Uitspraak Nº 13/110533-20 (A) en 13/185202-19 (B). Rechtbank Amsterdam, 2020-07-23
| ECLI | ECLI:NL:RBAMS:2020:3689 |
| Docket Number | 13/110533-20 (A) en 13/185202-19 (B) |
| Date | 23 Julio 2020 |
| Court | Rechtbank Amsterdam (Neederland) |
VONNIS
Parketnummers: 13/110533-20 (A) en 13/185202-19 (B)
Parketnummers tul: 15/204103-19 + 13/171670-18
Datum uitspraak: 23 juli 2020
Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [land van herkomst] ( [geboorteland] ) op [geboortedag] 1994,
verblijft op het adres [adres] in [woonplaats] ,
gedetineerd in [detentieplaats] .
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de zitting van 9 juli 2020. Verdachte was bij de behandeling van zijn strafzaak aanwezig.
De rechtbank heeft de zaken, die bij afzonderlijke dagvaardingen onder de bovenvermelde parketnummers zijn aangebracht, gevoegd. Deze zaken worden hierna als respectievelijk zaak A en zaak B aangeduid.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie, mr. M. Modder, en van wat verdachte en zijn raadsman, mr. D.R. Changoer, naar voren hebben gebracht.
Aan verdachte is – kort samengevat – ten laste gelegd dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan:
Zaak A (13/110533-20)
Diefstal van luiers en babyvoeding uit supermarkt Albert Heijn op 21 april 2020;
Zaak B (13/185202-19)
Diefstal van een jas uit een Lacoste-winkel op 1 augustus 2019.
De volledige tekst van de tenlastelegging staat in bijlage I die aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.
Standpunt van het Openbaar Ministerie
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de ten laste gelegde feiten kunnen worden bewezen op grond van de aangiftes en de bekennende verklaring van verdachte.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft zich ten aanzien van de feiten gerefereerd met betrekking tot de bewezenverklaring.
Oordeel van de rechtbank
De rechtbank acht, met de officier van justitie, bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan winkeldiefstallen bij de Albert Heijn op 21 april 2020 (zaak A) en bij de Lacoste-winkel op 1 augustus 2019 (zaak B).
Nu verdachte deze feiten op zitting heeft bekend en de raadsman hiervoor geen vrijspraak heeft bepleit, kan op grond van artikel 359, derde lid van het Wetboek van Strafvordering met de opgave van bewijsmiddelen worden volstaan.
De rechtbank acht bewezen dat verdachte:
Zaak A
op 21 april 2020 te Amsterdam, goederen, die toebehoorden aan Albert Heijn, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;
Zaak B
op 1 augustus 2019 te Amsterdam, een jas, die toebehoorde aan winkelbedrijf Lacoste, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen.
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.
De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. De verdachte is dan ook strafbaar.
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat aan verdachte de maatregel van plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders (hierna: ISD-maatregel) zal worden opgelegd voor de duur van twee jaren, zonder aftrek van voorarrest.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft zich primair op het standpunt gesteld dat de vordering tot oplegging van de ISD-maatregel moet worden afgewezen, omdat verdachte op grond van artikel 3.3 van de Richtlijn voor Strafvordering bij meerderjarige veelplegers niet in aanmerking komt voor de ISD-maatregel. Niet is gebleken dat verdachte niet of moeilijk uitzetbaar is. Ook wordt niet voldaan aan de zachte ISD-criteria. Bij verdachte is niet eerder...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT