Uitspraak Nº 02-821085-16. Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 2017-10-11
| ECLI | ECLI:NL:RBZWB:2017:6438 |
| Date | 11 Octubre 2017 |
| Docket Number | 02-821085-16 |
| Court | Rechtbank Zeeland-West-Brabant (Neederland) |
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT
Strafrecht
Zittingsplaats: Breda
parketnummer: 02/821085-16
vonnis van de meervoudige kamer d.d. 11 oktober 2017
in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren op [geboortedag] 1962, te [geboorteplaats] ,
thans gedetineerd in de PI Vught,
raadsvrouw mr. F.A.G.M. Landerloo, advocaat te Maastricht.
De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 27 september 2017, waarbij de officier van justitie, mr. Huizenga, en de verdediging hun standpunten kenbaar hebben gemaakt.
Verdachte staat terecht, terzake dat:
hij op of omstreeks 22 september 2016 te Zevenbergen, gemeente Moerdijk, [slachtoffer] opzettelijk van het leven heeft beroofd, immers heeft verdachte met dat opzet met kracht de keel/hals van die [slachtoffer] dichtgeknepen en/of gedurende langere tijd dichtgeknepen gehouden, en/of (daarbij) met kracht de mond en/of neus van die [slachtoffer] , al dan niet met
behulp van een voorwerp, afgedekt/afgesloten voor zuurstof en/of gedurende langere tijd afgedekt/afgesloten voor zuurstof gehouden,
ten gevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] is overleden;
subsidiair, althans, indien het vorenstaande onder 1 niet tot een veroordeling
mocht of zou kunnen leiden:
hij op of omstreeks 22 september 2016 te Zevenbergen, gemeente Moerdijk, zijn echtgenote, [slachtoffer] , heeft mishandeld, immers heeft verdachte met kracht de keel/hals van die [slachtoffer] dichtgeknepen, en/of (daarbij) met kracht de mond en/of neus van die [slachtoffer] , al dan niet met behulp van een voorwerp, afgedekt/afgesloten voor zuurstof, terwijl het feit de dood ten gevolge heeft gehad;
De dagvaarding is geldig.
De rechtbank is bevoegd.
De officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging.
Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich opzettelijk schuldig heeft gemaakt aan de primair tenlastegelegde doodslag op zijn echtgenote [slachtoffer] . Zij baseert zich daarbij onder meer op de conclusie van de patholoog, inhoudend dat [slachtoffer] (hierna: [slachtoffer] ) is overleden als gevolg van bij leven opgelopen omsnoerend en/of samendrukkend geweld op de hals en de nek, alsmede de bevindingen van de patholoog over letsels in de hals, het strottenhoofd, het gelaat en de bovenlip, aan beide schouders en de vele aangetroffen bloeduitstortingen aan de ledematen die waren veroorzaakt door bij leven opgelopen stomp botsend geweld. Er is volgens de officier van justitie grof geweld uitgevoerd op het lichaam van [slachtoffer] . Enkel verdachte, zijn zoon [naam 1] en de drie minderjarige kinderen waren in de woning aanwezig. Een andere, onbekende dader kan worden uitgesloten nu uit camerabeelden volgt dat er, buiten de hiervoor genoemde personen, in die nacht geen mensen de woning zijn binnengedrongen én er ook geen braaksporen zijn gevonden in de woning. De betrokkenheid van [naam 1] is niet aangetoond. Verdachte kan feitelijk de enige dader zijn. Het door de verdediging opgeworpen scenario dat [slachtoffer] zich van het leven heeft beroofd, is volgens de officier van justitie uitgesloten. Er zijn geen middelen/voorwerpen aangetroffen waarmee zij zichzelf gewurgd zou kunnen hebben en het forse geweld dat op het lichaam is toegebracht, kan niet door [slachtoffer] zelf zijn toegebracht. Verdachte heeft wisselende verklaringen afgelegd over wat er die nacht is gebeurd. Hij geeft aan een black out te hebben gehad en daarom niet meer te weten wat er tussen ongeveer drie uur en zes uur in de nacht heeft plaatsgevonden. Op basis van de deskundigenrapportages van Van Oorsouw en Van Casteren concludeert de officier van justitie dat verdachte zijn geheugenverlies voorwendt. Verdachte heeft bovendien in een van zijn eerste verhoren verklaard welke WhatsAppberichten hij had gelezen. Een deel van de inhoud van deze berichten is die nacht pas rond half vijf voor het eerst gelezen. Dit maakt het scenario van geheugenverlies tussen ongeveer drie en zes uur ongeloofwaardig.
Het standpunt van de verdediging
De verdediging is van mening dat de rechtbank niet tot een bewezenverklaring kan komen. In de eerste plaats is betoogd dat het scenario dat [slachtoffer] suïcide heeft gepleegd, niet kan worden uitgesloten. Manuele strangulatie lijkt niet mogelijk, echter ligatuurstrangulatie, verwurging met behulp van een voorwerp, kan wel hebben plaatsgevonden. Er waren voorwerpen in de kamer die zij zou kunnen hebben gebruikt bij haar verwurging, te weten een deels opgevouwen kussensloop, beige kleurige handdoeken ter hoogte van het voeteneind en met name een blauwkleurige handdoek met het opschrift Man Truck line die tussen het nachtkastje en de zonnebank lag. Deze blauwkleurige handdoek lag aan de zijde van het bed waar [slachtoffer] heeft gelegen en er zat een bruine streepvormige vlek op deze handdoek. Dat er ruzie is geweest tussen verdachte en [slachtoffer] waarbij een worsteling heeft plaatsgevonden, kan zo zijn, maar het is niet duidelijk dat deze ruzie of worsteling een bijdrage aan het overlijden heeft geleverd. Nu het scenario van zelfdoding niet kan worden uitgesloten, dient vrijspraak te volgen voor verdachte. In de tweede plaats is betoogd dat het niet kan worden uitgesloten dat er bij verdachte sprake is van geheugenverlies. De deskundige Van Oorsouw heeft geconcludeerd dat niet kan worden uitgesloten dat verdachte het geheugenverlies veinst, maar zekerheid kan zij hierover niet geven. Er is onderzoek gedaan door het Openbaar Ministerie naar de tijdstippen van het uitlezen van de WhatsAppgesprekken op de telefoon van [slachtoffer] . Uit dit onderzoek volgt dat verdachte over zaken heeft verklaard die hij alleen kan hebben gelezen in de periode waarin hij zegt dat hij een black out had. De wetenschap van die berichtjes wordt door verdachte gezien als de zogenaamde herinneringseilandjes waarover Van Oorsouw schrijft. Dit maakt de verklaring van verdachte over zijn geheugenverlies authentiek. Bij verdachte is er sprake geweest van dissociatieve amnesie, met andere woorden een red out, waarbij verdachte door de mentale klap in een toestand terecht is gekomen waarin hij ging dissociëren en niet meer wist wat hij deed. Zijn gedrag was daardoor niet vrijwillig of controleerbaar, zodat niet kan worden bewezen dat er bij verdachte sprake was van opzet op de dood van [slachtoffer] zodat vrijspraak moet volgen.
Het oordeel van de rechtbank
Op 22 september 2016, om 06.03 uur 1 kwam er een melding binnen bij 112 waarin een man vertelde dat zijn vrouw niet meer wakker werd. De melder gaf aan te wonen op het adres [adres] te Zevenbergen.2 De politie kwam rond 06.17 uur ter plaatse en trof in de slaapkamer personen aan die een vrouw die op de grond midden in de slaapkamer lag, aan het reanimeren waren. In de woning trof de verbalisant [naam 1] aan. Hij zei dat er op de slaapkamer naast de trap twee kinderen sliepen en aan de andere kant van de overloop nog een kind. [naam 1] vertelde dat de partner van de vrouw in de slaapkamer op het bed zat. Dit bleek verdachte te zijn. Via het operationeel centrum hoorde de agent dat volgens de gemeentelijke basisadministratie [slachtoffer] , geboren op [geboortedag slachtoffer] -1970, op het adres stond ingeschreven. 3
Verdachte4 en [naam 1]5 hebben verklaard dat verdachte [slachtoffer] uit bed heeft gehaald en op de grond heeft gelegd om haar te reanimeren. Getuige [getuige 1] , lid van de vrijwillige brandweer, verklaarde dat hij ter plaatse kwam en voor de reanimatie het lichaam heeft verplaatst. Ze lag bij het voeteneind van het bed en men heeft haar verplaatst naar het midden van de kamer. De benen waren koud. 6 Getuige [getuige 2] , ambulanceverpleegkundige, heeft verklaard dat de vrouw al was overleden toen hij ter plaatse kwam. Er was sprake van een asystolie, wat wil zeggen dat er geen hartslag was.7
Er is sectie verricht op het lichaam van [slachtoffer] teneinde de doodsoorzaak te onderzoeken. Patholoog Maes heeft in haar sectierapport van 26 november 2016 gerapporteerd dat er als gevolg van bij leven opgelopen omsnoerend en/of samendrukkend geweld op de hals en nek vele huid en wekedelen letsels waarneembaar waren. Er waren huidkneuzingen en onderhuidse bloeduitstortingen met begeleidende bloeduitstortingen in de weke delen van de hals, in de mondbodem en in nekspieren. Van het strottenhoofd waren de beide bovenste hoorntjes gebroken en bij nader pathologisch onderzoek bleek ook de rechter grote hoorn van het tongbeen te zijn gebroken. Het overlijden wordt door dit geweld op de hals zonder meer verklaard als gevolg van acuut opgetreden zuurstofgebrek en algehele weefselschade. Er waren ook letsels in het gelaat en de bovenlip, het gevolg van bij leven opgelopen uitwendig inwerkend botsend geweld zoals door slaan, stompen, ergens tegenaan botsen kunnen ontstaan. Aan de beide schouders waren onderhuidse bloeduitstortingen met begeleidende bloeduitstortingen in de rugspieren. Deze zijn het gevolg van bij leven opgelopen stomp botsend geweld zoals kan passend bij ergens tegenaan stoten, botsen of slaan. Er waren aan de ledematen vele onderhuidse bloeduitstortingen veroorzaakt door bij leven opgelopen stomp botsend geweld. Deze letsels kunnen passen bij afweerletsels. Het is niet goed mogelijk om op grond van de sectiebevindingen een exacte volgorde aan te geven in het oplopen van de letsels anders dan dat de hals/nekletsels juist voor het intreden van de dood moeten zijn opgelopen. De conclusie van de patholoog is dat [slachtoffer] , 46 jaar oud geworden, is overleden als gevolg van bij leven...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT