Uitspraak Nº 18/1648 WAO. Centrale Raad van Beroep, 2019-05-15
| ECLI | ECLI:NL:CRVB:2019:1744 |
| Date | 15 Mayo 2019 |
| Docket Number | 18/1648 WAO |
| Court | Centrale Raad van Beroep (Nederland) |
Datum uitspraak: 15 mei 2019
Centrale Raad van Beroep
Meervoudige kamer
Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Zeeland-West-Brabant van 19 februari 2018, 17/4842 (aangevallen uitspraak)
Partijen:
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)
[betrokkene] te [woonplaats] (betrokkene)
PROCESVERLOOP
Het Uwv heeft hoger beroep ingesteld.
Namens betrokkene heeft mr. J. van Overdam, advocaat, een verweerschrift ingediend en incidenteel hoger beroep ingesteld.
Het Uwv heeft een zienswijze op het incidenteel hoger beroep ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 3 april 2019. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. W.P.F. Oosterbos. Namens betrokkene is verschenen mr. Van Overdam.
Betrokkene ontvangt sinds 28 juni 1999 een uitkering op grond van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO), laatstelijk berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 80 tot 100%. Daarnaast heeft hij inkomen uit arbeid in het kader van de Wet Sociale Werkvoorziening (WSW). Aan betrokkene is met ingang van 1 januari 2016 een voorschot op zijn WAO-uitkering verstrekt van € 1.375,25 bruto per maand. Betrokkene heeft in maart 2016 op grond van artikel 5.4 van de cao SW 2015-2018 (cao), naast zijn reguliere inkomen, van zijn werkgever een eenmalige uitkering ontvangen van € 81,25 bruto.
Bij besluit van 17 februari 2017 heeft het Uwv met toepassing van artikel 44 van de WAO de WAO-uitkering van betrokkene over de periode 1 januari 2016 tot en met 31 december 2016 vastgesteld. Over de maanden januari, februari en april tot en met december 2016 wordt de uitkering betaald naar de arbeidsongeschiktheidsklasse van 80 tot 100%. Over de maand maart 2016 wordt aan betrokkene in verband met zijn inkomsten de WAO-uitkering betaald naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 65 tot 80%, zodat hij € 449,57 te veel aan uitkering heeft ontvangen. Dit bedrag wordt door het Uwv teruggevorderd, evenals het teveel ontvangen vakantiegeld in mei 2016 van € 35,88, in totaal € 485,45. Bij beslissing op bezwaar van 7 juni 2017 (bestreden besluit) heeft het Uwv het bezwaar van betrokkene tegen het besluit van 17 februari 2017 ongegrond verklaard.
2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep van betrokkene tegen het bestreden besluit gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en het Uwv opgedragen een nieuw besluit te nemen met inachtneming van haar uitspraak. De rechtbank heeft vastgesteld dat tussen partijen niet in geschil is dat betrokkene per week negen uur werkt en dat zijn werkgever in het aangiftetijdvak maart 2016 opgave heeft gedaan van een extra inkomen van € 81,25 bruto, een eenmalige uitkering als bedoeld in artikel 5.4, tweede lid, van de cao. De rechtbank heeft geoordeeld dat de eenmalige uitkering van maart 2016 geen opgebouwd bedrag betreft als bedoeld in artikel 2, achtste lid, van de Regeling samenloop arbeidsongeschiktheidsuitkeringen met inkomen (Regeling samenloop). De tekst van deze bepaling kent enkel de mogelijkheid om opgebouwde bedragen aan vakantiebijslag en extra periodiek salaris toe te rekenen aan een ander tijdvak dan het tijdvak van betaling van het betreffende bedrag. Uit artikel 5.4, tweede lid, van de cao blijkt dat alle werknemers die op 1 maart 2016 in dienst waren deze uitkering – naar rato van de omvang van het dienstverband – van hun werkgever zouden ontvangen. De rechtbank heeft geoordeeld dat hier sprake is van een kennelijk onredelijk resultaat. Met verwijzing naar artikel 3:4, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) heeft de rechtbank geoordeeld dat de toepassing van het opbouwvereiste van artikel 2, achtste lid, van de Regeling samenloop ertoe kan leiden dat het door het Uwv teruggevorderde bedrag in een onevenredige verhouding komt te...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT