Cassatie van Supreme Court (Netherlands), 5 de Abril de 2013
| Datum uitspraak | 5 de Abril de 2013 |
| Uitgevende instantie: | Supreme Court (Netherlands) |
5 april 2013
Eerste Kamer
11/03982
EV/AS
Hoge Raad der Nederlanden
Arrest
in de zaak van:
[Eiser],
wonende te [woonplaats],
EISER tot cassatie,
advocaat: mr. E.C. Kerkhoven,
t e g e n
[Verweerster],
gevestigd te [vestigingsplaats]
VERWEERSTER in cassatie,
advocaat: mr. R.K. van der Brugge.
Partijen zullen hierna ook worden aangeduid als [eiser] en [verweerster].
-
Het geding in feitelijke instanties
Voor het verloop van het geding in feitelijke instanties verwijst de Hoge Raad naar de navolgende stukken:
a. de vonnissen in de zaak 300519 HA ZA 07-3848 van de rechtbank 's-Gravenhage van 9 april 2008, 17 september 2008 en 21 januari 2009;
b. de arresten in de zaak 200.029.707/01 van het gerechtshof te 's-Gravenhage van 31 augustus 2010 en 15 maart 2011.
De arresten van het hof zijn aan dit arrest gehecht.
-
Het geding in cassatie
Tegen de arresten van het hof heeft [eiser] beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
[Verweerster] heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.
De zaak is voor partijen toegelicht door hun advocaten, en voor [verweerster] mede door mr. M. Drolsbach, advocaat te Amsterdam.
De conclusie van de plaatsvervangend Procureur-Generaal strekt tot verwerping van het beroep.
De advocaat van [eiser] heeft bij brief van 1 februari 2013 op die conclusie gereageerd.
-
Beoordeling van de middelen
De in de middelen aangevoerde klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien art. 81 lid 1 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.
-
Beslissing
De Hoge Raad:
verwerpt het beroep;
veroordeelt [eiser] in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [verweerster] begroot op € 2.428,34 aan verschotten en € 2.200,-- voor salaris.
Dit arrest is gewezen door de raadsheren A.M.J. van Buchem-Spapens, als voorzitter, C.E. Drion en G. Snijders, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer M.A. Loth op 5 april 2013.
11/03982
mr. De Vries Lentsch-Kostense
Zitting 18 januari 2013
Conclusie inzake
[Eiser]
tegen
[Verweerster]
Inleiding
-
Inzet van de onderhavige, op de voet van art. 477a Rv gevoerde verklaringsprocedure, is het door verweerster in cassatie, hierna: [verweerster], executoriaal gelegd derdenbeslag onder eiser tot cassatie, hierna: [eiser] of [eiser], ten laste van zijn schuld aan zijn broer [betrokkene 1] uit hoofde van de verdeling van de nalatenschap van hun moeder. [Verweerster] betwist de verklaring van de derde-beslagene [eiser] dat hij niets aan zijn broer [betrokkene 1] verschuldigd is omdat diens vordering door verrekening is tenietgegaan. De rechtbank, die overigens het beroep van [eiser] op verrekening honoreerde, heeft de waarde van de legitieme van [betrokkene 1] in de nalatenschap van zijn moeder - op grond van de door [verweerster] in het geding gebrachte en door [eiser] niet concreet aangevallen berekening - gesteld op € 58.586,-. Het hof, dat het beroep op verrekening afwees, heeft vastgesteld dat in de appelprocedure ervan moet worden uitgegaan dat de legitieme portie van [betrokkene 1] in de nalatenschap van zijn moeder (en daarmee de vordering van [betrokkene 1] op [eiser]) een omvang heeft van € 58.586,- nu de waarde daarvan door de rechtbank - in hoger beroep niet bestreden - op dat bedrag is bepaald.
In cassatie klaagt [eiser] dat het hof de devolutieve werking van het appel heeft miskend door uit te gaan van de door de rechtbank vastgestelde waarde van de legitieme portie van [betrokkene 1]. Voorts klaagt [eiser] dat het hof niet had mogen voorbijgaan aan het betoog dat de vordering van [verweerster] op [betrokkene 1] - die door [betrokkene 1] is erkend bij akte die is verleden door een Duitse notaris en die is voorzien van een verlof tot tenuitvoerlegging in de zin van art. 985 juncto 993 Rv - is "verzonnen". Het cassatieberoep moet worden verworpen.
-
Het hof heeft in rov. 1 t/m 5 van zijn (tussen)arrest van 31 augustus 2010 het volgende tot uitgangspunt genomen. Deze uitgangspunten zijn in cassatie niet bestreden, met dien verstande dat in cassatie wel wordt betoogd dat het hof gelet op de devolutieve werking van het appel niet had mogen uitgaan van de door de rechtbank vastgestelde waarde van de legitieme portie van [betrokkene 1].
i) [Eiser] en zijn broer [betrokkene 1] zijn zonen van [betrokkene 2], die is overleden op 25 juli 1987, en [betrokkene 3], hierna: de erflaatster, die is overleden op 9 juli 2005.
ii) [Betrokkene 2] heeft een zogenaamd 'langstlevende-testament' in de zin van art. 4:1167 (oud) BW gemaakt, op grond waarvan zijn nalatenschap is toegedeeld aan zijn echtgenote - de erflaatster - en waarbij [eiser] en [betrokkene 1] een niet-opeisbare vordering in contanten op de erflaatster kregen. Deze vordering bedraagt blijkens de aangifte voor het recht van successie wegens het overlijden van [betrokkene 2] f 11.767,- waar tegenover staat dat blijkens diezelfde aangifte tot de nalatenschap van [betrokkene 2] een verrekenbare vordering op [betrokkene 1] behoort ter hoogte van f 70.170,-.
iii) Toen zij overleed, was erflaatster enig eigenaar van een appartement aan de [a-straat 1] te Den Haag. Bij haar testament van 21 mei 1996 heeft erflaatster aan [eiser] haar appartement met gebruikmaking van art. 4:1167 (oud) BW toegedeeld en aan [betrokkene 1] een vordering ter hoogte van zijn breukdeel van zijn legitieme portie. Kennelijk heeft [betrokkene 1] een beroep gedaan op zijn legitieme portie, waarvan de waarde door de rechtbank - in hoger beroep niet bestreden - is bepaald op een bedrag van € 58.586,-.
iv) Bij akte van 28 januari 2005, verleden door de Duitse notaris Seidensticker, heeft [betrokkene 1] erkend dat hij aan [verweerster] een...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT