De voorzieningenrechter betrekt bij de beoordeling de volgende feiten. Op 16 februari 1998 heeft betrokkene een aanvraag ingediend om toelating als vluchteling. Bij besluit van 23 december 1998 is aan verzoeker een voorwaardelijke vergunning tot verblijf verleend met ingang van 16 februari 1998. Deze vergunning is op grond van artikel 13a Vreemdelingenwet 1994 met ingang van 16 februari 2001 omgezet in een verblijfsvergunning zonder beperkingen. Laatstgenoemde vergunning is met de inwerkingtreding van de Vw op 1 april 2001 omgezet in een verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd. Verweerder heeft vervolgens op 1 september 2003 het voornemen kenbaar gemaakt om de aan verzoeker verleende verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd in te trekken omdat, kort gezegd, hij bij zijn aanvraag om toelating als vluchteling onjuiste gegevens heeft verstrekt over de door hem in zijn land van herkomst verrichte werkzaamheden als politiek secretaris en er ten aanzien van hem vanwege die werkzaamheden ernstige redenen bestaan om te veronderstellen dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan gedragingen als bedoeld in artikel 1F Verdrag betreffende de status van vluchtelingen (Vluchtelingenverdrag). In verband hiermee is verzoeker op 17 november 2003 gehoord door een ambtelijke commissie. Bij besluit van 8 december 2003 heeft verweerder de aan verzoeker verleende verblijfsvergunning ingetrokken. Het hiertegen ingestelde beroep is bij uitspraak van deze rechtbank en nevenzittingsplaats Leeuwarden van 4 februari 2005 (03/66479) ongegrond verklaard. Het door verzoeker hiertegen ingestelde hoger beroep is bij uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) van 22 juli 2005 (200501901/1) kennelijk ongegrond verklaard.

   Aan de echtgenote en vier zonen van verzoeker, in gezelschap van wie verzoeker in 1998 naar Nederland is gevlucht, is bij Koninklijk Besluit van 10 juni 2005 de Nederlandse nationaliteit verleend.

   2.4 Verzoeker heeft ter onderbouwing van de onderhavige aanvraag de volgende stukken overgelegd:

1. Verklaring van 26 augustus 2006 van kolonel Abdul Rashid, medewerker van het algemeen directoraat interne zaken van het Afghaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij verklaart dat verzoeker tot de tijd dat hij werkzaam was bij het directoraat geen enkele rechten van de mens heeft geschonden.

2. Verklaring van onbekende datum van kolonel Shahrokh Khan, werkzaam bij het algemeen directoraat van secretariaat van het Afghaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij verklaart dat verzoeker bij het Ministerie heeft gewerkt en dat verzoeker inzake de schending van mensenrechten geen enkele verantwoordelijkheid had en dat hij ook geen relatie met de Khad had. 3. Verklaring van 16 augustus 2006 (opgemaakt te [plaatsnaam]) van Mafad Gharzai, voormalig officier van het algemeen directoraat strafrechtelijke zaken van het Afghaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij verklaart dat verzoeker bij het algemeen directoraat inspectie van het Ministerie van Binnenlandse Zaken heeft gewerkt als administratief medewerker. Verzoeker heeft ook politieke werkzaamheden verricht. Verzoeker heeft geen rechten van de mensen geschonden en heeft geen relatie gehad met de [naam]

4. Verklaring van 17 augustus 2006 (opgemaakt te Londen) van kolonel Ramazan Ali Saiam, vroeger directeur van de hoofdafdeling onderwijs van directoraat verkeerspolitie van het Afghaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken. Hij verklaart dat verzoeker bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken heeft gewerkt en dat hij zich bezig heeft gehouden met de handhaving van veiligheid. Verzoeker had geen contacten met de [naam]. Verzoeker heeft zich tijdens zijn functies niet schuldig gemaakt aan het kwaaddoen en kwellen...