Uitspraak Nº AMS - 17 _ 3173. Rechtbank Amsterdam, 2018-02-28
| ECLI | ECLI:NL:RBAMS:2018:1111 |
| Docket Number | AMS - 17 _ 3173 |
| Date | 28 Febrero 2018 |
| Court | Rechtbank Amsterdam (Neederland) |
Bestuursrecht
zaaknummer: AMS 17/3173
(gemachtigde: mr. J.C. Klompé),
en
(gemachtigde: mr. E.G. Blees).
Met het besluit van 19 december 2016 (het primaire besluit) heeft verweerder eiser een last onder dwangsom opgelegd.
Met het besluit van 12 mei 2017 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiser ongegrond verklaard.
Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
Het onderzoek op de zitting heeft plaatsgevonden op 18 januari 2018. Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
Onderwerp van de procedure
Op 27 juli 2016 hebben toezichthouders van verweerder gezien dat de terrasboot de ‘ [terrasboot] ’ naast de woonboot [woonboot] op de [adres] lag afgemeerd. Op 14 november 2016 heeft verweerder eiser laten weten het voornemen te hebben hem een last onder dwangsom op te leggen, inhoudende de ‘ [terrasboot] ’ weg te halen en weg te houden uit het beheergebied van stadsdeel Centrum. Als hij dit niet binnen vier weken doet, moet hij een dwangsom betalen van € 1.250,- per geconstateerde overtreding per twee weken, met een maximum van € 2.500,. De reden hiervoor is dat de ‘ [terrasboot] ’ volgens verweerder een object is, waarvoor geen ontheffing is verleend, zoals vereist volgens de regels van de Verordening op het binnenwater 2010 (Vob)1. Eiser heeft niet gereageerd op het voornemen. Eiser heeft de ‘ [terrasboot] ’ weggehaald.
Met het primaire besluit heeft verweerder eiser de voorgenomen last onder dwangsom opgelegd. Hoewel eiser de ‘ [terrasboot] ’ weggehaald had, heeft verweerder toch een last onder dwangsom opgelegd, omdat de ‘ [terrasboot] ’ al vaker was weggehaald en daarna terug was geplaatst.
2. Met het bestreden besluit heeft verweerder het bezwaar van eiser ongegrond verklaard. De ‘ [terrasboot] ’ is volgens verweerder een object en geen pleziervaartuig omdat het vaartuig naar bouw, inrichting en uiterlijke kenmerken, niet duidelijk, naar objectieve maatstaven als een pleziervaartuig is te herkennen. Dat de ‘ [terrasboot] ’ een CE-keurmerk heeft en binnen andere regelingen voldoet aan de definitie van pleziervaartuig is niet relevant, aldus verweerder.
3. Eiser stelt in beroep dat verweerder de ‘ [terrasboot] ’ ten onrechte heeft gekwalificeerd als object. De ‘ [terrasboot] ’ is niet een of ander platvorm, dekschuit of ponton, dat door eiser tot pleziervaartuig is omgebouwd, maar een vaartuig dat eiser in 2010/2011 nieuw van een gespecialiseerde werf in Denemarken als pleziervaartuig heeft gekocht. Het vaartuig is door de bouwer conform de Wet pleziervaartuigen 2016 (Wet pleziervaartuigen) gebouwd en van CE-certificering voorzien en voldoet daarmee aan de definitie van een pleziervaartuig in de Vob: een schip hoofdzakelijk gebruikt en bestemd voor niet-bedrijfsmatige varende recreatie.
Doel van de Vob en de Wet pleziervaartuigen
4. De rechtbank stelt vast dat in de Vob en de Wet pleziervaartuigen verschillende definities worden gebruikt voor de term pleziervaartuig. Van strijdigheid is echter geen sprake, omdat de Vob en de Wet pleziervaartuigen verschillende doelen hebben. De Vob ziet op de inrichting en het beheer van de openbare wateren, onder andere door het doelmatig gebruik van de ligplaatscapaciteit en de Wet pleziervaartuigen stelt regels met betrekking tot de veiligheid en het in de handel brengen van pleziervaartuigen, onder andere over een CE‑keurmerk. Daarom is het voldoen aan de definitie voor een pleziervaartuig in de Wet pleziervaartuigen of het hebben van een CE‑keurmerk niet relevant voor de vraag of ligplaats ingenomen mag worden op grond van de Vob.
Definitie...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT