Uitspraak Nº 201703047/1/V2. Raad van State, 2018-06-27

• ECLI: ECLI:NL:RVS:2018:2084
• Docket Number: 201703047/1/V2
• Date: 27 Junio 2018
• Court: Council of State (Netherlands)

201703047/1/V2.

Datum uitspraak: 27 juni 2018

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid,

appellant,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Arnhem, van 15 maart 2017 in zaak nr. 16/18554 in het geding tussen:

[de vreemdeling]

en

de staatssecretaris.

Procesverloop

Bij besluit van 21 juli 2016 heeft de staatssecretaris, voor zover thans van belang, een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen.

Bij uitspraak van 15 maart 2017 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat de staatssecretaris een nieuw besluit op de aanvraag neemt met inachtneming van hetgeen in de uitspraak is overwogen.

Tegen deze uitspraak heeft de staatssecretaris hoger beroep ingesteld.

De vreemdeling heeft een schriftelijke uiteenzetting gegeven.

De staatssecretaris en de vreemdeling hebben, na daartoe in de gelegenheid te zijn gesteld, nadere stukken ingediend.

De Afdeling heeft de zaak gelijktijdig met zaken ECLI:NL:RVS:2018:2085 en ECLI:NL:RVS:2018:2086 ter zitting behandeld op 6 februari 2018, waar de staatssecretaris, vertegenwoordigd door mr. R.A. Visser en mr. P.P. Zweedijk, en de vreemdeling, bijgestaan door mr. K. Martens, advocaat te Assen, zijn verschenen.

Vervolgens is het onderzoek gesloten.

Overwegingen

Inleiding

1. Deze uitspraak gaat over de vraag welk gewicht toekomt aan een advies van de Forensisch Medische Maatschappij Utrecht (hierna: de FMMU) en een rapport van het instituut voor Mensenrechten en Medisch Onderzoek (hierna: het iMMO) bij de beoordeling van de geloofwaardigheid van het asielrelaas van een vreemdeling. Daarmee heeft deze uitspraak ook betekenis voor andere zaken waarin een advies voorligt van de FMMU of een vreemdeling een rapport van het iMMO (hierna: een iMMO-rapport) heeft overgelegd.

Aangevallen uitspraak

2. De rechtbank heeft overwogen dat het iMMO-rapport bevestigt dat de vreemdeling tijdens de gehoren niet in staat was volledige, coherente en consistente verklaringen af te leggen en dat dat betekent dat de staatssecretaris in het kader van de beoordeling van de geloofwaardigheid van het asielrelaas de vreemdeling ten onrechte heeft tegengeworpen dat hij vage, summiere, bevreemdingwekkende en tegenstrijdige verklaringen heeft afgelegd. Daarbij heeft de rechtbank betrokken dat de staatssecretaris tegenover de conclusie van het iMMO, dat de psychische problematiek van de vreemdeling ten tijde van de gehoren zeer waarschijnlijk interfereerde met het doen van een compleet, coherent en consistent asielrelaas, geen rapport van een deskundige heeft gesteld die deze conclusie in twijfel trekt. Dat het iMMO de vreemdeling pas een jaar later heeft onderzocht dan het FMMU, doet niet af aan de conclusie van het iMMO, omdat in het iMMO-rapport immers uitdrukkelijk de medische toestand van de vreemdeling ten tijde van het afnemen van de gehoren is beschreven, aldus de rechtbank.

Grief 3

3. In de derde grief klaagt de staatssecretaris dat de rechtbank niet heeft onderkend dat hij zich bij de beoordeling van de geloofwaardigheid van het asielrelaas terecht heeft gebaseerd op de verklaringen die de vreemdeling heeft afgelegd tijdens het nader en aanvullend gehoor. Hij voert hiertoe aan dat in het FMMU-advies is geconcludeerd dat de vreemdeling kan worden gehoord en dat uit de verslagen van de gehoren blijkt dat voldoende rekening is gehouden met de leeftijd van de vreemdeling en zijn opmerking tijdens de gehoren dat hij gespannen was. Verder betoogt de staatssecretaris dat hij zijn standpunt over de geloofwaardigheid van het asielrelaas niet heeft gebaseerd op inconsistenties in de verklaringen van de vreemdeling, maar op een beoordeling van de kernelementen van het asielrelaas in onderlinge samenhang bezien. Gelet hierop en gezien het tijdsverloop tussen het onderzoek door de FMMU, de gehoren en het onderzoek door het iMMO bestond, anders dan de rechtbank heeft overwogen, geen aanleiding tot een andere beoordeling te komen van de geloofwaardigheid van het asielrelaas, dan wel nader medisch onderzoek te doen naar de psychische problemen van de vreemdeling, aldus de staatssecretaris.

3.1. Ter beantwoording van de opgeworpen vragen heeft de Afdeling zich ter zitting laten voorlichten over de werkwijze van de FMMU en het iMMO bij het tot stand brengen van adviezen, en de manier waarop de staatssecretaris dergelijke adviezen betrekt bij het horen en het beslissen.

Werkwijze FMMU

4. Het onderzoek van de FMMU is volgens de staatssecretaris bedoeld om medische problemen die gevolgen kunnen hebben voor het gehoor en de interpretatie daarvan vroegtijdig op te sporen. Vóór het horen laat de staatssecretaris de FMMU een 'medisch advies horen en beslissen' opstellen. De FMMU laat een vreemdeling daartoe in eerste instantie door een verpleegkundige onderzoeken. Deze verpleegkundige brengt aan de hand van het 'onderzoeksformulier bij medische adviesprocedure' de medische situatie van de vreemdeling in kaart. Het onderzoeksformulier maakt deel uit van het Protocol Medisch advies Horen en Beslissen (hierna: het Protocol). In het onderzoeksformulier wordt onder meer gevraagd naar het medicijngebruik van de vreemdeling en of hij bekend is met de medische klachten die in het onderzoeksformulier zijn opgenomen. De verpleegkundige beschikt in de regel niet over medische stukken van een vreemdeling, bijvoorbeeld stukken met betrekking tot een eventuele medische behandeling die hij ondergaat, tenzij een vreemdeling dergelijke stukken zelf naar het onderzoek meeneemt. In dat geval...