Eerste aanleg - meervoudig van Rechtbank 's-Gravenhage, Hertogenbosch, 28 de Mayo de 2009

• Spreker: gepubliceerd
• Datum uitspraak: 28 de Mayo de 2009
• Uitgevende instantie: 's-Hertogenbosch

RECHTBANK ’s-GRAVENHAGE

Nevenzittingsplaats ’s-Hertogenbosch

Sector bestuursrecht

Zaaknummer: AWB 08/20501

Uitspraak van de meervoudige kamer van 28 mei 2009

inzake

[eiser],

geboren op [geboortedatum] 1960,

nationaliteit Iraanse,

verblijvende te Bergen op Zoom,

eiser,

gemachtigde mr. C. Chen,

tegen

de staatssecretaris van Justitie,

te Den Haag,

verweerder,

gemachtigde mr. G.M.H. Hoogvliet.

Procesverloop

In deze uitspraak wordt waar nodig onder verweerder tevens verstaan de minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie dan wel de minister van Justitie.

Bij besluit van 26 oktober 2007 heeft verweerder het verzoek van eiser tot toekenning van schadevergoeding afgewezen.

Het hiertegen door eiser gemaakte bezwaar is door verweerder bij besluit van 13 mei 2008 ongegrond verklaard.

Eiser heeft op 6 juni 2008 tegen laatstgenoemd besluit beroep ingesteld.

De zaak is behandeld op de zitting van 12 februari 2009, waar eiser is verschenen in persoon, bijgestaan door mr. M.A. Collet, waarnemend voor zijn kantoorgenoot. Verweerder is verschenen bij gemachtigde.

Overwegingen

1. Aan de orde is de vraag of het besluit van 13 mei 2008 in rechte stand kan houden.

2. Alvorens deze vraag te beantwoorden zal de rechtbank zich buigen over de vraag of zij als vreemdelingenkamer van de rechtbank te ’s-Gravenhage, nevenzittingsplaats ’s-Hertogenbosch, bevoegd is kennis te nemen van het onderhavige beroep.

3. Aan de orde is een zogeheten zuiver (ook wel: zelfstandig) schadebesluit op basis van een veronderstelde onrechtmatige overheidsdaad. Ten aanzien van de vraag welke bestuursrechter bevoegd is kennis te nemen van beroepen tegen dergelijke besluiten heeft zich de leer van de processuele connexiteit ontwikkeld. Volgens vaste jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (hierna: CRvB) en de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de Afdeling) is alleen die administratieve rechter bevoegd kennis te nemen van het (hoger) beroep tegen een zelfstandig schadebesluit, die ook bevoegd is te oordelen over (hoger) beroepen tegen het schadeveroorzakend handelen zelf. In de terminologie van de Afdeling: het past in het stelsel van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) om de algemene dan wel bijzondere bestuursrechter slechts bevoegd te achten tot kennisneming van beroepen tegen een zelfstandig schadebesluit, indien die rechter ook bevoegd is te oordelen over beroepen tegen de schadeveroorzakende uitoefening van de publiekrechtelijke bevoegdheid zelf. In het onderhavige geval heeft het veronderstelde schadeveroorzakend handelen c.q. nalaten betrekking op een procedure inzake een verblijfsvergunning.

4. Ten aanzien van beroepen tegen besluiten, gegeven op grond van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000), is ingevolge artikel 71, eerste lid, van de Vw 2000 uitsluitend deze rechtbank bevoegd. Het hiervoor vermelde beginsel van processuele connexiteit brengt met zich dat deze rechtbank - en meer specifiek de vreemdelingenkamer - bevoegd is kennis te nemen van het beroep tegen het in het geding zijnde zelfstandig schadebesluit.

5. Gelet op het vorenstaande is deze rechtbank bevoegd van het onderhavige beroep kennis te nemen.

6. De rechtbank gaat van de navolgende feiten uit. Eiser heeft op 24 januari 2001 een asielaanvraag ingediend. Op 17 september 2001 heeft de Minister van Buitenlandse Zaken (hierna: de minister) een individueel ambtsbericht uitgebracht. Op 30 oktober 2001 is naar aanleiding van voornoemde aanvraag een voornemen tot afwijzing kenbaar gemaakt. Eiser heeft bij brief van 29 november 2001 een zienswijze ingediend. Bij besluit 19 december 2001 is voormelde aanvraag afgewezen. Hiertegen heeft eiser op 14 januari 2002 beroep ingesteld. Nadien heeft de rechtbank, met toepassing van artikel 8:29, derde lid, van de Awb, op 14 januari 2003 beslist dat beperkte kennisname van een aantal stukken gerechtvaardigd is. Het voormelde beroep is bij uitspraak van deze rechtbank, nevenzittingsplaats Maastricht, van 3 februari 2004, gegrond verklaard. Naar aanleiding hiervan heeft verweerder op 19 mei 2004 de minister verzocht om de resultaten van voormeld ambtsbericht opnieuw te beoordelen. Op 19 augustus 2004 heeft de minister een nieuw individueel ambtsbericht uitgebracht, waarin is vermeld dat de herbeoordeling geen aanleiding heeft gegeven tot herziening van het gestelde in het ambtsbericht van 17 september 2001. Op 20 oktober 2004 is wederom een voornemen tot afwijzing uitgebracht. Eiser heeft naar aanleiding hiervan bij brief van 11 november 2004 een zienswijze ingediend. Bij besluit van 23 november 2004 is de aanvraag wederom afgewezen. Hiertegen heeft eiser op 16 december 2004 beroep ingesteld. Nadien heeft de rechtbank, met toepassing van artikel 8:29, derde lid, van de Awb, op 22 juli 2005 (wederom) beslist dat beperkte kennisname van een aantal stukken gerechtvaardigd is. Op 2 december 2005 is het besluit van 23 november 2004 ingetrokken. Bij besluit van 6 april 2006 is aan eiser een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd, op grond van artikel 29, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vw 2000, verleend, met ingang van 24 januari 2001, geldig tot 24 januari 2004. Met ingang van laatstgenoemde datum is aan eiser een verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd verleend. Op 25 april 2007 heeft eiser het onderhavige verzoek om schadevergoeding ingediend.

7. Verweerder heeft aan de afwijzing van eisers verzoek om schadevergoeding, het navolgende ten grondslag gelegd. Eiser komt niet in aanmerking voor vergoeding van materiële schade, omdat niet is voldaan aan het zogenoemde “relativiteitsvereiste”.

   Ten aanzien van immateriële schade heeft verweerder erop gewezen dat eiser bij binnenkomst in Nederland reeds medische problemen had...