Uitspraak Nº AWB - 21 _ 458. Rechtbank Gelderland, 2022-01-26
| ECLI | ECLI:NL:RBGEL:2022:322 |
| Docket Number | AWB - 21 _ 458 |
| Date | 26 Enero 2022 |
| Court | Rechtbank Gelderland (Neederland) |
Zittingsplaats Arnhem
Bestuursrecht
zaaknummer: ARN 21/458
in de zaak tussen
(gemachtigde: mr. V. Dolderman),
en
het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Renkum te Oosterbeek, verweerder
(gemachtigde: mr. H.J.M. Richters).
Bij besluit van 13 september 2019 (het primaire besluit) heeft verweerder geweigerd om aansprakelijkheid te erkennen voor door eiseres gestelde geleden en nog te lijden schade als gevolg van haar werkzaamheden, althans werkomstandigheden, bij de gemeente Renkum.
Bij besluit van 14 december 2020 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiseres ongegrond verklaard.
Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 16 december 2021. Eiseres is verschenen, bijgestaan door mr. A.E.P. van Zandbergen, als waarnemer van haar gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde en J.F.M. van Hulten, P&O-adviseur.
1. De rechtbank gaat uit van de volgende feiten.
Eiseres is met ingang van 1 december 2004 aangesteld bij de gemeente Renkum als medewerkster Publiekszaken/Servicepunt, afdeling telefoon en receptie, voor twintig uur per week. In 2005 is de afdeling telefoon en receptie samengevoegd met de afdeling burgerzaken. In 2006 heeft eiseres de opstapcursus behorende bij de afdeling burgerzaken gevolgd en later de opleiding Burgerzaken. Om haar kennis op peil te houden werkte eiseres een dagdeel per week en tijdens piekuren bij de afdeling burgerzaken. De leidinggevende van eiseres was de heer V.
Vanaf 2006 zijn er binnen de werkrelatie tussen eiseres en haar leidinggevende V voorvallen geweest waarbij de opstelling en het gedrag van V jegens eiseres door haar als negatief zijn ervaren en gaandeweg ook als langdurige pesterijen.
Op 21 januari 2013 heeft eiseres zich ziek gemeld. Met ingang van 21 juli 2013 is haar bezoldiging op grond van artikel 7:3 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling en Uitwerkingsovereenkomst (CAR/UWO) verminderd naar 90% en vanaf 21 januari 2014 naar 75%.
Eiseres heeft op 10 maart 2014 bij verweerder een klacht ingediend tegen V wegens pesten/intimidatie. Op 4 juli 2014 heeft de Landelijke Klachtencommissie Ongewenst Gedrag voor de Decentrale Overheid (LKOG) aan verweerder advies uitgebracht over deze klacht. Het LKOG kwam tot de conclusie dat het gedrag van V niet het feit van pesten/intimidatie jegens eiseres oplevert. Wel laten de door eiseres genoemde voorbeelden zien dat er een ongezonde werkverhouding was tussen V en eiseres en dat V is tekortgeschoten in het komen tot een structurele oplossing. In de wijze van communiceren van V met eiseres ziet het LKOG tekenen van onvoldoende competent management. Verweerder heeft de klacht in overeenstemming met dit advies bij besluit van 9 juli 2014 ongegrond verklaard.
Bij besluit van 11 februari 2015 heeft verweerder de bezoldiging van eiseres per
21 januari 2015 op grond van artikel 7:3 van de CAR/UWO verlaagd naar 70%.
Eiseres heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt. Zij heeft haar standpunt dat zij ziek is geworden in en door de dienst ondersteund met een rapport van haar behandelend psychiater drs. M.J.M. Kuijpers. Deze heeft bij eiseres de diagnose chronische post-traumatische stressstoornis (PTSS) gesteld en de werkverhouding met V als traumatiserende factoren aangewezen. In de bezwaarfase heeft de Commissie Personele Aangelegenheden Gemeente Renkum dr. B. Drozdek, psychiater, om een second opinion verzocht. De vraagstelling is gericht op de door drs. Kuijpers gestelde diagnose, het causale verband met de arbeidsomstandigheden van eiseres en het karakter van die omstandigheden. Verder is gevraagd of de diagnose in overwegende mate te wijten is aan de arbeidsomstandigheden van eiseres. In zijn rapport van 1 december 2015 is dr. Drozdek tot de conclusie gekomen dat eiseres een depressieve stoornis in combinatie met een angststoornis heeft die in causaal verband lijken te staan tot de problemen die zij heeft ondervonden met V. Dat bij eiseres sprake zou zijn van een chronische PTSS kan dr. Drozdek niet vaststellen.
Bij besluit van 24 februari 2016 heeft verweerder het bezwaar tegen het besluit van 11 februari 2015 ongegrond verklaard. Daaraan ligt ten grondslag dat sprake is geweest van grote werkgerelateerde spanningen bij eiseres, maar dat niet gesproken kan worden van zodanige werkomstandigheden dat deze, objectief beschouwd, als buitensporig dienen te worden aangemerkt.
Het door eiseres tegen dit besluit ingestelde beroep en het door verweerder tegen de uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland van 19 september 2017ingestelde hoger beroep heeft geleid tot de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) van 4 oktober 20181, waarin het beroep van eiseres tegen het besluit van 24 februari 2016 alsnog ongegrond is verklaard.
Bij brief van 22 februari 2019 heeft eiseres verweerder verzocht om aansprakelijkheid te erkennen voor de door haar geleden en te lijden schade als gevolg van haar werkzaamheden, althans werkomstandigheden bij de gemeente Renkum, bestaande uit materiële schade, immateriële schade, buitengerechtelijke kosten en wettelijke rente. Eiseres heeft verweerder aansprakelijk gesteld primair op grond van schending van de op hem rustende zorgplicht en subsidiair op grond van aan verweerder toe te rekenen fouten van ondergeschikten, te weten V en de gemeentesecretaris. Volgens haar was sprake van een ziekmakende werkverhouding door toedoen van V en heeft de gemeentesecretaris ten onrechte nagelaten om in te grijpen.
Hierop is de bestreden besluitvorming gevolgd.
2. Het bestreden besluit gaat over de weigering van verweerder om...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT