Uitspraak Nº 201607138/2/R6. Raad van State, 2018-02-28

• ECLI: ECLI:NL:RVS:2018:721
• Docket Number: 201607138/2/R6
• Date: 28 Febrero 2018
• Court: Council of State (Netherlands)

201607138/2/R6.

Datum uitspraak: 28 februari 2018

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak in het geding tussen:

1. stichting 't Jekerkwartier, gevestigd te Maastricht,

2. [appellant sub 2], wonend te Maastricht,

3. [appellant sub 3], wonend te Maastricht,

en

de raad van de gemeente Maastricht,

verweerder.

Procesverloop

Bij tussenuitspraak van 17 mei 2017, ECLI:NL:RVS:2017:1304, heeft de Afdeling de raad opgedragen om binnen twintig weken na de verzending van deze uitspraak het daarin omschreven gebrek in het besluit van 28 juni 2016 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Tapijn" te herstellen. Deze uitspraak is aangehecht.

Ter uitvoering van de tussenuitspraak heeft de raad bij besluit van 19 september 2017 het bestemmingsplan "Tapijn" gewijzigd vastgesteld.

De stichting, [appellant sub 2] en [appellant sub 3] zijn in de gelegenheid gesteld hun zienswijze over de wijze waarop het gebrek is hersteld naar voren te brengen. De stichting en [appellant sub 2] hebben een zienswijze naar voren gebracht.

De Afdeling heeft bepaald dat een nadere zitting achterwege blijft.

Vervolgens heeft de Afdeling het onderzoek gesloten.

Overwegingen

Bijlage

1. De relevante wettelijke voorschriften en planregels zijn opgenomen in de bijlage bij deze uitspraak.

Het besluit van 28 juni 2016 en de tussenuitspraak

2. De Afdeling heeft in 12.3 van de tussenuitspraak geoordeeld dat het plan is vastgesteld in strijd met de bij het nemen van een besluit te betrachten zorgvuldigheid. Zij heeft overwogen dat in de planregels, anders dan de raad heeft beoogd, niet is geborgd dat bij het verlenen van een omgevingsvergunning voor het bouwen en/of bij het in gebruik nemen van de gronden van het plangebied, voorzien dient te worden in de benodigde parkeercapaciteit. Als gevolg hiervan laat het plan derhalve toe dat geen, althans onvoldoende, parkeerplaatsen worden gerealiseerd binnen het plangebied, aldus de Afdeling.

3. Gelet op hetgeen is overwogen in de tussenuitspraak zijn de beroepen van de stichting, [appellant sub 2] en [appellant sub 3] gegrond. Het besluit van 28 juni 2016 dient te worden vernietigd.

4. Bij de tussenuitspraak heeft de Afdeling de raad opgedragen om, met inachtneming van hetgeen is overwogen in 12.3, binnen 20 weken na de verzending van de tussenuitspraak het plan te wijzigen door in de planregels een voorziening te treffen die ertoe noopt dat binnen het plangebied voldoende parkeerplaatsen worden gerealiseerd. De Afdeling heeft daarbij overwogen dat niet kan worden volstaan met (uitsluitend) de planregel dat bij de uitoefening van de bevoegdheid voor het verlenen van een omgevingsvergunning voor bouwen geldt dat voorzien dient te worden in voldoende parkeergelegenheid binnen het plangebied. De reden hiervan is dat de herontwikkeling van het kazerneterrein gedeeltelijk een wijziging van het gebruik van de bestaande bebouwing betreft. De realisatie van de benodigde parkeercapaciteit kan in dit geval worden geborgd door in de planregels een voorwaardelijke verplichting op te nemen die ertoe strekt dat de gebouwen in het plangebied niet in gebruik mogen worden genomen dan nadat is voorzien in de benodigde parkeercapaciteit, aldus de Afdeling.

Het besluit van 19 september 2017

5. Ter uitvoering van de tussenuitspraak heeft de raad bij besluit van 19 september 2017 het bestemmingsplan "Tapijn" gewijzigd vastgesteld. De wijziging ten opzichte van het besluit van 28 juni 2016 houdt in dat een nieuw artikellid 3.4 is toegevoegd aan de planregels. Dit artikellid betreft naar zijn aard een voorwaardelijke verplichting, inhoudende dat de gronden in het plangebied alleen mogen worden bebouwd en/of gebruikt onder de voorwaarde dat voldoende parkeergelegenheid wordt gerealiseerd en in stand wordt gehouden. Voor de nadere invulling van het begrip "voldoende parkeergelegenheid" wordt in artikellid 3.4, onder b, van de planregels met toepassing van artikel 3.1.2, lid 2, aanhef en onder a, van het Besluit ruimtelijke ordening, aangesloten bij de gemeentelijke parkeernormen als vastgelegd in de "Parkeernormen Maastricht 2017", vastgesteld door het college van burgemeester en wethouders bij besluit van 11 juli 2017. Verder is in artikellid 3.4, onder b, van de planregels bepaald dat indien het parkeer(normen)beleid gedurende de planperiode wijzigt, aan het gewijzigde beleid dient te worden voldaan.

6. De Afdeling stelt vast dat met het besluit van 19 september 2017 niet geheel tegemoet is gekomen aan de beroepen van de stichting, [appellant sub 2] en [appellant sub 3]. Gelet op artikel 6:19, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht moeten de beroepen daarom mede geacht worden te zijn gericht tegen het besluit van 19 september 2017.

Het beroep van [appellant sub 3] tegen het besluit van 19 september 2017

7. [appellant sub 3] heeft geen zienswijze naar voren gebracht tegen het besluit van 19 september 2017. De Afdeling leidt hieruit af dat [appellant sub 3] geen bezwaren heeft tegen het besluit van 19 september 2017. Het van rechtswege ontstane beroep van [appellant sub 3] is daarom ongegrond.

De beroepen van de stichting en [appellant sub 2] tegen het besluit van 19 september 2017

8. De stichting en [appellant sub 2] betogen dat de raad met het besluit van 19 september 2017 geen gevolg heeft gegeven aan de opdracht van de Afdeling uit de tussenuitspraak van 17 mei 2017. Volgens hen is de raad opgedragen in de planregels een regeling op te nemen waarmee wordt geborgd dat binnen het plangebied wordt voorzien in de parkeerbehoefte vanwege de herontwikkeling van het Tapijnterrein. De raad heeft weliswaar ter uitvoering van de opdracht een planregel toegevoegd inhoudende een voorwaardelijke verplichting die ertoe strekt dat de gronden in het plangebied alleen mogen worden gebruikt onder de voorwaarde dat voldoende parkeergelegenheid wordt gerealiseerd en in stand wordt gehouden, maar de gewijzigde planregeling voorkomt niet dat een aanmerkelijk deel van de parkeerbehoefte wordt afgewenteld op de nabije omgeving van het plangebied, aldus de stichting en [appellant sub 2].

8.1. De raad stelt zich primair op het standpunt dat volstaan kan worden met het handhaven van de bestaande 125 parkeerplaatsen op het Tapijnterrein. Reeds hierom leidt het plan volgens de raad niet tot onaanvaardbare gevolgen voor de parkeersituatie in de omgeving van het plangebied. In het kader van de procedure tegen het besluit van 28 juni 2016 en mede naar aanleiding van het deskundigenadvies heeft de raad in aanvulling op zijn initiële standpunt beoogd inzichtelijk te maken dat zelfs indien de herontwikkeling tot een grotere behoefte dan 125 parkeerplaatsen zou leiden niet behoeft te worden gevreesd voor een onaanvaardbare parkeersituatie in de omgeving van het plangebied. Uit het verrichte parkeeronderzoek volgt dat in de omgeving van het Tapijnterrein voldoende parkeercapaciteit beschikbaar is om een eventuele (extra) behoefte vanwege de herontwikkeling op te vangen, aldus de raad.

8.2. De Afdeling overweegt dat in artikel 3, lid 3.4, onder a, van de planregels niet is vastgelegd dat in de benodigde parkeercapaciteit vanwege de herontwikkeling voorzien dient te worden in het plangebied zelf. In de bepaling in dit lid onder b wordt voor de vraag of sprake is van "voldoende parkeergelegenheid" aangesloten bij het parkeer(normen)beleid als vastgelegd in het document "Parkeernormen Maastricht 2017". Dit stuk betreft een bijlage bij de "Nota Parkeernormen", vastgesteld door het college van burgemeester en wethouders op 18 april 2011. In de bijlage "Parkeernormen Maastricht 2017" zijn de gemeentelijke parkeernormen vastgelegd voor onderscheidenlijke functies en daarbij is aansluiting gezocht bij de kengetallen van CROW-publicatie "Kencijfers parkeren en verkeersgeneratie (2012)". Uit zowel de "Nota parkeernormen" als de bijlage "Parkeernormen Maastricht 2017" volgt dat het uitgangspunt van het gemeentelijk beleid is dat in de parkeerbehoefte vanwege een (her)ontwikkeling in beginsel op eigen terrein voorzien dient te worden. Het realiseren van minder parkeerplaatsen op eigen terrein dan de parkeernorm voorschrijft wordt met het oog op het afwentelen van parkeerproblemen op de openbare ruimte niet toegestaan, tenzij aantoonbaar is dat nu en in de toekomst op de openbare weg in de directe omgeving van de functie (maximaal 150 m) voldoende parkeercapaciteit beschikbaar is om in de parkeervraag te kunnen voorzien, aldus de "Nota Parkeernormen".

8.3. Uit hetgeen hiervoor is overwogen volgt dat artikel 3, lid 3.4, van de planregels niet uitsluit dat een deel van de parkeerbehoefte vanwege de herontwikkeling van het Tapijnterrein wordt afgewenteld op de omgeving van het plangebied. Hiermee is evenwel (nog) niet gegeven dat binnen het plangebied onvoldoende parkeerplaatsen kunnen worden gerealiseerd en evenmin dat een eventueel tekort aan parkeerplaatsen binnen het plangebied leidt tot een onaanvaardbare parkeersituatie in de naaste omgeving. De Afdeling ziet geen aanleiding het besluit van 19 september 2017 te vernietigen vanwege de enkele omstandigheid dat in artikel 3, lid 3.4 van de planregels niet is vastgelegd dat in de parkeerbehoefte (uitsluitend) op eigen terrein dient te worden voorzien. Het betoog faalt.

9. In haar tussenuitspraak van 17 mei 2017 heeft de Afdeling niet geoordeeld over de beroepsgronden van de stichting en [appellant sub 2] inzake de gevolgen van de voorziene herontwikkeling van het Tapijnterrein voor de parkeersituatie in de omgeving. Omdat in de gewijzigde planregeling niet is vastgelegd dat in de parkeerbehoefte uitsluitend op eigen terrein voorzien dient te worden, dient alsnog aan de hand van hetgeen de stichting en [appellant sub 2] daartegen hebben aangevoerd, en met inachtneming van het eerder uitgebrachte deskundigenadvies ter zake, te worden beoordeeld of de raad zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat de herontwikkeling van het...