Uitspraak Nº 13-665621-15. Rechtbank Amsterdam, 2016-05-24
| ECLI | ECLI:NL:RBAMS:2016:3598 |
| Docket Number | 13-665621-15 |
| Date | 24 Mayo 2016 |
| Court | Rechtbank Amsterdam (Neederland) |
VONNIS
Parketnummer: 13/665621-15 (Promis)
Datum uitspraak: 24 mei 2016
Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen
[verdachte],
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1994,
ingeschreven in de Basisregistratie personen op het adres [GBA-adres] , thans gedetineerd in het Huis van Bewaring “ [locatie] ” te [plaats] .
Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 10 mei 2016.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie,
mr. M.L. Vermeulen, en van wat verdachte en zijn raadsman mr. M.L. van Gaalen naar voren hebben gebracht.
Aan verdachte is – kort gezegd – ten laste gelegd dat hij zich telkens op 12 december 2015 te Amsterdam heeft schuldig gemaakt aan
poging tot doodslag, althans (poging) tot zware mishandeling, van [benadeelde partij 1] door hem in de zij te steken met een mes;
openlijke geweldpleging tegen [benadeelde partij 1] , andere personen en tegen de auto van [benadeelde partij 1] , althans medeplegen van mishandeling van [benadeelde partij 1] en die andere personen en vernieling van die auto;
medeplegen van diefstal van de auto van [benadeelde partij 1] ;
verlaten van een plaats van ongeval waarbij verschillende auto’s zijn beschadigd.
De tekst van de tenlastelegging is opgenomen in een bijlage die aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.
De dagvaarding is geldig, deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van de ten laste gelegde feiten en de officier van justitie is ontvankelijk. Er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.
4. Waardering van het bewijs
Feiten en omstandigheden met betrekking tot het geweld (feiten 1 en 2)
De rechtbank gaat op grond van de wettige bewijsmiddelen van de volgende vaststaande feiten en redengevende omstandigheden uit.1
In de nacht van 11 op 12 december 2015, rond middernacht, is verdachte met drie vrienden onder wie [persoon 1] , in twee auto’s (verdachte in een Volkswagen Polo en [persoon 1] in een Opel Corsa)2 naar de Riekerweg te Amsterdam gegaan om [benadeelde partij 1] te ontmoeten.3
Verdachte wilde met hem afspreken omdat hij had gehoord dat [benadeelde partij 1] hem zocht en omdat [benadeelde partij 1] geruchten zou verspreiden over [persoon 2] , een in detentie verblijvende vriend van verdachte. Op 11 december 2015 heeft verdachte daarover met [persoon 2] meerdere gesprekken gevoerd, waarin [persoon 2] liet blijken boos te zijn op [benadeelde partij 1] en hem iets te willen aandoen en verdachte onder meer heeft gezegd: “Als ik hem zie, ga ik hem zelf al klappen (…) Maak je niet druk, voordat jij al buiten bent, dan ga ik alvast een woordje voor je doen. Ik ga het allemaal doorgeven voor je. Hij heeft sowieso een pomper van mij te goed. (…) Als ik hem toevallig tegenkom (…) dan ga ik hem aanspreken en aanpakken voor je. (…) Is geen probleem. Hij heeft sowieso wat te goed van mij en dan komen er alleen een paar pompers bij.”4 Over deze uitingen heeft verdachte ter terechtzitting verklaard dat hij deze heeft gedaan maar dat het grootspraak was.
Verdachte heeft [benadeelde partij 1] op 11 december 2015 rond 22.00 uur gebeld5 om een ontmoeting te arrangeren.6 Daarbij heeft hij in ieder geval tegen [benadeelde partij 1] gezegd dat hij nog een en ander te vertellen had. Naar de ontmoeting heeft verdachte een stok van ongeveer een halve meter meegenomen.7
[benadeelde partij 1] is evenals verdachte samen met anderen naar de afgesproken locatie gegaan.8 Daar is het tot een gewelddadige confrontatie tussen de twee groepen gekomen, waarbij [benadeelde partij 1] is geslagen9, in zijn hand of pols is gesneden en in zijn zij is gestoken.10, 11 Bij [benadeelde partij 1] is een leverbloeding, een klaplong en een oppervlakkige snee in de pols geconstateerd.12 Verschillende anderen zijn tijdens de confrontatie achternagezeten13 (al dan niet door een jongen met een baksteen of tegel)14,15 en een ander is geslagen met een hard voorwerp16. Ook zijn autoruiten van de auto waarmee [benadeelde partij 1] was gekomen – de Volkswagen Golf17 van zijn moeder met kenteken [kenteken]18 – ingeslagen.19
De rechtbank ziet zich voor de vraag gesteld of verdachte degene is die [benadeelde partij 1] heeft gestoken dan wel of verdachte heeft deelgenomen aan de gewelddadige confrontatie en wel op zo’n wijze dat hij als (openlijk geweld-)pleger kan worden aangemerkt.
Bewijswaardering ten aanzien van het geweld (feiten 1 en 2)
Het Openbaar Ministerie acht – kort gezegd – bewezen dat verdachte het onder 1 primair en 2 primair ten laste gelegde heeft begaan, omdat zij in de getuigenverklaringen en aangetroffen bloedsporen op de rechterzijde van de bestuurdersstoel ondersteuning ziet voor de verklaring van aangever [benadeelde partij 1] .
De raadsman heeft – kort gezegd – aangevoerd dat hoewel vaststaat dat [benadeelde partij 1] is gestoken door één van de aanwezigen, geen van de getuigen (betrouwbaar) heeft verklaard dat verdachte degene is die dat heeft gedaan. Evenmin is komen vast te staan dat verdachte substantieel heeft bijgedragen aan het geweld jegens [benadeelde partij 1] , anderen en de auto, anders dan het met een stok om zich heen slaan toen hij werd aangevallen. Het steken van [benadeelde partij 1] door een ander die geweld pleegde, kan niet aan verdachte worden toegerekend, omdat verdachte niet wist of moest vermoeden dat een ander een mes bij zich had en zou gebruiken waardoor niet kan worden bewezen dat hij daar (voorwaardelijk) opzet op had. Ook ten aanzien van het overige geweld bevat het dossier onvoldoende aanwijzing voor enige betrokkenheid, zij het als pleger of als medepleger, van verdachte. De raadsman heeft op grond hiervan om vrijspraak van het onder 1 primair, subsidiair en meer subsidiair en 2 primair en subsidiair, eerste en tweede alternatief, ten laste gelegde verzocht.
De rechtbank overweegt en concludeert als volgt.
De verklaring van [benadeelde partij 1] dat verdachte degene is die hem met een mes heeft belaagd, vindt onvoldoende steun in de verklaringen van andere aanwezigen of overige bewijsmiddelen. Daarom kan niet worden vastgesteld dat verdachte [benadeelde partij 1] in de zij heeft gestoken. Daarom kan het onder 1 primair, subsidiair en meer subsidiair ten laste gelegde niet worden bewezen verklaard en zal verdachte daarvan worden vrijgesproken.
Dat de rechtbank niet kan vaststellen wie welk geweld heeft gepleegd doet er niet aan af dat vast is komen te staan dat verdachte met ten minste twee anderen heeft deelgenomen en bijgedragen aan het hierboven omschreven geweld. De rechtbank acht niet geloofwaardig de verklaring van verdachte dat hij ter zelfverdediging met een stok in de rondte heeft geslagen, omdat meerdere getuigen (zij het in andere bewoordingen) hebben verklaard dat verdachte en twee anderen onmiddellijk nadat zij uit de auto’s stapten, gewapend op [benadeelde partij 1] (en de andere aanwezigen) af kwamen. De rechtbank acht daarvoor de volgende verklaringen relevant:
Verklaring van [benadeelde partij 1]: “Uit de Polo stapten stapten [verdachte] en [persoon 4] . Uit de Opel Corsa kwam één persoon. Ik zag dat ze wapens bij zich hadden: een fles, een baksteen en een mes.”20
Verklaring van [persoon 3]: “Ik zag dat er twee auto’s aankwamen, een Opel Corsa en een Volkswagen Polo. Ik zag dat uit de Polo twee mannen stapten. Ik zag dat één van hen een baksteen in zijn hand had en de andere een mes of een knuppel.21 Zij begonnen meteen met geweld. Het was duwen en trekken, vechten.22”
Verklaring van [persoon 5]: “Ik zag dat [benadeelde partij 1] uitstapte. Vervolgens zag ik dat twee mannen naar hem toeliepen. Ik zag dat de mannen wapens hadden.23 Zij kwamen met twee auto’s, hier stapten drie of vier mannen man uit. Zij kwamen naar ons toe lopen met een mes, pistool en een baksteen in hun handen.24”
Verklaring van [persoon 6]: “ [benadeelde partij 1] liep alleen naar ze toe. De anderen stapten met 3 man tegelijk uit hun auto’s. Die jongens trokken meteen wapens en liepen op [benadeelde partij 1] af. Ik zag dat ze een knuppel, een mes en een vuurwapen hadden.”25
Verklaring van [persoon 7]: “Er stapten drie jongens uit twee verschillende auto’s. Deze jongens liepen rechtstreeks op [benadeelde partij 1] af. Ik hoorde de jongens vragen of hij [benadeelde partij 1] was. Toen [benadeelde partij 1] ‘ja’ zei, pakten de jongens meteen wapens. Eentje had een knuppel, eentje een baksteen en een mes en eentje een lang vlindermes.”26
Verklaring van [persoon 8]: “Ik zag dat er drie jongens uitstapten. Een van de jongens had een baksteen en een scherp voorwerp. Een tweede jongen had een knuppel. Een andere jongen had een geweer. De jongens renden op [benadeelde partij 1] af, ik hoorde één van de jongens vragen aan [benadeelde partij 1] of hij [benadeelde partij 1] was.”27
Op grond van al het voorgaande concludeert de rechtbank dat, hoewel niet precies is vast te stellen wie welke gewelddadige handeling(en) heeft verricht, vast is komen te staan dat allen die zijn uitgestapt uit de Volkswagen Polo en Opel Corsa, onder wie verdachte, aan het geweld hebben bijgedragen. De stelling van de verdediging dat verdachte geen significante bijdrage heeft geleverd aan dit geweld wordt door de hiervoor genoemde bewijsmiddelen en bewijsoverweging weersproken.
De rechtbank acht dan ook bewezen dat verdachte het onder 2 primair ten laste gelegde feit heeft begaan.
Nu de verklaringen van ‘bekende 1 en bekende 2’ niet als bewijsmiddel worden gebezigd, komt de voorwaarde waaronder de verdediging heeft gevraagd deze personen als getuigen te mogen horen, niet in vervulling.
Diefstal en verlaten plaats van ongeval (feiten 3 en 4)
Evenals de officier van justitie en de verdediging acht de rechtbank niet bewezen dat verdachte de onder 3 en 4 ten laste gelegde feiten heeft begaan. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.
De rechtbank acht op...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT