Uitspraak Nº 201502528/1/A2. Raad van State, 2015-11-04

• ECLI: ECLI:NL:RVS:2015:3389
• Docket Number: 201502528/1/A2
• Date: 04 Noviembre 2015
• Court: Council of State (Netherlands)

201502528/1/A2.

Datum uitspraak: 4 november 2015

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

de Belastingdienst/Toeslagen,

appellant,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag van 17 februari 2015 in zaak nr. 14/7611 in het geding tussen:

[wederpartij], wonend te Gouda,

en

de Belastingdienst/Toeslagen.

Procesverloop

Bij besluit van 15 mei 2014 heeft de Belastingdienst/Toeslagen uitstel van betaling verleend aan [wederpartij] en een betalingsregeling vastgesteld, inhoudende dat zij gedurende 24 maanden € 547,00 per maand terugbetaalt.

Bij besluit van 4 juli 2014 heeft de Belastingdienst/Toeslagen het door [wederpartij] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 17 februari 2015 heeft de rechtbank het door [wederpartij] daartegen ingestelde beroep gegrond verklaard, het besluit van 4 juli 2014 vernietigd en de Belastingdienst/Toeslagen opgedragen een nieuw besluit te nemen. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft de Belastingdienst/Toeslagen hoger beroep ingesteld.

[wederpartij] heeft een verweerschrift ingediend.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 7 september 2015, waar de Belastingdienst/Toeslagen, vertegenwoordigd door drs. J.G.C. van de Werken, werkzaam aldaar, en [wederpartij], bijgestaan door mr. M.G.P. Glas, advocaat te Gouda, zijn verschenen.

Overwegingen

1. Bij beschikkingen van 15 september 2012 en 18 september 2012 heeft de Belastingdienst/Toeslagen de aan [wederpartij] toe te kennen kinderopvangtoeslag definitief op nihil gesteld. Derhalve dient [wederpartij] het bedrag aan ontvangen kinderopvangtoeslag over 2009 en 2010 terug te betalen. In verband daarmede heeft zij aan de Belastingdienst/Toeslagen verzocht om een persoonlijke betalingsregeling. Volgens de Belastingdienst/Toeslagen is de terugvordering te wijten aan grove schuld van [wederpartij] en daarom heeft de dienst een betalingsregeling vastgesteld waarbij de volledige schuld in 24 maandelijkse termijnen van € 547,00 dient te worden terugbetaald. Daarbij heeft de Belastingdienst/Toeslagen allereerst in aanmerking genomen dat [wederpartij] desgevraagd geen bewijs heeft overgelegd dat zij in de desbetreffende jaren gebruik heeft gemaakt van kinderopvang en voorts dat zij in reactie op verzoeken om informatie van de Belastingdienst/Toeslagen heeft aangegeven dat zij geen gebruik heeft gemaakt van kinderopvang.

De Belastingdienst/Toeslagen heeft zich in hoger beroep op het nadere standpunt gesteld dat [wederpartij] vanaf het moment dat de kinderopvangtoeslag is stopgezet, op 2 april 2010, geen grove schuld kan worden tegengeworpen. De Belastingdienst/Toeslagen heeft toegezegd dat voor...