Uitspraak Nº AWB 18/2295. Rechtbank Den Haag, 2019-01-30
| ECLI | ECLI:NL:RBDHA:2019:1084 |
| Date | 30 Enero 2019 |
| Docket Number | AWB 18/2295 |
| Court | Rechtbank Den Haag (Neederland) |
Zittingsplaats Arnhem
Bestuursrecht
zaaknummer: AWB 18/2295
[eiser] ,
geboren op [datum] 1961,
van Turkse nationaliteit,
V-nummer [nummer] , eiser,
(gemachtigde: mr. A.C. Pool),
en
(gemachtigde: mr. F.S. Schoot).
Bij besluit van 23 juni 2017 heeft verweerder de aan eiser verleende verblijfsvergunning regulier voor onbepaalde tijd ingetrokken met terugwerkende kracht tot 1 oktober 2012.
Eiser heeft bezwaar gemaakt tegen dit besluit. Bij besluit van 1 maart 2018 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar ongegrond verklaard. Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 8 november 2018. Eiser is verschenen met zijn gemachtigde. Tevens zijn verschenen [familieleden] . Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
1. Blijkens de gronden van beroep en het verhandelde ter zitting is het geschil beperkt tot de vraag of de intrekking van de verblijfsvergunning achterwege had moeten blijven omdat:
-
-
eiser weliswaar was uitgeschreven uit de basisregistratie personen (brp) maar zijn hoofdverblijf in die periode niet buiten Nederland heeft verplaatst;
-
-
dit in strijd is met artikel 8 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM).
2. De rechtbank gaat uit van de volgende feiten.
Eiser verblijft, naar eigen zeggen, sinds 1988 in Nederland. Uit het verblijfsoverzicht dat bij het verweerschrift van 30 oktober 2018 is gevoegd volgt dat eiser op 28 maart 1988 een aanvraag heeft ingediend om bij zijn Nederlandse echtgenote te kunnen verblijven. Of eiser op dat moment al in Nederland was kan uit de stukken niet worden afgeleid, en eiser kon daarover ook geen uitsluitsel geven. Uit hetzelfde overzicht volgt dat eiser bij besluit van 19 april 1988 in het bezit is gesteld van een verblijfsvergunning voor verblijf bij Nederlandse echtgenote, ingangsdatum 19 april 1988 en geldig tot 9 augustus 1989. Partijen zijn het er over eens dat de bedoelde echtgenote is de ter zitting verschenen [echtgenote] , dat zij de Turkse nationaliteit heeft en niet (tevens) de Nederlandse, en dat in het verblijfsoverzicht dus ten onrechte is opgenomen dat eiser verblijf had bij een Nederlandse echtgenote. Van 4 oktober 1995 tot aan het moment van intrekking is eiser in het bezit geweest van een verblijfsvergunning regulier voor onbepaalde tijd. Op 1 oktober 2012 is eiser uitgeschreven uit de brp, waarbij als reden is vermeld ‘Registratie Niet Ingezetenen’. Op 12 april 2016 is eiser weer ingeschreven in de brp.
Eiser heeft met [echtgenote] twee kinderen: [kind 1] , geboren op [datum] 1989, van Turkse nationaliteit, en [kind 2] , geboren op [datum] 1998, en eveneens van Turkse nationaliteit. [kind 1] en [kind 2] hebben sinds hun geboorte rechtmatig verblijf gehad in Nederland.
3. Voor zover thans van belang heeft verweerder bij het bestreden besluit het bij het primaire besluit ingenomen standpunt gehandhaafd dat eiser zijn hoofdverblijf niet langer in Nederland heeft. Eiser heeft van 1 oktober 2012 tot 12 april 2016 niet ingeschreven gestaan in de brp en eiser heeft niet aangetoond dat hij in de betreffende periode in Nederland verbleef. De stukken die eiser heeft overgelegd om zijn verblijf aan te tonen voldoen niet. Bij een deel van deze stukken gaat het om subjectief bewijs en een deel betreft weliswaar objectief bewijs dat eiser in Nederland is geweest, maar vormen onvoldoende basis om aan te nemen dat eiser de gehele periode van 1 oktober 2012 tot 12 april 2016 in Nederland was. Intrekking levert geen strijd op met door artikel 8 van het EVRM beschermde recht op gezins- en privéleven. Daarbij heeft verweerder onder meer in aanmerking genomen dat...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT