Uitspraak Nº 18/3164 WW. Centrale Raad van Beroep, 2019-08-01
| ECLI | ECLI:NL:CRVB:2019:2679 |
| Date | 01 Agosto 2019 |
| Docket Number | 18/3164 WW |
| Court | Centrale Raad van Beroep (Nederland) |
Datum uitspraak: 1 augustus 2019
Centrale Raad van Beroep
Meervoudige kamer
Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van
26 april 2018, 17/4762 (aangevallen uitspraak) en uitspraak op het verzoek om veroordeling tot vergoeding van schade
Partijen:
[appellant] te [woonplaats] (appellant)
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)
PROCESVERLOOP
Namens appellant heeft mr. S.S. Sahtoe hoger beroep ingesteld.
Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 20 juni 2019. Appellant is verschenen, bijgestaan door mr. Sahtoe. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. M. Sluijs.
Appellant heeft laatstelijk van 30 november 2012 tot en met 30 augustus 2014 een uitkering op grond van de Werkloosheidswet (WW) ontvangen. Bij een interne controle is het Uwv echter gebleken dat appellant volgens de polisadministratie vanaf 1 januari 2013 fulltime in dienst was bij [werkgeefster] (werkgeefster) en vanaf dat moment loon ontving. Werkgeefster heeft op dit loon loonbelasting en premies ingehouden en afgedragen aan de Belastingdienst.
Bij besluit van 1 maart 2017 heeft het Uwv de WW-uitkering van appellant met ingang van 2 september 2013 ingetrokken en over de periode van 2 september 2013 tot en met
31 augustus 2014 een bedrag van € 27.437,65 bruto aan volgens het Uwv onverschuldigd betaalde WW-uitkering van appellant teruggevorderd.
Bij een tweede besluit van 1 maart 2017 heeft het Uwv appellant een boete opgelegd van € 5.200,- wegens schending van zijn inlichtingenverplichting, omdat hij het Uwv niet heeft gemeld dat hij in de periode van 2 september 2013 tot en met 31 augustus 2014 werkzaam is geweest bij werkgeefster.
Appellant heeft bezwaar gemaakt tegen beide besluiten van 1 maart 2013 en gesteld dat hij pas op 1 oktober 2014, dus na afloop van zijn WW-uitkering, bij werkgeefster in dienst is getreden. Ter onderbouwing van zijn standpunt heeft appellant een arbeidsovereenkomst van 20 september 2014 overgelegd, volgens welke appellant op 1 oktober 2014 voor onbepaalde tijd in dienst is getreden bij werkgeefster in de functie van directeur PR en operationele zaken voor 24 uur per week, met een loon van € 1.797,92 bruto per maand. Voorts heeft appellant een werkgeversverklaring van 22 februari 2017 overgelegd, waarin algemeen directeur
[naam] van werkgeefster verklaart dat appellant sinds 1 oktober 2014 voor onbepaalde tijd in dienst is bij werkgeefster voor 24 uur per week.
Het Uwv heeft naar aanleiding van die bezwaren werkgeefster om nadere informatie verzocht. Bij brief van 24 mei 2017 heeft [naam] namens werkgeefster verklaard dat appellant met ingang van 1 oktober 2014 in dienst is getreden bij werkgeefster, dat hij niet eerder voor deze organisatie heeft gewerkt en dat sprake is van een mutatiefout, waardoor de termijn en de gewerkte uren verkeerd zijn verwerkt in de administratie van werkgeefster. Vervolgens hebben twee inspecteurs van het Uwv op 4 juli 2017 een gesprek gehad met [naam] , waarbij zij hem hebben geconfronteerd met de door appellant overgelegde arbeidsovereenkomst en werkgeversverklaring en met enkele loonstroken uit 2015 waarop als datum van indiensttreding 1 januari 2013 is vermeld. [naam] heeft bij die gelegenheid (herhaaldelijk) verklaard dat appellant sinds 1 september 2013 bij werkgeefster werkzaam was. Het regelen van de arbeidsovereenkomst was volgens hem in de vergetelheid geraakt en uiteindelijk is pas op 20 september 2014 een schriftelijke arbeidsovereenkomst ondertekend. In de werkgeversverklaring heeft [naam] de datum uit de arbeidsovereenkomst genoemd. Over de in de polisadministratie vermelde bedragen heeft [naam] verklaard dat als dat de bedragen zijn die via de Belastingdienst bij het Uwv terecht zijn gekomen deze bedragen correct zijn...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT