Uitspraak Nº 201905739/1/V2. Raad van State, 2019-12-18

• ECLI: ECLI:NL:RVS:2019:4202
• Date: 18 Diciembre 2019
• Docket Number: 201905739/1/V2
• Court: Council of State (Netherlands)

201905739/1/V2.

Datum uitspraak: 18 december 2019

AFDELING

BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

[de vreemdeling],

appellant,

tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Roermond, van 23 juli 2019 in zaak nr. NL19.11262 in het geding tussen:

de vreemdeling

en

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid.

Procesverloop

Bij besluit van 26 januari 2018 heeft de staatssecretaris een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen.

Bij uitspraak van 23 juli 2019 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard.

Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling hoger beroep ingesteld.

De vreemdeling heeft een nader stuk ingediend.

De staatssecretaris heeft een nader stuk ingediend.

De staatssecretaris heeft een schriftelijke uiteenzetting ingediend.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 30 september 2019, waar de vreemdeling, in persoon en bijgestaan door mr. J.P. van Mulken, advocaat te Maastricht, en de staatssecretaris, vertegenwoordigd door mr. M.M. van Asperen, advocaat te Den Haag, en mr. F.W.A. Croonen, zijn verschenen. De zaak is ter zitting gelijktijdig behandeld met zaak ECLI:NL:RVS:2019:4200.

Overwegingen

Inleiding

1. Deze uitspraak gaat over de positie van etnische en religieuze minderheidsgroepen, meer specifiek de positie van Hazara, in Afghanistan. Ter zitting is ook de vraag aan de orde geweest of er in Afghanistan een situatie is waarbij een burger louter door zijn aanwezigheid daar een reëel risico loopt op ernstige schade als bedoeld in artikel 29, eerste lid, aanhef en onder b, onderdeel 3, van de Vw 2000 en artikel 15, onder c, van de Kwalificatierichtlijn (hierna: de 15c-situatie). Het antwoord op deze vraag wordt gegeven in de uitspraak van vandaag, ECLI:NL:RVS:2019:4200.

2. De Afdeling betrekt bij haar toetsing van het in het besluit neergelegde standpunt van de staatssecretaris aan artikel 29, eerste lid, aanhef en onder b, onderdelen 1 en 2, van de Vw 2000, ook de stukken waarop partijen pas na de aangevallen uitspraak een beroep hebben gedaan. Dit doet zij met het oog op de belangen die zijn gemoeid met de bescherming die deze bepaling biedt en omwille van de rechtsontwikkeling, de rechtszekerheid en de actualiteitswaarde van de uitspraak voor de behandeling van asielzaken van vreemdelingen die de situatie van Hazara in Afghanistan aan hun asielaanvraag ten grondslag leggen. Deze toetsing beperkt zich, gelet op de artikelen 8:65, eerste lid, en 8:69, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht, tot het moment van sluiting van het onderzoek ter zitting bij de Afdeling op 30 september 2019 (uitspraak van de Afdeling van 19 juni 2015, ECLI:NL:RVS:2015:2017).

2.1. Alle in deze uitspraak betrokken stukken zijn vermeld in de bijlagen van deze uitspraak. De bijlagen maken deel uit van de uitspraak. Ook de door partijen genoemde rapporten van SIGAR heeft de Afdeling bij haar beoordeling betrokken, hoewel recente berichtgeving de betrouwbaarheid van rapporten van die organisatie in twijfel heeft getrokken. SIGAR is slechts één van de bronnen waarop de informatie over Afghanistan steunt. Verder gaat de berichtgeving over de betrouwbaarheid van haar rapporten over een eerdere periode dan de periode waarin de rapporten die in bijlage 1 staan vermeld, zijn opgemaakt en waarover deze uitspraak gaat.

2.2. De Afdeling citeert in bijlage 2 uit oogpunt van leesbaarheid uit een beperkt aantal bronnen, namelijk uit het algemeen ambtsbericht inzake Afghanistan van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van maart 2019, het rapport van het EASO, 'Afghanistan, Security Situation, Country of Origin Information Report', van 12 juni 2019, het rapport van het EASO, 'Country Guidance: Afghanistan. Guidance note and common analysis', van juni 2019, het rapport van de UNHCR, 'Eligibility guidelines for assessing the international protection needs of asylum-seekers from Afghanistan', van 30 augustus 2018 en het rapport van het USDOS, '2018 Report on International Religious Freedom: Afghanistan', van 21 juni 2019. Dit betekent niet dat de Afdeling niet alle overgelegde bronnen in haar overwegingen heeft betrokken. De informatie daaruit wijkt echter in de kern niet van de informatie uit de wel geciteerde bronnen af.

Grief over de algemene veiligheidssituatie

3. In de derde grief klaagt de vreemdeling dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat uit de door hem overgelegde informatie niet blijkt dat er een verslechtering van de veiligheidssituatie in Afghanistan heeft plaatsgevonden na de periode zoals deze is beoordeeld door de Afdeling in de uitspraken van 21 maart 2018, ECLI:NL:RVS:2018:915, en 1 oktober 2018, ECLI:NL:RVS:2018:3176.

3.1. Zoals onder 1 is overwogen, wordt de vraag of er in Afghanistan een 15c-situatie is, beantwoord in de uitspraak van vandaag, ECLI:NL:RVS:2019:4200. Uit wat in die uitspraak is overwogen, vloeit voort dat de grief faalt.

Grief over de positie van Hazara in Afghanistan

4. In de tweede grief klaagt de vreemdeling dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat de staatssecretaris zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat de Hazara als groep in Afghanistan geen reëel risico lopen op vervolging of een onmenselijke behandeling. Hij betoogt dat hij een Hazara is en dat uit de door hem aangeleverde informatie volgt dat de Hazara een minderheidsgroep vormen die asielrechtelijke bescherming behoeft. Ook betoogt hij dat het zijn van Hazara een afzonderlijke factor is die moet worden meegewogen bij de beoordeling van zijn asielrelaas. De staatssecretaris had conform zijn eigen beleid, zoals uiteengezet in de uitspraak van de Afdeling van 20 oktober 2016, ECLI:NL:RVS:2016:2731, niet alleen moeten kijken naar de kwantitatieve samenstelling van de bevolking in de wijk Dasht-e-Barchi in Kabul, maar ook moeten beoordelen of Hazara feitelijk kwetsbaar zijn doordat zij door een andere groep in de desbetreffende leefomgeving negatief worden bejegend. Daarnaast had de staatssecretaris zich bij de beoordeling niet moeten beperken tot de grenzen van Dasht-e-Barchi, maar naar het gehele leefgebied van de Hazara moeten kijken, aldus de vreemdeling.

4.1. Volgens artikel 1A, onder 2, van het Vluchtelingenverdrag en artikel 2, onder d, van de Richtlijn 2011/95/EU (PB 2011, L 337) komt een vreemdeling in aanmerking voor de vluchtelingenstatus als hij aannemelijk maakt dat hij bij terugkeer naar zijn land...