Uitspraak Nº 200.252.602/01. Gerechtshof Amsterdam, 2020-04-28
| ECLI | ECLI:NL:GHAMS:2020:1197 |
| Date | 28 Abril 2020 |
| Docket Number | 200.252.602/01 |
| Court | Gerechtshof Amsterdam (Nederland) |
afdeling civiel recht en belastingrecht, team I
zaaknummer : 200.252.602/01
zaaknummer rechtbank Amsterdam : 5688497/CV 17-2922
arrest van de meervoudige burgerlijke kamer van 28 april 2020
inzake
[appellant] ,
wonend te [woonplaats] ,
appellant,
advocaat: mr. J.F.M. Verheij te Amsterdam,
tegen
[geïntimeerde sub 1] en
[geïntimeerde sub 2] ,
beiden wonende te [woonplaats] ,
geïntimeerden,
advocaat: mr. R.G.P. van Marle te Amsterdam.
Partijen worden hierna [appellant] en (in enkelvoud) [geïntimeerde sub 1] genoemd.
[appellant] is bij dagvaarding van 12 december 2018 in hoger beroep gekomen van vonnissen van de kantonrechter in de rechtbank Amsterdam van 29 maart 2018 en 22 november 2018, onder bovenvermeld zaaknummer gewezen tussen [appellant] als eiser in conventie, tevens verweerder in reconventie en [geïntimeerde sub 1] als gedaagde in conventie tevens eiser in reconventie.
Bij arrest van 5 maart 2019 is een comparitie na aanbrengen bepaald, die op 27 mei 2019 heeft plaatsgevonden. Partijen hebben geen schikking bereikt.
Partijen hebben daarna de volgende stukken ingediend:
- memorie van grieven, houdende wijziging eis, met producties;
- memorie van antwoord, met producties;
- akte uitlating producties zijdens [appellant] , met producties;
- antwoordakte zijdens [geïntimeerde sub 1] .
Ten slotte is arrest gevraagd.
[appellant] heeft geconcludeerd dat het hof de bestreden vonnissen zal vernietigen en - uitvoerbaar bij voorraad - alsnog zijn vorderingen, zoals in hoger beroep gewijzigd, zal toewijzen en die van [geïntimeerde sub 1] zal afwijzen, met beslissing over de proceskosten, inclusief de nakosten en met rente.
[geïntimeerde sub 1] heeft geconcludeerd tot bekrachtiging van de bestreden vonnis en afwijzing van hetgeen [appellant] in hoger beroep voor het eerst heeft gevorderd, met beslissing - uitvoerbaar bij voorraad - over de proceskosten, inclusief de nakosten.
Beide partijen hebben in hoger beroep bewijs van hun stellingen aangeboden.
De kantonrechter heeft in het bestreden vonnis van 29 maart 2018 (hierna ook: het tussenvonnis) onder 1.1 tot en met 1.10 de feiten vastgesteld die hij tot uitgangspunt heeft genomen. Met grief 2 heeft [appellant] bezwaar gemaakt tegen de vaststelling, onder 1.9, dat hij de aannemer van [geïntimeerde sub 1] geen toestemming heeft gegeven voor het uitmeten van de plaats waar de verbinding moest komen. Bij de feitenvaststelling zal het hof rekening houden met dit bezwaar, dat bij de beoordeling van het geschil inhoudelijk zal worden behandeld. Voor het overige zijn de door de kantonrechter vastgestelde feiten in hoger beroep niet in geschil en dienen die derhalve ook het hof als uitgangspunt. Aangevuld met andere feiten die in dit geding als enerzijds gesteld en anderzijds niet (voldoende) betwist zijn komen vast te staan, zijn die feiten de volgende.
[appellant] is eigenaar van het pand [adres] , dat in appartementen is gesplitst, nadat daarvoor op 22 juni 2016 door de gemeente een vergunning was verleend.
[geïntimeerde sub 1] is huurder respectievelijk medehuurder van de woning op de derde verdieping van het pand en een gedeelte van de zolder daarboven.
In september 2010 heeft [geïntimeerde sub 1] zonder toestemming van [appellant] de twee oorspronkelijke schouwen en rookkanalen aan de voor- en achterzijde van het gehuurde verwijderd. Op dat moment waren de rookkanalen in de woning op de tweede verdieping reeds verwijderd en die in de woning op de eerste verdieping door afsluiting onbruikbaar gemaakt. Bij vonnis van de kantonrechter van 20 oktober 2011, door dit hof bekrachtigd bij arrest van 18 december 2012, is de vordering van [appellant] tot herstel in de oude toestand afgewezen op grond van het oordeel dat [appellant] daarbij onvoldoende concreet belang had.
In een tweede procedure is op vordering van [appellant] bij vonnis van de kantonrechter van 7 september 2015 voor recht verklaard dat, zakelijk weergegeven, [geïntimeerde sub 1] door het verwijderen van de schouwen en de rookkanalen toerekenbaar is tekortgeschoten in de nakoming van zijn verplichtingen uit de huurovereenkomst en aansprakelijk is voor de daardoor veroorzaakte schade.
In hoger beroep van het vonnis van 7 september 2015 hebben [appellant] en [geïntimeerde sub 1] ten overstaan van een raadsheer-commissaris van dit hof een schikking getroffen, die is vastgelegd in een proces-verbaal van comparitie na aanbrengen van 15 juni 2016.
De schikking houdt, voor zover relevant, het volgende in.
[geïntimeerde sub 1] zal voor eigen rekening de stookgelegenheid aan de voorzijde van het gehuurde op de oude plaats in de oude toestand herstellen. De stookgelegenheid zal werkend dienen te zijn, zodanig dat er aparte kanalen zijn voor de eerste, tweede en derde verdieping van het pand en dienen te voldoen aan alle daarop van toepassing zijnde wet- en regelgeving.
De aanpassingen op de tweede verdieping die nodig zijn om de rookkanalen van de tweede verdieping op de derde verdieping aan te sluiten zijn voor rekening van [appellant] . [appellant] zal eerst het rookkanaal op de tweede verdieping aansluitingsgereed maken, waarna [geïntimeerde sub 1] daarop kan aansluiten.
[geïntimeerde sub 1] dient de werkzaamheden uiterlijk op 31 december 2016 te hebben afgerond.
Als compensatie voor het verwijderen van het rookkanaal en de schouw aan de achterzijde betaalt [geïntimeerde sub 1] aan [appellant] een bedrag van € 22.500,=.
De schoorsteen op het dak aan de achterzijde kan blijven.
Aan het vonnis van 7 september 2015 kunnen geen rechten meer worden ontleend, behoudens de proceskostenveroordeling.
[geïntimeerde sub 1] heeft het bedrag van € 22.500,= aan [appellant] voldaan.
Op 2 november 2016 heeft [appellant] aan [geïntimeerde sub 1] laten weten dat hij klaar is voor het herstel...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT