Uitspraak Nº 200.256.070_01. Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 2019-08-06

• ECLI: ECLI:NL:GHSHE:2019:2958
• Date: 06 Agosto 2019
• Docket Number: 200.256.070_01
• Court: Gerechtshof 's-Hertogenbosch (Nederland)

GERECHTSHOF ’s-HERTOGENBOSCH

Team Handelsrecht

zaaknummer 200.256.070/01

arrest van 6 augustus 2019

in de zaak van

de vennootschap naar Belgisch recht [de vennootschap] BvbA,

gevestigd te [vestigingsplaats] , België,

appellante,

hierna aan te duiden als [appellante] ,

advocaat: mr. J.A. Spigt te Amersfoort,

tegen

[geïntimeerde] ,

wonende te [woonplaats] ,

geïntimeerde,

hierna aan te duiden als [geïntimeerde] ,

advocaat: mr. J.W. Menkveld te Utrecht ,

als vervolg op het door het hof gewezen tussenarrest van 28 mei 2019 in het hoger beroep van het door de kantonrechter van de rechtbank Zeeland-West-Brabant, zittingsplaats Tilburg , onder zaaknummer 7430358 VV EXPL 18-104 gewezen vonnis in kort geding van 6 februari 2019.

5 Het verloop van de procedure

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• -

  het tussenarrest van 28 mei 2019 (en de daarin genoemde stukken) waarbij het hof een comparitie van partijen heeft gelast;

• -

  het proces-verbaal van de comparitie van 25 juli 2019;

- de bij H12 formulier door [geïntimeerde] toegezonden producties 9 tot en met 15 die bij de comparitie in het geding zijn gebracht.

Het hof heeft daarna een datum voor arrest bepaald. Het hof doet recht op bovenvermelde stukken en de stukken van de eerste aanleg.

6 De beoordeling

6.1.

In dit hoger beroep kan worden uitgegaan van de door de kantonrechter vastgestelde feiten.

6.2.

[geïntimeerde] heeft in eerste aanleg, na eiswijziging, gevorderd (samengevat) dat de kantonrechter (uitvoerbaar bij voorraad):

1. bepaalt dat [appellante] gehouden is 70% van € 4.000,- per maand te voldoen aan [geïntimeerde] ter zake salaris, te verhogen met 50% wettelijke verhoging, althans met een door de kantonrechter te bepalen percentage, vanaf oktober 2018 tot het moment dat rechtsgeldig een einde komt aan de arbeidsovereenkomst tussen partijen;

2. bepaalt dat [appellante] gehouden is de proceskosten van [geïntimeerde] te vergoeden, aangezien [appellante] misbruik maakt van procesrecht, welke kosten moeten worden begroot op € 919,60 (bestaande uit 3 uur reistijd en 1 uur zittingstijd), althans een door de kantonrechter te bepalen bedrag;

3. bepaalt dat [appellante] gehouden is binnen 48 uur, althans binnen een door de kantonrechter te bepalen termijn, na betekening van het vonnis, salarisspecificaties dient te verschaffen op straffe van verbeurte van dwangsommen;

4. [appellante] veroordeelt in de proceskosten.

6.3.

Bij het bestreden vonnis in kort geding heeft de kantonrechter [appellante] veroordeeld tot

- betaling aan [geïntimeerde] van € 4.000,- bruto aan loon per maand, vanaf oktober 2018, voor zover dit loon nog niet aan [geïntimeerde] is betaald,

- betaling aan [geïntimeerde] van € 1.000,- aan voorschot op de wettelijke verhoging;

- verstrekking van salarisspecificaties op straffe van verbeurte van dwangsommen;

- betaling van de proceskosten;

en dat vonnis uitvoerbaar bij voorraad verklaard met afwijzing van hetgeen meer of anders was gevorderd.

6.4.

[appellante] is tijdig in hoger beroep gekomen. Zij heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden vonnis en tot (kort gezegd) afwijzing van de vorderingen van [geïntimeerde] met zijn veroordeling de proceskosten van beide instanties.

6.5.

[geïntimeerde] heeft bij memorie van antwoord zijn eis, althans zijn loonvordering, voor zover nodig, gewijzigd. In de memorie van antwoord heeft [geïntimeerde] de wijziging als volgt geformuleerd (samengevat):

dat het hof [appellante] veroordeelt tot betaling van het salaris aan [geïntimeerde] ter hoogte van 70% van € 4.000,- per maand, te verhogen met 50% wettelijke verhoging, althans met een door het hof te bepalen percentage, vanaf oktober 2018 tot het moment dat rechtsgeldig een einde komt aan de arbeidsovereenkomst tussen partijen, en voor zover dat loon nog niet aan [geïntimeerde] is betaald.

Deze eiswijziging is ter zitting met partijen besproken en uit de toelichting van [geïntimeerde] is gebleken dat hij bedoelt dat deze eis moet worden beschouwd als een subsidiaire vordering op nummer 1 van de in 6.2 weergegeven eis.

[appellante] heeft geen bezwaar gemaakt tegen deze eiswijziging en het hof ziet geen aanleiding om de eiswijziging niet toelaatbaar te achten. Recht zal worden gedaan op deze gewijzigde eis, met inachtneming van de hierna te vermelden beperkingen met betrekking tot de rechtsstrijd in hoger beroep.

6.6.

Het hof constateert dat de rechtsstrijd in hoger beroep beperkter is dan in eerste aanleg en overweegt daartoe het volgende.

De kantonrechter heeft aan wettelijke verhoging een voorschot van € 1.000,- toegekend aan [geïntimeerde] . Dat betekent dat de gevorderde wettelijke verhoging van 50% of een ander percentage over het te laat betaalde loon is afgewezen. De kantonrechter heeft ook vordering nummer 2 van de in 6.2 weergegeven eis afgewezen, voor zover het gaat om de werkelijke proceskosten. Nu [geïntimeerde] niet in (incidenteel) hoger beroep is gekomen van het vonnis, en hij in zijn memorie van antwoord heeft geconcludeerd tot instandhouding van het bestreden vonnis, liggen deze vorderingen niet ter beoordeling aan het hof voor.

6.7.

Het hof kan zich verenigen met hetgeen de kantonrechter heeft beslist over de bevoegdheid van de Nederlandse rechter om kennis te nemen van dit geschil (r.o. 4.2).

6.8.

De kantonrechter heeft overwogen dat in dit geval Nederlands recht van toepassing is op het geschil (r.o. 4.3). Tegen dat oordeel zijn geen grieven gericht en ook [geïntimeerde] heeft daar geen bezwaar tegen geuit.

6.9.

Het hof is voorts met de kantonrechter van oordeel dat de vraag of een voorlopige voorziening in kort geding toewijsbaar is, afhangt van de beoordeling van de voorlopige merites van de zaak en van de afweging van de belangen van partijen en dat [geïntimeerde] een spoedeisend belang heeft gezien de aard van de vordering. Verder overweegt het hof dat het de...