Uitspraak Nº 200.261.974_01. Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 2019-11-14

• ECLI: ECLI:NL:GHSHE:2019:4187
• Docket Number: 200.261.974_01
• Date: 14 Noviembre 2019
• Court: Gerechtshof 's-Hertogenbosch (Nederland)

GERECHTSHOF ’s-HERTOGENBOSCH

Team Handelsrecht

Uitspraak : 14 november 2019

Zaaknummer : 200.261.974/01

Zaaknummer eerste aanleg : 7410849 \ AZ VERZ 18-201

in de zaak in hoger beroep van:

[de vennootschap] ,

statutair gevestigd te [vestigingsplaats] ,

appellante,

hierna aan te duiden als [appellante] ,

advocaat: mr. A.J.C. Theunissen te Amsterdam,

tegen

[verweerder] ,

wonende te [woonplaats] ,

verweerder,

hierna aan te duiden als [verweerder] ,

advocaat: mr. M. Stroes te Maastricht.

1 Het geding in eerste aanleg

Het hof verwijst naar de beschikking van de kantonrechter van de rechtbank Limburg, zittingsplaats Roermond, van 11 april 2019.

2 Het geding in hoger beroep

2.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

• -

  het beroepschrift met het procesdossier van de eerste aanleg, ingekomen ter griffie op 3 juli 2019;

• -

  het verweerschrift, ingekomen ter griffie op 31 juli 2019;

- de op 12 september 2019 gehouden mondelinge behandeling, waarbij zijn gehoord:

- namens [appellante] mevrouw [HR directeur] , HR directeur Benelux, bijgestaan door mr. Theunissen;

- [verweerder] , bijgestaan door mr. Stroes.

- de ter zitting door beide advocaten overgelegde pleitnotities.

2.2.

Het hof heeft daarna een datum voor beschikking bepaald. Het hof doet recht op bovenvermelde stukken.

3 De beoordeling

3.1.

In dit hoger beroep kan worden uitgegaan van de volgende feiten.

3.1.1.

[verweerder] , geboren op [geboortedatum] 1955, is op 1 oktober 1981 bij [appellante] in dienst getreden. Hij was laatstelijk werkzaam in de functie van medewerker financiële administratie tegen een loon van € 4.189,- bruto per maand exclusief vakantietoeslag en overige emolumenten.

3.1.2.

Op 25 april 2015 is [verweerder] wegens ziekte uitgevallen.

3.1.3.

Op 20 maart 2017 is door het UWV geoordeeld dat [verweerder] in aanmerking komt voor een WIA-uitkering in de categorie 45-55%. [verweerder] heeft met ingang van 25 april 2017 voor 50% zijn gebruikelijke werkzaamheden voor [appellante] verricht.

3.1.4.

Op 2 mei 2017 heeft [appellante] een brief aan [verweerder] gestuurd. Daarin staat onder meer het volgende:

“Langs deze weg bevestigen wij de aanpassing van je FTE factor per 25 april jongstleden naar 0,5 FTE. Dit, in verband met je gedeeltelijke WAO/WGA-uitkering die door UWV-Werkbedrijf bij brief d.d. 20 maart 2017 is vastgesteld in de categorie 45-55% met een uitkeringspercentage van 49,7% waarbij werkzaamheden kunnen worden verricht gedurende 20 uur per week.
(…)

Je salaris zal per genoemde datum gebaseerd zijn op 0,5 FTE en ook de overige arbeidsvoorwaarden zullen aangepast worden naar rato.

Deze brief is een aanvulling op je bestaande arbeidsovereenkomst en daarom verzoeken wij je om 1 exemplaar getekend aan ons te retourneren.”

3.1.5.

[verweerder] heeft de brief van 2 mei 2017 niet aan [appellante] geretourneerd.

3.1.6.

Bij e-mailbericht van 10 oktober 2018 heeft [verweerder] aanspraak gemaakt op uitbetaling van een pro rata transitievergoeding. Aanleiding voor dit e-mailbericht is de beschikking van de Hoge Raad van 14 september 2018, ECLI:NL:HR:2018:1617, hierna de Kolom-beschikking.

3.2.1.

In eerste aanleg heeft [verweerder] , na wijziging van zijn verzoek, verzocht [appellante] te veroordelen tot betaling van 50% van de transitievergoeding, zijnde € 40.500,- bruto, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf 14 oktober 2018, met veroordeling van [appellante] in de proceskosten.

3.2.2.

[appellante] heeft gemotiveerd verweer gevoerd, waarbij zij een beroep heeft gedaan op de vervaltermijn van artikel 7:686a lid 4 sub b BW.

3.3.

In de bestreden beschikking heeft de kantonrechter geoordeeld dat het niet redelijk en billijk is om [verweerder] het niet in acht nemen van de vervaltermijn tegen te werpen. De kantonrechter heeft [appellante] vervolgens veroordeeld om aan [verweerder] te betalen
€ 38.500,- bruto aan transitievergoeding, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 14 oktober 2018, en heeft de kantonrechter [appellante] veroordeeld in de proceskosten.

3.4.

[appellante] heeft in hoger beroep verzocht de bestreden beschikking te vernietigen en [verweerder] alsnog niet-ontvankelijk te verklaren in zijn verzoeken, althans deze af te wijzen. Voorts heeft [appellante] verzocht voor recht te verklaren dat [verweerder] ’ aanspraak op een gedeeltelijke transitievergoeding vanwege het gedeeltelijk ontslag op 25 april 2017, althans 2 mei 2017, is vervallen, althans voor recht te verklaren dat de gedeeltelijke transitievergoeding niet (meer) door [appellante] aan [verweerder] is verschuldigd. Ook heeft [appellante] verzocht [verweerder] te veroordelen tot terugbetaling van al hetgeen [appellante] aan [verweerder] heeft moeten betalen op grond van de bestreden beschikking, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de dag van betaling, en heeft [appellante] verzocht [verweerder] te veroordelen in de proceskosten.

3.5.

[appellante] heeft in hoger beroep drie grieven aangevoerd. De eerste grief heeft betrekking op de door de kantonrechter toegepaste maatstaf voor het terzijde schuiven van de vervaltermijn van artikel 7:686a lid 4 sub b BW. De tweede grief richt zich tegen het oordeel van de kantonrechter dat het niet redelijk en billijk is om [verweerder] het niet in acht nemen van de vervaltermijn tegen te werpen. De derde grief richt zich tegen de toewijzing van de gedeeltelijke transitievergoeding, de wettelijke rente daarover en de proceskostenveroordeling.

3.6.

Wanneer één van de grieven van [appellante] slaagt, zal het hof op grond van de devolutieve werking de door de kantonrechter verworpen verweren van [verweerder] met betrekking tot de vervaltermijn van artikel 7:686a lid 4 aanhef en onder b BW alsnog moeten beoordelen, aangezien deze verweren in hoger...