Besluit van 14 december 2015, houdende wijzigingen van het Algemeen Rijksambtenarenreglement, het Ambtenarenreglement Staten-Generaal, het Besluit Personenchauffeurs Rijksdienst en het Reglement Dienst Buitenlandse Zaken in verband met het aanpassen van de systematiek van de opbouw van vakantie tijdens ziekte en enkele daarmee verband houdende wijzigingen
Besluit van 14 december 2015, houdende wijzigingen van het Algemeen Rijksambtenarenreglement, het Ambtenarenreglement Staten-Generaal, het Besluit Personenchauffeurs Rijksdienst en het Reglement Dienst Buitenlandse Zaken in verband met het aanpassen van de systematiek van de opbouw van vakantie tijdens ziekte en enkele daarmee verband houdende wijzigingen
Wij Willem-Alexander, bij de gratie Gods, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, enz. enz. enz. Op de voordracht van Onze Minister voor Wonen en Rijksdienst van 3 november 2015, nr. 2015-0000648198; Gelet op artikel 125 van de Ambtenarenwet; De Afdeling advisering van de Raad van State gehoord (advies van 9 december 2015, nummer W04.15.0385/I); Gezien het nader rapport van Onze Minister voor Wonen en Rijksdienst van 10 december 2015, nummer 2015-0000738605; Hebben goedgevonden en verstaan:
In artikel 2 van het Ambtenarenreglement Staten-Generaal wordt na «12c, vierde lid,» ingevoegd: 24, derde lid,.
Het Algemeen Rijksambtenarenreglement wordt als volgt gewijzigd: A Artikel 22 wordt als volgt gewijzigd: 1. In het tweede lid wordt na «in hele uren» ingevoegd: , waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen wettelijke vakantie-uren en bovenwettelijke vakantie-uren. 2. In het vierde lid wordt «165,6 uren» vervangen door: 144 wettelijke vakantie-uren en 21,6 bovenwettelijke vakantie-uren. 3. In het vijfde lid wordt na «aanspraak op vakantie wordt» ingevoegd: met bovenwettelijke vakantie-uren. 4. Het tiende lid, onderdeel b, komt te luiden: b. ziekteverlof;. 5. In het tiende lid, onderdeel e, wordt na «33d,» ingevoegd: «33fa,» en na «van dit besluit» wordt ingevoegd: of op basis van hoofdstuk 5, afdeling 2, van de Wet arbeid en zorg. 6. Het dertiende tot en met zeventiende lid vervalt. B Artikel 23 wordt als volgt gewijzigd: 1. Het tweede lid komt te luiden: 2. Het bevoegd gezag stelt de ambtenaar ieder jaar in de gelegenheid in ieder geval de wettelijke vakantie-uren op te nemen. 2. In het derde lid, laatste volzin, wordt «aanspraak op vakantie» gewijzigd in: aanspraak op wettelijke vakantie-uren. 3. In het vijfde lid vervalt de tweede volzin. 4. Het zevende lid komt te luiden: 7. Indien een ambtenaar verlof geniet als bedoeld in artikel 32, eerste lid, onder c, is het hem toegestaan het opnemen van vakantie niet voort te zetten. Indien het bevoegd gezag hier om verzoekt, dient de ambtenaar de ziekte of het ongeval aan te tonen. 5. Het achtste lid vervalt. C Na artikel 23 worden twee artikelen ingevoegd, luidende:
a Verval van aanspraak.
-
De aanspraak op wettelijke vakantie-uren vervalt na verloop van één jaar na de laatste dag van het kalenderjaar waarin de aanspraak is ontstaan. 2. Indien de ambtenaar redelijkerwijs niet in staat is geweest de wettelijke vakantie-uren binnen de in het eerste lid genoemde termijn op te nemen, staat het bevoegd gezag toe dat van het eerste lid wordt afgeweken. In dit geval vervalt de aanspraak alsnog na verloop van vijf jaren na de laatste dag van het kalenderjaar waarin de aanspraak is ontstaan. 3. De aanspraak op bovenwettelijke vakantie-uren vervalt na verloop van vijf jaren na de laatste dag van het kalenderjaar waarin deze aanspraak is ontstaan.
b Verlagen van bovenwettelijke aanspraak.
-
Tenzij het belang van de dienst zich daartegen verzet, kan het bevoegd gezag op aanvraag van de ambtenaar eenmaal per kalenderjaar zijn aanspraak op bovenwettelijke vakantie-uren van dat kalenderjaar verlagen. 2. Een aanvraag als bedoeld in het eerste lid wordt voor 1 november van het lopende kalenderjaar ingediend. 3. De ambtenaar wordt een vergoeding toegekend voor elk uur waarmee zijn aanspraak op bovenwettelijke vakantie-uren overeenkomstig het eerste lid wordt verlaagd, ten bedrage van het salaris per uur dat hij geniet op de eerste dag van de maand waarin hij de aanvraag doet. D Artikel 24 wordt als volgt gewijzigd: 1. In het eerste lid vervalt de tweede volzin. 2. Het derde lid komt te luiden: 3. Indien de ambtenaar een aanstelling in tijdelijke dienst heeft en hij zonder onderbreking een nieuwe aanstelling binnen de rijksdienst krijgt, behoudt de ambtenaar in afwijking van het eerste lid de vakantieaanspraken die niet genoten zijn. E Artikel 26 vervalt. F Artikel 32 wordt als volgt gewijzigd: 1. Voor de tekst wordt de aanduiding «1.» geplaatst. 2. Er wordt een nieuw lid toegevoegd, luidende: 2. De ambtenaar die ingevolge het eerste lid, onder c, verlof geniet, kan, onverminderd artikel 23, zevende lid, vakantie opnemen. G Na artikel 129 wordt een nieuw artikel ingevoegd, luidende:
a Overgangsrecht in verband met aanspraak op vakantie.
-
In afwijking van artikel 22, tweede lid, wordt ten aanzien van aanspraak op vakantie-uren die vóór 1 januari 2016 is ontstaan geen onderscheid gemaakt tussen wettelijke en bovenwettelijke vakantie-uren; deze aanspraak vervalt op 1 januari 2021. 2. Onverminderd artikel 23b, eerste lid, kan het bevoegd gezag op aanvraag van de ambtenaar eenmaal per kalenderjaar zijn aanspraak op vakantie-uren die vóór 1 januari 2016 is ontstaan, met ten hoogste 22 vakantie-uren per kalenderjaar verlagen indien de ambtenaar een volledige werktijd heeft. Heeft de ambtenaar een andere werktijd, dan wordt dit aantal met de voor hem geldende arbeidsduurfactor vermenigvuldigd. Bij toepassing van de eerste volzin is artikel 23b, tweede en derde lid, van overeenkomstige toepassing.
van het Besluit Personenchauffeurs Rijksdienst wordt als volgt gewijzigd: 1. «en artikel 35, vierde lid, van het Ambtenarenreglement Staten-Generaal» vervalt. 2. «bedraagt de aanspraak op vakantie 220,8 uren per kalenderjaar» wordt vervangen door: bedraagt de aanspraak op wettelijke vakantie-uren 192 uren en de aanspraak op bovenwettelijke vakantie-uren 28,8 uren per kalenderjaar.
Het Reglement Dienst Buitenlandse Zaken wordt als volgt gewijzigd: A Artikel 41 wordt als volgt gewijzigd: 1. In het tweede lid wordt na «in hele uren» ingevoegd: , waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen wettelijke vakantie-uren en bovenwettelijke vakantie-uren. 2. In het vierde lid wordt «165,6 uren» vervangen door: 144 wettelijke vakantie-uren en 21,6 bovenwettelijke vakantie-uren. 3. In het vijfde lid wordt na «aanspraak op vakantie wordt» ingevoegd: met bovenwettelijke vakantie-uren. 4. Het tiende lid wordt als volgt gewijzigd: a. onderdeel b komt te luiden: b. ziekteverlof; b. in onderdeel e wordt na «43e,» ingevoegd: «45,» en na «of 45d» wordt ingevoegd: van dit besluit of op basis van hoofdstuk 5, afdeling 2, van de Wet arbeid en zorg. 5. Het dertiende tot en met zeventiende lid vervalt. B Artikel 41a wordt als volgt gewijzigd: 1. Het tweede lid komt te luiden: 2. Het bevoegd gezag stelt de ambtenaar ieder jaar in de gelegenheid in ieder geval de wettelijke vakantie-uren op te nemen. 2. In het derde lid, laatste volzin, wordt «aanspraak op vakantie» gewijzigd in: aanspraak op wettelijke vakantie-uren. 3. In het vijfde lid vervalt de tweede volzin. 4. Het zevende lid komt te luiden: 7. Indien een ambtenaar verlof als bedoeld in artikel 42, eerste lid, onder a, geniet, is het hem toegestaan het opnemen van vakantie niet voort te zetten. Indien het bevoegd gezag hier om verzoekt, dient de ambtenaar de ziekte of het ongeval aan te tonen. 5. Het achtste lid vervalt. C Na artikel 41a worden twee artikelen ingevoegd, luidende:
aa Verval van aanspraak.
-
De aanspraak op wettelijke vakantie-uren vervalt na verloop van één jaar na de laatste dag van het kalenderjaar waarin de aanspraak is ontstaan. 2. Indien de ambtenaar redelijkerwijs niet in staat is geweest de wettelijke vakantie-uren binnen de in het eerste lid genoemde termijn op te nemen, staat het bevoegd gezag toe dat van het eerste lid wordt afgeweken. In dit geval vervalt de aanspraak alsnog na verloop van vijf jaren na de laatste dag van het kalenderjaar waarin de aanspraak is ontstaan. 3. De aanspraak op bovenwettelijke vakantie-uren vervalt na verloop van vijf jaren na de laatste dag van het kalenderjaar waarin deze aanspraak is ontstaan.
ab Verlagen van bovenwettelijke aanspraak.
-
Tenzij het belang van de dienst zich daartegen verzet, kan het bevoegd gezag op aanvraag van de ambtenaar eenmaal per kalenderjaar zijn aanspraak op bovenwettelijke vakantie-uren van dat kalenderjaar verlagen. 2. Een aanvraag als bedoeld in het eerste lid wordt voor 1 november van het lopende kalenderjaar ingediend. 3. De ambtenaar wordt een vergoeding toegekend voor elk uur waarmee zijn aanspraak op bovenwettelijke vakantie-uren overeenkomstig het eerste lid wordt verlaagd, ten bedrage van het salaris per uur dat hij geniet op de eerste dag van de maand waarin hij de aanvraag doet. D Artikel 41b wordt als volgt gewijzigd: 1. In het eerste lid vervalt de tweede volzin. 2. Het derde lid komt te luiden 3. Indien de ambtenaar een aanstelling in tijdelijke dienst heeft en hij zonder onderbreking een nieuwe aanstelling binnen de rijksdienst krijgt, behoudt de ambtenaar in afwijking van het eerste lid de vakantieaanspraken die niet genoten zijn. E Artikel 42 wordt als volgt gewijzigd: 1. Voor de tekst wordt de aanduiding «1.» geplaatst. 2. Er wordt een nieuw lid toegevoegd, luidende: 2. De ambtenaar die ingevolge het eerste lid, onder a, verlof geniet, kan, onverminderd artikel 41a, zevende lid, vakantie opnemen. F Na artikel 149g wordt een nieuw artikel ingevoegd, luidende:
h Overgangsrecht in verband met aanspraak op vakantie.
-
In afwijking van artikel 41, tweede lid, wordt ten aanzien van aanspraak op vakantie-uren die vóór 1 januari 2016 is ontstaan geen onderscheid gemaakt tussen wettelijke en bovenwettelijke vakantie-uren; deze aanspraak vervalt op 1 januari 2021. 2. Onverminderd artikel 41ab, eerste lid, kan het bevoegd gezag op aanvraag van...
Om verder te lezen
PROBEER HET UIT