Cassatie van Supreme Court (Netherlands), 13 de Enero de 2009

• Datum uitspraak: 13 de Enero de 2009
• Uitgevende instantie: Supreme Court (Netherlands)

13 januari 2009

Strafkamer

07/11322

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch van 14 juni 2007, nummer 20/007824-05, in de strafzaak tegen:

[Verdachte], geboren op [geboorteplaats] op [geboortedatum], wonende te [woonplaats].

1. Geding in cassatie

   Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. S. Dogan, advocaat te Wijk bij Duurstede, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

   De Advocaat-Generaal Schipper heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

2. Beoordeling van het middel

   2.1. Het middel behelst de klacht dat het Hof in strijd met de tweede volzin van art. 359, tweede lid, Sv heeft verzuimd in het bijzonder de redenen op te geven die hebben geleid tot afwijking van een ter terechtzitting in hoger beroep uitdrukkelijk namens de verdachte onderbouwd standpunt.

   2.2.1. Het middel doelt op een verweer dat de raadsman van de verdachte blijkens het proces-verbaal van de terechtzitting van 31 mei 2007 heeft gevoerd, inhoudende:

   Ik herhaal het verweer betreffende de nietigheid van de dagvaarding dan wel oproepingen in eerste aanleg, zoals reeds gevoerd op 9 februari 2006. Mijn cliënt is opgeroepen voor de terechtzitting van 27 januari 2005, terwijl de zaak vervolgens op 26 januari 2005 door de rechtbank is behandeld.

   2.2.2. De bestreden uitspraak houdt geen beslissing op dit verweer in.

   2.2.3. Het verweer is ook ter terechtzitting van 9 februari 2006 gevoerd. Blijkens het proces-verbaal van die terechtzitting betrof het toen een zogeheten preliminair verweer als bedoeld in art. 283, eerste lid, Sv. Het proces-verbaal houdt daaromtrent het volgende in:

   "De raadsman van verdachte deelt - zakelijk weergegeven - mede:

   Ter terechtzitting van dit hof (de Hoge Raad leest: Bij het onderzoek in raadkamer van het Hof) van 17 november 2005 heb ik het preliminaire verweer gevoerd inhoudende dat de dagvaarding van cliënt in eerste aanleg nietig is, dan wel de oproepingen van cliënt in eerste aanleg nietig zijn. Het hof heeft op deze terechtzitting zich ongemotiveerd op het standpunt gesteld dat de procedure omtrent dagvaarding en oproepingen van cliënt in eerste aanleg in orde lijken te zijn. Ik herhaal op dit moment opnieuw dit preliminaire verweer. In eerste aanleg is de dagvaarding van cliënt niet tijdig aan hem betekend. Blijkens de stukken is de dagvaarding niet uitgereikt omdat volgens de desbetreffende brigadier van politie, [verbalisant 1], [a-straat 1] te [plaats], nooit bewoond wordt. Ik ben van mening dat dit geen grond is om verder onderzoek naar de woon- of verblijfplaats van een persoon te staken teneinde een dagvaarding te betekenen.

   Hetgeen de rechtbank Breda op 26 januari 2005 heeft gedaan acht ik opmerkelijk. De rechtbank heeft op die dag het onderzoek ter terechtzitting onderbroken, teneinde cliënt op 27 januari 2005 in staat te stellen het laatste woord te voeren. Op 27 januari 2005 is cliënt niet ter terechtzitting verschenen. Voor de datum 26 januari 2005 heeft justitie cliënt op geen enkele wijze kunnen bereiken. Hetgeen de rechtbank Breda op 26 januari 2005 heeft gedaan is volstrekt ten onrechte geschied, nu cliënt tegen de zitting van 27 januari 2005 te 10.00 uur was opgeroepen. Voorts had de rechtbank Breda nooit tot de conclusie mogen komen dat de dagvaarding van cliënt op correcte wijze was geschied. Ik stel mij dan ook op het standpunt dat uw hof de inleidende dagvaarding dan wel de daarop volgende oproepingen nietig dient te verklaren en dat de strafzaak dient te worden verwezen naar de rechtbank Breda.

   (...)

   De strafzaak tegen cliënt is op 26 januari 2005 door de rechtbank Breda inhoudelijk behandeld waarbij vervolgens de officier van justitie haar eis heeft...