Uitspraak Nº AWB - 18 _ 1199. Rechtbank Amsterdam, 2019-03-07
| ECLI | ECLI:NL:RBAMS:2019:2271 |
| Docket Number | AWB - 18 _ 1199 |
| Date | 07 Marzo 2019 |
| Court | Rechtbank Amsterdam (Neederland) |
Bestuursrecht
zaaknummer: AMS 18/1199
(gemachtigde: mr. M. Kashyap),
en
het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam, verweerder
(gemachtigden: mr. R.H. Lo-Fo-Sang en mr. S. Bouhout).
Bij besluit van 8 augustus 2017 (het primaire besluit) heeft verweerder eiser een bestuurlijke boete opgelegd en ingevorderd van € 20.500,- wegens overtreding van artikel 21, aanhef en onder a, van de Huisvestingswet 2014 (Hvw).
Bij besluit van 8 januari 2018 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiser ongegrond verklaard.
Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld. Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 24 januari 2019. Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigden.
Inleiding
1. De zaak gaat – kort samengevat – over de vraag of verweerder terecht aan eiser een boete heeft opgelegd voor het zonder vergunning onttrekken van woonruimte aan de woonruimtevoorraad. Volgens verweerder is de woning van eiser namelijk gebruikt als hennepplantage en woonde er niemand. Dit onrechtmatige gebruik van de woning is eiser als eigenaar van de woning toe te rekenen.
Feiten en omstandigheden
2. Eiser is sinds 16 juli 2013 eigenaar van de [woning] te Amsterdam. Naar aanleiding van meldingen over het gebruik van woningen in het [complex] is de Dienst Wonen van de gemeente Amsterdam “ [Project] ” gestart om woningen in het kader van leegstand op gebruik en/of bewoning te controleren. Ook naar de woning van eiser is (administratief- en buitendienst) onderzoek verricht en op 20 maart 2017 hebben twee buitendienstinspecteurs de woning ter controle bezocht. Volgens de Basis Registratie Personen (BRP) stond op dat moment niemand ingeschreven in de woning.
3. In het rapport van 5 april 2017, dat naar aanleiding van de controle is opgemaakt, staat vermeld dat de buitendienstinspecteurs door een vrouw de woning zijn binnengelaten. Zij heeft hen verteld dat de woning van een vriend van haar kennis is en dat het de bedoeling is dat zij er gaat wonen. Verder heeft zij verklaard dat zij [de persoon 1] is, geboren op [geboortedatum] 1985 in Brazilië. Zij heeft nog geen huurcontract, maar zodra zij dat heeft zal ze zich inschrijven in de BRP. Verder heeft ze de buitendienstinspecteurs verteld dat ze jaren in Nederland heeft gewoond en in 2015 is teruggegaan naar Brazilië. Sinds één maand is zij weer in Nederland en zij wil zich hier vestigen.
5. Op 13 juni 2017 zijn toezichthouders van de gemeente voor de tweede keer bij de woning langs gegaan. Ditmaal wordt de voordeur geopend door een man [genaamd] , afkomstig uit Brazilië. De resultaten van dit bezoek zijn opgenomen in een rapport van bevindingen van 13 juni 2017. In dit rapport staat, voor zover van belang, het volgende vermeld:
“[…]
In de woning
[de persoon 2] gaat ons voor naar de woonkamer. De collega’s van de politie bekijken de woning en constateren dat er uit de kamer rechtsachter het geluid van een afzuiginstallatie duidelijk te horen is. Ik begrijp uit de woorden van de collega’s van de politie dat zij een sterk vermoeden en aanwijzing hebben dat er zich een wietplantage in de kamer rechtsachter bevindt. Uit het verdere onderzoek die de collega’s van de politie in de woning verrichten, wordt duidelijk dat er zich een wietplantage in de kamer rechtsachter bevindt. [de persoon 2] wordt door de collega’s van de politie aangehouden.
Na het politieonderzoek krijg ik, terwijl de collega’s van de politie wachten op assistentie, de gelegenheid om [de persoon 2] nog enkele vragen te stellen. Op mijn vragen verklaart [de persoon 2] het volgende:
‘Ik heb de afgelopen 2 dagen hier op de bank in de woonkamer geslapen. [de persoon 3] heeft op een matras (die zich onder de bank bevindt) naast de bank geslapen. Ik heb niets met de wietplantage te maken. Ik weet hier niets van. De koffer, witte tas en rugzak naast de bank zijn van mij. Of de andere geopende koffer van [de persoon 3] is, weet ik niet. Ik heb [de persoon 3] als tegenprestatie voor mijn verblijf hier Engels onderwezen. [de persoon 3] is van Braziliaanse afkomst. Ik heb zes maanden vakantie opgenomen. Ik werk in Sao Paolo voor een bedrijf wat studieprogramma’s ontwikkelt. Ik ben op doorreis naar Italië, de Verenigde Staten en Australië. Ik moet in november 2017 weer in Sao Paolo, Brazilië, zijn. Mijn moeder stuurt mij geld op, zodat ik mezelf kan bedruipen.’
[…]
Doorgang woning en bijzonderheden woning
[Collega] en ik lopen na het politieonderzoek nog even snel door de woning en maken nog enkele foto’s van de kamers in de woning. Ook mogen wij van de collega’s van de politie een foto van de wietplantage in de kamer rechtsachter maken. [Collega] maakt tevens nog even een schets van de woning (zie pagina 6). Het valt op dat er in de slaapkamer aan de voorkant van de woning geen bed staat. Wel bevinden zich enkele kledingstukken, handdoeken e.d. in de kasten in de slaapkamer aan de voorkant. De woning maakt in zijn geheel op mij een niet bewoonde indruk (zie ook foto’s woning bijlage 3). [Collega] en ik verlaten na de doorloop en het maken van de foto’s de woning en laten de collega’s van de politie achter.”
Verweerders besluit
6. Bij het primaire besluit, gehandhaafd bij het bestreden besluit, heeft verweerder aan eiser een boete opgelegd en ingevorderd van € 20.500,- wegens woningonttrekking. De aanwezigheid van een hennepplantage in de woning levert al woningonttrekking op. Daarnaast werd er niet in de woning gewoond. Onrechtmatig gebruik is aan de orde wanneer, zoals in dit geval, wonen niet de hoofdactiviteit is en de woning voor andere doeleinden dan reguliere huisvesting wordt gebruikt. Eiser kan als overtreder worden aangemerkt, omdat hij de eigenaar en verhuurder van de woning is en hij zich niet voldoende op de hoogte heeft gesteld van het gebruik van de woning.
7. Eiser heeft het bestreden besluit in beroep gemotiveerd bestreden. Op de beroepsgronden wordt hierna ingegaan.
Wettelijk kader
8. Voor de beoordeling van deze zaak gaat de rechtbank uit van het wettelijk kader zoals opgenomen in de bijlage bij deze uitspraak. Deze bijlage maakt deel uit van de uitspraak.
9. Uit het wettelijk kader volgt – kort gezegd – dat een woonruimte die tot de woonruimtevoorraad behoort, niet zonder vergunning aan de bestemming tot bewoning mag worden onttrokken.
Beroepsgronden en beoordeling rechtbank
10. De rechtbank stelt vast dat de beroepsgronden van eiser zich richten tot de oplegging van de bestuurlijke boete. De invordering van de boete is niet in geding.
Is de tekst van artikel 3.1.2 van de Huisvestingsverordening voldoende duidelijk?
Volgens eiser is de tekst van artikel 3.1.2, eerste lid onder a, van de Huisvestingsverordening Amsterdam 2016 (Huisvestingsverordening) onbegrijpelijk. Zoals het artikel is opgesteld volgt daaruit dat onttrekken van woonruimte voor andere doeleinden dan een kantoor of praktijkruimte niet is toegestaan in het geval dat de bestemming tot bewoning overheersend blijft. Hierdoor is niet duidelijk welk verwijt eiser wordt gemaakt. De Huisvestingsverordening is volgens eiser op dit punt in strijd met de rechtszekerheid. Het artikel moet daarom als onverbindend buiten toepassing worden verklaard. Subsidiair voert eiser aan dat het besluit tot opleggen van de boete in strijd is met het legaliteitsbeginsel, omdat het voorschrift dat door een bestuurlijke sanctie wordt gehandhaafd niet voldoende duidelijk, voorzienbaar en kenbaar is.
Verweerder stelt dat eiser ten onrechte het woord ‘niet’ in de aanhef van het artikel met het woord ‘mits’ in de zin behorend tot letters a en b heeft verbonden. Eiser heeft uit het artikel zeker niet mogen begrijpen dat hij voor de...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT