Uitspraak Nº 18/830035-19. Rechtbank Noord-Nederland, 2019-09-17
| ECLI | ECLI:NL:RBNNE:2019:3908 |
| Docket Number | 18/830035-19 |
| Date | 17 Septiembre 2019 |
| Court | Rechtbank Noord-Nederland (Neederland) |
Afdeling strafrecht
Locatie Groningen
parketnummer 18/830035-19
Vonnis van de meervoudige kamer voor de behandeling van strafzaken d.d. 17 september 2019 in de zaak van het openbaar ministerie tegen de verdachte
geboren op [geboortedatum] 1989 te [geboorteplaats] ,
wonende te [straatnaam] , [woonplaats] ,
thans gedetineerd in de P.I. Leeuwarden te Leeuwarden.
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting van 4 juni 2019, 27 augustus 2019 en 3 september 2019.
Verdachte is op 4 juni 2019 en 27 augustus 2019 verschenen, bijgestaan door mr. M.C. van Linde, advocaat te Groningen.
Het openbaar ministerie is op 4 juni 2019 en 27 augustus 2019 ter terechtzitting vertegenwoordigd door mr. S.E. Eijzenga.
Aan verdachte is na nadere omschrijving van de tenlastelegging ten laste gelegd dat:
hij in of omstreeks de periode van 27 februari 2019 tot en met 28 februari 2019 te Leens,
gemeente Het Hogeland, opzettelijk zijn echtgenote, [slachtoffer 1] en haar kind (die zich op dat moment nog als ongeboren/levensvatbare vrucht in de buik van de moeder, [slachtoffer 1] , bevond) van het leven heeft beroofd, immers heeft verdachte met dat opzet
- die [slachtoffer 1] met een (hard) voorwerp en/of met zijn/een vuist(en)/hand(en) (hard) tegen het hoofd en/of in het gezicht geslagen en/of gestoot, althans geweld uitgeoefend op het hoofd en/of in het gezicht van die [slachtoffer 1] , (mede) tengevolge waarvan die [slachtoffer 1] op de grond of tegen een hard voorwerp ten val is gekomen, en/of
- die [slachtoffer 1] bij de keel/hals gepakt/gegrepen en/of (vervolgens) de keel/hals van die [slachtoffer 1] dichtgedrukt en/of dichtgedrukt gehouden, waardoor die [slachtoffer 1] geen/onvoldoende lucht en/of zuurstof heeft kunnen krijgen, althans smorend en/of samendrukkend en/of botsend geweld op de hals van die [slachtoffer 1] uitgeoefend, en/of
- de neus en/of de mond van die [slachtoffer 1] dichtgedrukt, in elk geval de luchtwegen en/of ademhaling, van die [slachtoffer 1] belemmerd, tengevolge waarvan die [slachtoffer 1] geen, althans onvoldoende, lucht en/of zuurstof heeft kunnen krijgen, althans smorend en/of samendrukkend en/of afdrukkend geweld op de hals van die [slachtoffer 1] uitgeoefend,
tengevolge waarvan die [slachtoffer 1] en haar ongeboren kind is/zijn overleden.
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft veroordeling voor de ten laste gelegde doodslag van zijn echtgenote [slachtoffer 1] en haar ongeboren kind gevorderd. Hij heeft hiertoe het volgende naar voren gebracht. Uit de verklaringen van verdachte, ondersteund door het pathologisch onderzoek, volgt dat verdachte zijn vrouw meermalen heeft geslagen en dat hij met zijn handen haar keel/hals heeft dichtgedrukt, althans daar geweld op heeft uitgeoefend, waardoor zijn vrouw en het ongeboren kind zijn overleden. Gelet op de aard en omvang van het letsel moet ervan uitgegaan worden dat er kracht is gebruikt bij het aanwenden van deze geweldshandelingen. Naar zijn uiterlijke verschijningsvorm is het handelen van verdachte bovendien zozeer gericht op de dood dat het niet anders kan dan dat verdachte bewust de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat zijn vrouw hierdoor zou overlijden en dat
-noodzakelijkerwijs- ook het ongeboren levensvatbare kind het leven zou laten. Voor het opzet op de dood van het ongeboren kind is van belang dat verdachte wist dat zijn vrouw zwanger was en dat uit het pathologisch onderzoek volgt dat sprake is van een normaal ontwikkelde foetus met een zwangerschapsduur van 24 tot 28 weken. Nu er geen aanwijzingen zijn dat de foetus voorafgaand aan het overlijden van de moeder reeds overleden was, kan het overlijden van de foetus in redelijkheid worden toegerekend aan verdachte. De psychische gesteldheid van verdachte doet niet af aan de aanwezigheid van opzet, nu er bij verdachte in elk geval enig inzicht moet zijn geweest in de draagwijdte en mogelijke gevolgen van zijn handelen.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft bepleit dat verdachte moet worden vrijgesproken van het hem ten laste gelegde. Hij heeft daartoe het volgende aangevoerd. Niet kan worden bewezen dat bij verdachte sprake was van (voorwaardelijk) opzet op de dood van zijn vrouw. Het is niet duidelijk hoe lang en met welke kracht verdachte het slachtoffer heeft vastgepakt, zodat het opzet niet uit de uiterlijke verschijningsvorm kan worden afgeleid. Daarnaast volgt uit de verklaringen van verdachte dat er bij hem op enig moment sprake is geweest van een acute dissociatieve stoornis of tijdelijke bewustzijnsvernauwing, waardoor hij geen of nauwelijks controle over zijn handelingen had. Dat lijkt met name zo te zijn geweest ten aanzien van het op de hals gerichte geweld, terwijl het slaan met de vuist tegen het hoofd of gezicht blijkens het pathologisch onderzoek niet tot de dood heeft geleid. Verdachte zegt dat hij, achteraf gezien, niet meer wist wat hij deed, dat hij zichzelf niet meer in de hand had en dat hij zichzelf heeft verloren in boosheid. Omdat niet bewezen kan worden dat verdachte de verwurgingshandelingen bewust heeft verricht, kan niet worden bewezen dat verdachte de dood van zijn echtgenote willens en wetens heeft aanvaard, zodat hij van de doodslag op zijn echtgenote moet worden vrijgesproken. Ook dient vrijspraak te volgen van de doodslag op zijn ongeboren kind, nu niet kan worden bewezen dat verdachte willens en wetens de aanmerkelijke kans heeft aanvaard op het overlijden van de ongeboren vrucht. Hij heeft in de verhoren op geen enkel moment benoemd dat hij zich ten tijde van de gedragingen bewust is geweest van de gevolgen die zijn handelen zou kunnen hebben op het ongeboren kind, terwijl deze bewustheid evenmin uit aard van het door verdachte gepleegde geweld kan worden afgeleid. Daarnaast kan niet worden bewezen dat bij verdachte, die dacht dat zijn vrouw vijf maanden zwanger was, sprake was van voorwaardelijk opzet op de levensvatbaarheid van de ongeboren foetus.
Oordeel van de rechtbank
Bewijsmiddelen
De rechtbank past de volgende bewijsmiddelen toe die de voor de bewezenverklaring redengevende feiten en omstandigheden bevatten zoals hieronder zakelijk weergegeven.
1. De door verdachte ter zitting van 27 augustus 2019 afgelegde verklaring, voor zover inhoudend:
Ik heb in de avond van 27 februari 2019 in mijn woning in Leens, gemeente Het Hogeland, ruzie gekregen met mijn echtgenote [slachtoffer 1] . Ik was erg boos en heb haar geslagen en zag bloed bij haar neus. Ook heb ik haar bij haar keel gegrepen. Terwijl ik mijn handen om haar keel had, zijn wij gevallen en op de grond terecht gekomen. Ik lag bovenop haar. Op een gegeven moment zag ik veel bloed. Mijn handen zaten ook onder het bloed en er zat bloed op mijn broek. Na afloop van de ruzie lag zij op de grond en stribbelde ze niet meer tegen. Ik zag toen nog wel een enorme beweging in haar buik. Haar armen en benen bewogen toen niet meer. Ik wist dat zij zwanger was en ging hierbij uit van een zwangerschapsduur van ongeveer 5 maanden. Zij was hiervoor nog niet naar een dokter geweest. Het klopt dat de op 28 februari 2019 om 1.13 uur gedane 112-melding van mij afkomstig was.
2. De door de deskundige dr. H.H. de Boer, arts en patholoog, ter terechtzitting van 27 augustus 2019 afgelegde verklaring, voor zover inhoudende:
Ik heb sectie verricht op het lichaam van [slachtoffer 1] . Er heeft in ieder geval samendrukkend geweld op de hals plaatsgevonden, hetgeen blijkt uit het letsel in het gelaat en de bindvliezen van de ogen. Voor in de hals is een lijnvormige huidbeschadiging aangetroffen waar een kettinkje in geponst lag. De huidbeschadiging paste bij de vorm van het kettinkje. Op die plaats is sprake geweest van samendrukkend geweld op de hals.
In de baarmoeder van het door mij onderzochte lichaam bevond zich een inmiddels overleden ongeboren foetus. Een ongeboren kind is voor het in leven blijven afhankelijk van de moeder. Als de moeder overlijdt, zal het kind ook overlijden. Dit is slechts anders als het kind binnen korte tijd na het overlijden van de moeder uit de baarmoeder wordt gehaald.
3. Een deskundigenrapport afkomstig van het Nederlands Forensisch Instituut van het Ministerie van Justitie en Veiligheid, zaaknummer 2019.03.01.117, van 21 maart 2019, opgenomen op pagina 239 e.v. van het dossier van de Politie Noord-Nederland met nummer 2019051764 van 29 april 2019, opgemaakt door dr. H.H. de Boer, arts en patholoog, voor zover inhoudend als zijn verklaring:
Bij de sectie op het lichaam van [slachtoffer 1] , geboren op [geboortedatum] 1995, is het
navolgende gebleken: voorafgaand aan de sectie werd het lichaam middels total body CT-scan onderzocht. Bij de beoordeling werd onder andere een breuk van het neusbeen en een foetus in de baarmoeder gezien.
1. Er waren meerdere letsels in het aangezicht:
- a. Rond de ogen en op de neus was er zwelling en onderhuidse bloeduitstorting. Hierbij waren er op de neus enkele oppervlakkige huidbeschadigingen en was er een breuk van het neusbeen.
- b. Aan de buiten- en binnenzijde van de lippen/mond waren er meerdere bloeduitstortingen en slijmvliesbeschadigingen.
2. Er waren meerdere letsels op/in de hals:
- a. Uitwendig: voorwaarts op de hals waren er in een gebied van ca. 17 x 7 cm meerdere onderhuidse bloeduitstortingen. Deze waren deels onregelmatig en deels meer langwerpig. Hierbij was er ook een dwars op de lengteas van het lichaam gelegen, deels ingedroogde smalle/streepvormige oppervlakkige huidbeschadiging, van ca. 15 x 0,2 cm.
- b. Inwendig; er waren talrijke bloeduitstortingen beiderzijds in de oppervlakkige en diepere halsspieren. Tevens waren er bloeduitstortingen aan o.a. de binnenzijde van de linkerkaak, in de mondbodem, aan de voorzijde van het schildkraakbeen en...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT